Φαίνεται πως η Ρωσία παίζει δίπορτο με τον τουρκικό αγωγό, αφήνοντας Βουλγαρία και Ελλάδα να ελπίζουν ότι θα περάσει μέσα από το έδαφός τους.
Προ ημερών, με τις διαβεβαιώσεις Ρώσων αξιωματούχων ότι θα προτιμηθεί το έδαφος της Βουλγαρίας, και ο δεύτερος κλάδος του τουρκικού αγωγού θα κατευθυνόταν μέσω Σερβίας στην Κεντρική Ευρώπη, υπήρχε η βεβαιότητα ότι θα κλείσει το θέμα. Μάλιστα, η Σερβία είχε δηλώσει ότι θα ζητήσει δάνειο από την Ρωσία, για να κατασκευάσει στο έδαφός της το συνεχόμενο τμήμα του αγωγού.
Υπάρχει όμως μια πληροφορία της Βουλγαρικής Ραδιοφωνίας, που προκαλεί σύγχυση, κυρίως στην Βουλγαρία, επειδή πριν ακόμα λάβει επίσημη πρόταση από τη ρωσική κρατική εταιρία Gazprom, έσπευσε να ανακοινώσει ότι συμφωνεί στην διαμετακόμιση ρωσικού φυσικού αερίου μέσω του εδάφους της.
Λίγες μέρες αργότερα και η Ελλάδα δήλωσε, στη Μόσχα, την επιθυμία της να μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο. Κι εδώ είναι η πληροφορία της Βουλγαρικής Ραδιοφωνίας, ότι η συνέχιση του αγωγού Turkish Stream στην Ελλάδα, είναι «απόλυτα πιθανή και ρεαλιστική», δήλωσε ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν μετά από συνομιλίες του, στη Μόσχα, με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, Αλέξη Τσίπρα.
Αν έχουν έτσι τα πράγματα, το πιθανότερο είναι ότι η Ρωσία θα επιλέξει μάλλον με πολιτικά και λιγότερο με οικονομικά κριτήρια. Άλλωστε, δεν είναι εκείνη που θα επωμιστεί το κόστος [πάντα ταύτα, με την προϋπόθεση ότι η Ε.Ε. θα δώσει την έγκρισή της]. Η διέλευση του αγωγού από την Βουλγαρία -μήκους 500 χλμ. έως τα σερβικά σύνορα, με κόστος 1,6 δισ. δολ.- είναι οικονομικότερη, διερχόμενη μέσω ξηράς, ενώ η διέλευση μέσω της Ελλάδας, που θα καταλήξει στην Ιταλία, έχει επί πλέον κόστος, την θαλάσσια κατασκευή.
Όμως, εάν επιλεγεί η «ελληνική λύση», θα χρησιμοποιηθεί το 80% του ήδη κατασκευασμένου Διαδριατικού Αγωγού Φυσικού Αερίου - ΤΑΡ.
Επανερχόμενος στο ρεπορτάζ της Βουλγαρικής Ραδιοφωνίας, διαπιστώνεται ότι οι Βούλγαροι άρχισαν να προβληματίζονται αν είναι συμφέρουσα η διέλευση του τουρκικού αγωγού από το έδαφός τους. Σύμφωνα με τις αρχικές εκτιμήσεις των εμπειρογνωμόνων, από οικονομική άποψη, το "βουλγαρικό ρεύμα" είναι πιο ισχυρό και κερδοφόρο. Αυτό, όμως, δεν έχει, ακόμη, αποδειχθεί πλήρως, καθώς δεν υπάρχει σαφήνεια σχετικά με τις οικονομικές παραμέτρους του αγωγού.
Βεβαίως, όπως δήλωσε ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Τομισλάβ Ντόντσεφ, «σημαντικό για τη Βουλγαρία είναι η διατήρηση του ρόλου της του διανομέα φυσικού αερίου, όχι μόνο για τα οικονομικά οφέλη, αλλά και για την εθνική ασφάλεια, επειδή η Βουλγαρία δεν πρέπει να παρακάμπτεται από όλους τους αγωγούς».
Ως προς τα οικονομικά οφέλη που προσδοκά η Βουλγαρία, πρόκειται, κυρίως, για τα τέλη διαμετακόμισης. Μέχρι στιγμής, επισήμως, κανείς δεν είπε τίποτα γι’ αυτά, με εξαίρεση την υπουργό Ενέργειας Τεμενούζκα Πετκόβα, η οποία, πλαγίως και μάλλον ασαφώς, δήλωσε ότι πρόκειται για «πιθανά κέρδη, για την επόμενη εικοσαετία, ύψους, περίπου, 2,2 δισ. ευρώ», δηλαδή 110 εκατ. ευρώ τον χρόνο.
Στην Βουλγαρία πιστεύουν, ότι πρόκειται για πολύ μέτριο κέρδος σε σύγκριση με την επένδυση που αναμένεται να κάνει η χώρα για την κατασκευή του αγωγού, η οποία επείγει, επειδή πρέπει να είναι έτοιμος μέχρι το τέλος του επόμενου έτους.
Πέραν τούτου, υπάρχει και προβληματισμός σχετικά με το βαλκανικό κέντρο διανομής φυσικού αερίου Balkan, ο οποίος συμπεριελήφθη την τελευταία στιγμή στην πρόσφατα ενημερωμένη εθνική ενεργειακή στρατηγική. Αλλά και στην περίπτωση αυτή δεν υπάρχουν αριθμητικά στοιχεία, παρόλο που το σχέδιο, λέγεται ότι, εγκρίθηκε από τις Βρυξέλλες. Χρειάζονται πολλά χρήματα για την κατασκευή του - περίπου 1,5 δισ. ευρώ. Το πόσο κέρδος θα υπάρξει, εκτός από τις ενδιάμεσες υπηρεσίες στο εμπόριο μεταξύ ευρωπαίων αγοραστών και πωλητών φυσικού αερίου, δεν είναι επίσης πολύ ξεκάθαρο.