Το τοπίο στην κεντροαριστερά όσον αφορά τον δήμο Θεσσαλονίκης έχει ξεκαθαρίσει πλέον αρκετά. Επτά δημοτικές παρατάξεις και Κινήσεις, η καθεμιά με τη δική της πρόταση υποψηφιότητας, θα επιχειρήσουν να συνεννοηθούν με στόχο να κατέλθουν με κοινό υποψήφιο στις εκλογές του Μαΐου. Πόσες πιθανότητες έχει αυτή η προσπάθεια να καρποφορήσει; Κατά τη γνώμη μου, απολύτως καμία. Συνεπώς, τα ερωτήματα που μένουν να απαντηθούν είναι εάν θα υπάρξουν επιμέρους συγκλίσεις και πόσοι, εν τέλει, από τους επτά θα καταφέρουν να φτάσουν ως την κάλπη του Μαΐου.
Την απόπειρα συνεννόησης διαχειρίζεται ως γνωστόν, η Επιτροπή η οποία έχει συγκροτηθεί από τους εκπροσώπους όλων αυτών των παρατάξεων και Κινήσεων η οποία αναμένεται να συνέλθει εκ νέου στις 28 Δεκεμβρίου, εφόσον δεν υπάρξει μετάθεση για μετά την Πρωτοχρονιά. Ωστόσο, από την προηγούμενη κιόλας συνεδρίαση της Επιτροπής, φάνηκε ότι η όλη διαδικασία είναι απωθητική και εν τέλει αναποτελεσματική, εξ ου και ορισμένοι το σκέφτονται εάν θα επανέλθουν. Διότι, κακά τα ψέματα∙ το μεγαλύτερο αγκάθι στη συνεννόηση των επτά, δεν είναι η απουσία προγραμματικών συγκλίσεων, είναι το πρόσωπο του κοινού υποψηφίου.
Η υποψηφιότητα της Κατερίνας Νοτοπούλου, έχουσα πλέον, το χρίσμα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι αδύνατον να αποτελέσει πρόταση κοινής αποδοχής. Η υφυπουργός είναι καταδικασμένη να κινηθεί μέσα στα στενά πλαίσια της δημοτικής παράταξης του κυβερνώντος κόμματος, επιδιώκοντας βεβαίως, τη μέγιστη δυνατή διεύρυνση, κυρίως δια της προσέλκυσης κάποιων μεμονωμένων προσώπων από το χώρο της κεντροαριστεράς. Ένας προνομιακός χώρος γι’ αυτήν θα ήταν η παράταξη του Γιάννη Μπουτάρη όμως, η άστοχη κίνησή της να επιτεθεί προς τον δήμαρχο (ασχέτως εάν στη συνέχεια προσπάθησε να το μαζέψει) σε συνδυασμό με την ανάδειξη υποψήφιας δημάρχου εκ μέρους της «Πρωτοβουλίας», δυσχεραίνουν οπωσδήποτε την προσπάθειά της.
Συνεπώς, τη δύσκολη εξίσωση της αναζήτησης κοινού υποψηφίου θα κληθούν να επιλύσουν η νεοεκλεγείσα Καλυψώ Γούλα εκ μέρους της παράταξης Μπουτάρη, ο Σπύρος Βούγιας της «ΠΟΛΗχρωμης Θεσσαλονίκης», η «Κίνηση των Πέντε» η οποία προσέρχεται στη συζήτηση με δύο υποψηφιότητες (του Παναγιώτη Αβραμόπουλου και του Ανδρέα Κουράκη), ο Μιχάλης Τρεμόπουλος της «Οικολογίας Αλληλεγγύης», ο Γρηγόρης Ζαρωτιάδης της «Υψίπολις» και οι «Γειτονιές σε Δράση» με νέο επικεφαλής τον Παναγιώτη Λογγινίδη.
Οι πιθανότητες συνεννόησης των έξι είναι απειροελάχιστες. Συνεπώς, εκείνο που απομένει να αποσαφηνιστεί είναι εάν και ποιες θα είναι οι επιμέρους συγκλίσεις. Αυτό θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από την αυτοπεποίθηση που νιώθει ο καθένας τους, σε συνδυασμό ασφαλώς και με τον εκλογικό στόχο του. Διότι, αλλιώς προσέρχεσαι στη συζήτηση εάν στοχεύεις να βρεθείς στον δεύτερο γύρο και διαφορετικά εάν οι φιλοδοξίες σου περιορίζονται σε μια απλή εκπροσώπηση στο δημοτικό συμβούλιο την οποία επιτυγχάνεις ακόμη και με το πενιχρό 2%.
Επίσης, καταλυτικό ρόλο ενδέχεται να παίξει η τελική στάση του Κινήματος Αλλαγής και του Ποταμιού. Η υποψηφιότητα της Εύας Καϊλή φαίνεται μάλλον απίθανη κι αυτό θα ξεκαθαρίσει πιθανότατα αύριο. Άρα, η Χαριλάου Τρικούπη θα πρέπει να αποφασίσει εάν θα υποστηρίξει τον κ. Βούγια ή εάν θα περιμένει μήπως υπάρξει κάποια επιμέρους σύγκλιση μεταξύ της «ΠΟΛΗχρωμης Θεσσαλονίκης» με την «Πρωτοβουλία» και ενδεχομένως με την «Κίνηση των Πέντε». Κοντά στην υποψηφιότητα Βούγια φαίνεται να βρίσκεται και το Ποτάμι το οποίο, μετά την αποστασιοποίηση του Σπύρου Πέγκα από τα τεκταινόμενα στην παράταξη Μπουτάρη, βρίσκεται εγγύτερα προς την «ΠΟΛΗχρωμη Θεσσαλονίκη» λόγω της συμμετοχής σε αυτήν του Νίκου Νυφούδη.
Υπό αυτές τις συνθήκες η υποψηφιότητα Βούγια θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη και το ερώτημα πλέον είναι εάν θα εκφράσει μόνον την «ΠΟΛΗχρωμη Θεσσαλονίκη» ή κάτι ευρύτερο.
Ρόλο στην εξέλιξη των πραγμάτων θα παίξει ασφαλώς και ο βαθμός ετοιμότητας και αυτοπεποίθησης της «Πρωτοβουλίας» και ειδικότερα της υποψηφίου δημάρχου που αναδείχθηκε από την κάλπη της Παρασκευής. Η Καλυψώ Γούλα έλαβε 25 ψήφους σε σύνολο 55 παρόντων εκλεκτόρων από τους συνολικά 68 που είχαν δικαίωμα ψήφου. Θα καταφέρει να ενώσει την παράταξη Μπουτάρη και επίσης, έχει δυνάμεις να φτάσει αυτόνομη ως την κάλπη του Μαΐου, στην περίπτωση που θα ναυαγήσει η προσπάθεια συνεννόησης με τους υπόλοιπους;
Οι απαντήσεις στα ερωτήματα θα καθορίσουν σε σημαντικό βαθμό τις διεργασίες στην κεντροαριστερά. Πάντως, το μόνο βέβαιο είναι πως, εάν δεν επιτευχθούν συγκλίσεις, εάν ο καθένας τραβήξει το δρόμο του, τότε η κεντροαριστερά θα πρέπει να προετοιμάζεται να αποχαιρετήσει τη Βασιλεύουσα. Ενδεχομένως ακόμη και αυτόν τον δεύτερο γύρο των εκλογών.