Πριν από 340 χρόνια, ένα άστρο μεγάλης μάζας ανατινάχθηκε σε απόσταση έντεκα χιλιάδων ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό της Κασσιόπης. Ο υπερκαινοφανής αστέρας ονομάστηκε Κασσιόπη Α (Cas A) και αυτό που υπάρχει στην θέση του άστρου που καταστράφηκε βίαια είναι ένα άστρο νετρονίου και ένα κέλυφος υλικών που εκτοξεύεται στο Διάστημα μετά την έκρηξη.
Αυτό το κοσμικό απομεινάρι είναι η πιο πρόσφατη έκρηξη σουπερνόβα που γνωρίζουμε στον γαλαξία μας και παράλληλα αποτελεί μόνιμο στόχο παρατήρησης των αστρονόμων. Θεωρείται ένα είναι ένα από τα πιο μελετημένα αντικείμενα στον γαλαξία μας. Σε κάθε παρατήρηση οι επιστήμονες ανακαλύπτουν νέα στοιχεία που φωτίζουν όχι μόνο την ιστορία του άστρου που καταστράφηκε αλλά το τι συνέβη μετά την έκρηξη και το τι συνεχίζει να συμβαίνει εκεί.
Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb έστρεψε το πανίσχυρο βλέμμα του στην Κασσιόπη Α καταγράφοντας νέες εικόνες στο υπέρυθρο του φάσματος αποκαλύπτοντας λεπτομέρειες του υπερκαινοφανούς αστέρα που δεν ήταν μέχρι σήμερα ορατές και προσφέροντας μια σειρά από νέα πολύτιμα για τους επιστήμονες δεδομένα.
«Με τις νέες εικόνες του James Webb μπορούμε τώρα να δούμε πώς το ετοιμοθάνατο αστέρι διαλύθηκε εντελώς όταν εξερράγη, αφήνοντας πίσω νήματα που μοιάζουν με μικροσκοπικά θραύσματα γυαλιού. Είναι πραγματικά απίστευτο μετά από τόσα χρόνια μελέτης του Cas A να επιλύουμε τώρα αυτές τις λεπτομέρειες, οι οποίες μετασχηματίζουν την οπτική μας για το πώς εξερράγη αυτό το αστέρι» αναφέρει ο Ντάνι Μιλισάβλιεβιτς του αμερικανικού Πανεπιστημίου Purdue, ο οποίος ηγείται της ερευνητικής ομάδας που μελετά τα δεδομένα που κατέγραψε το James Webb από την Κασσιόπη Α.
Κάθε νέο στοιχείο για τη Κασσιόπη Α βοηθά τους επιστήμονες να συμπληρώσουν το παζλ για το πότε και πώς εκρήγνυνται τα μεγάλα, γερασμένα άστρα. Οι εκρήξεις αυτές πιστεύεται ότι σκόρπισαν στο Διάστημα βαριά στοιχεία του περιοδικού πίνακα, από το οξυγόνο μέχρι το ουράνιο, παράγονται από θερμοπυρηνικές αντιδράσεις στους πυρήνες των άστρων. Ανάμεσα τους είναι και στοιχεία όπως το οξυγόνο και ο άνθρακας που αποτέλεσαν δομικά υλικά για την παρουσία της ζωής στην Γη και δεδομένης της αφθονίας τους στο Σύμπαν ίσως έχουν συμβάλει στην εμφάνιση της ζωής και σε άλλους κόσμους.
Naftemporiki.gr