Του Λάζαρου Θεοδωρακίδη
Στις ΗΠΑ μεταφέρεται σήμερα νοητά η Voria.gr προκειμένου να αντλήσει πληροφορίες για τον τρόπο με τον οποίο ζουν και εργάζονται οι Έλληνες ομογενείς σε συνθήκες πανδημίας.
Τη δική της εμπειρία καταγράφει η Μαρία Βασιλειάδου, εκπαιδευτικός που διαμένει στο Σικάγο.
«Ο φόβος μας, ένα μαύρο πέπλο, ήταν όχι τόσο για μας και τα παιδιά αλλά για τους γονείς μας, τις ευπαθείς ομάδες»
Μητέρα δίδυμων 15χρονων αγοριών η εκπαιδευτικός Μαρία Βασιλειάδου από τη Θεσσαλονίκη, ζει με τον Ελληνοαμερικανό σύζυγό της -καταγόμενο από τις Σέρρες- από το 2003 στο Σικάγο των ΗΠΑ. Για 11 χρόνια εργάστηκε στο εξαιρετικό ιδιωτικό πρωινό σχολείο της πόλης, το Hellenic American Academy, και σταμάτησε λίγο πριν από την πανδημία. Η ίδια λέει ότι «δεν ήταν καθόλου εύκολη η χρονιά, αλλά το εν λόγω σχολείο δέχτηκε ακόμη περισσότερους μαθητές. Λειτούργησε με πολύ αυστηρά κριτήρια. Πολλοί δηλαδή στο Σικάγο προτίμησαν να πάρουν τα παιδιά τους από τα μεγάλα δημόσια σχολεία και να τα πάνε σε μικρότερα ιδιωτικά, με τάξεις των 10 και 12 παιδιών, τα οποία άνοιξαν με περισσότερες αίθουσες. Έτσι λειτούργησαν σχεδόν όλη τη χρονιά ασταμάτητα».
Η κ. Βασιλειάδου υπενθυμίζει την ιδιαιτερότητα του συστήματος των ΗΠΑ, αφού η κάθε πολιτεία αποφασίζει αυτόνομα για κάθε περιοχή κι όχι ομοσπονδιακά, εξηγώντας και τη λειτουργία της εκπαίδευσης.
Μετά το πρώτο εξάμηνο θυμάται πως «η αίσθηση που μας άφηνε η πανδημία ήταν μόνον κατάθλιψη και μαυρίλα. Οι πρώτοι μήνες ήταν και οι πιο δύσκολοι, γιατί δεν μπορούσαμε να βγούμε από το σπίτι. Και το λέω εγώ μάλιστα, που ζω σε μέρος με αυλές και κήπους. Βγαίναμε στον κήπο το βράδυ και περπατούσαμε πάνω κάτω! Σκεφτόμουν τους άλλους που ζούσαν σε διαμέρισμα… Τι κάνανε αυτοί; Και παρόλα αυτά, το βιώσαμε δύσκολα. Μ’ έναν κόμπο στο λαιμό. Αναρωτιόμασταν πότε θα σταματήσει αυτό και τι θα γίνει αύριο. Με φόβο και με άγνοια για την εξέλιξη και τη μετάδοση της νόσου».
Κατηγορηματικά τονίζει: «Ο φόβος μας, ένα μαύρο πέπλο, ήταν όχι τόσο για μας και τα παιδιά αλλά για τους γονείς μας, τις ευπαθείς ομάδες».
Μιλώντας στη Voria.gr επισημαίνει: «Είχαμε πολύ μεγάλο αριθμό θυμάτων, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως είναι και πολύ μεγάλη χώρα. Το καλοκαίρι ήταν ένα καλό διάλειμμα, αφού ήρθαμε σε επαφή με φίλους, κάναμε μικρά ταξιδάκια μέσα στην πολιτεία. Ωστόσο, ακυρώσαμε το ταξίδι στην Ελλάδα κι αυτό μας στοίχισε ψυχολογικά και συναισθηματικά. Ήταν το πρώτο καλοκαίρι που δεν ήρθα στην Ελλάδα…». Και συνεχίζει: «μετά, το φθινόπωρο, κλειστήκαμε και πάλι μέσα. Ήταν μια διπολική συμπεριφορά απέναντι στην πανδημία. Τη μία πάνω, την άλλη κάτω. Κλειστήκαμε, βγήκαμε, ξανακλειστήκαμε αλλά δεν έγινε lockdown. Δηλαδή η Πολιτεία επίσημα δεν αποφάσισε lockdown, παρά μόνο στην εστίαση, ούτε καν απαγορευτικό στην κυκλοφορία. Με μάσκες παντού, αλλά δεν θα σε σταματήσει ο αστυνόμος για να ελέγξει γιατί δεν φοράς μάσκα».
«Το σύστημα υγείας ήταν οργανωμένο. Τα νοσοκομεία είχαν προετοιμαστεί πολύ καλά και ευτυχώς δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιηθούν όλο το διάστημα. Βέβαια εδώ το σύστημα στον ιδιωτικό τομέα είναι πάρα πολύ αναπτυγμένο κι ακόμη και σήμερα δεν ακούς στην τηλεόραση πως έχουμε πρόβλημα στα νοσοκομεία μας. Τα κρούσματα εδώ είναι κατά χιλιάδες περισσότερα, αλλά ο κόσμος έχει εμπιστοσύνη στο σύστημα υγείας».
Η κ. Βασιλειάδου κι ο σύζυγός της μόλις εμβολιάστηκαν με την πρώτη δόση του εμβολίου της Pfizer, καθώς, όπως είχε ανακοινωθεί, από τις 19/4 θα άνοιγε το σύστημα εμβολιασμού για όλους. Και κάνει τα σχέδιά της για φέτος, «κλείσαμε εισιτήρια για την Ελλάδα για τον Ιούνιο…».