Με τη ρητορική της Τουρκίας να γίνεται ολοένα και πιο επιθετική και προκλητική, η ανησυχία που επικρατεί στο εσωτερικό της χώρας μας είναι εάν θα έχουμε ένα «θερμό» καλοκαίρι και ποια είναι η οροφή αυτής της τακτικής της.
Η τακτική της γείτονας χώρας έναντι της Ελλάδας αποτυπώθηκε και στην ετήσια έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου όπου επικρίνει την Τουρκία για την επιθετική ρητορική της ενώ ειδική αναφορά γίνεται για τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και τις υπερπτήσεις πάνω από κατοικημένες περιοχές.
Για τον υποναύαρχο εν αποστρατεία, Στέλιο Φενέκο, οι γείτονες προετοιμάζουν με τη ρητορική τους τις δράσεις που θα ακολουθήσουν στο πεδίο.
«Πιστεύω ότι θα κάνουν και κινήσεις στο πεδίο, οι οποίες αρχικά θα έχουν συμβολικό χαρακτήρα, δηλαδή είτε θα είναι navtex είτε θα είναι ασκήσεις με σενάρια αποκλεισμού κλπ» είπε στη Voria.gr.
Με αυτόν τον τρόπο εκτιμά ότι οι Τούρκοι «θα μετρήσουν τις αντιδράσεις μας» και στη συνέχεια «θα βγάλουν τα ερευνητικά πλοία και τα γεωτρύπανα στην Ανατολική Μεσόγειο», ενώ παράλληλα «θα αυξήσουν τη ρητορική τους προσπαθώντας να περάσουν τις θέσεις τους είτε στο ΝΑΤΟ είτε σε αμφιλεγόμενες δηλώσεις διαφόρων που θα τους υποστηρίζουν».
Ο κ. Φενέκος εκτιμά ότι η κατάσταση που μπορεί να διαμορφωθεί το επόμενο διάστημα μπορεί να θυμίζει το «θερμό» καλοκαίρι που έζησε η χώρα μας το 2020.
«Διαφοροποιημένη όμως αρκετά γιατί το 2020 ήταν για την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα, ενώ τώρα έχουμε ζητήματα κυριαρχίας και θα έλεγα αποστρατικοποίησης» είπε προσθέτοντας ότι η έννοια της αποστρατικοποίησης για τις περιπτώσεις των νησιών που μιλάνε, δεν υπάρχει «είναι μείωση οχυρώσεων, περιορισμός οχυρώσεων».
«Η Συνθήκη της Λωζάνης αναγνωρίζει το δικαίωμα της αυτοάμυνας και δίνει τη δυνατότητα να υπάρχει στρατός πάνω στα νησιά. Συνεπώς αυτή η γενικευμένη αντίληψη που μιλούν για αποστρατικοποίηση είναι πλασματική. Και βέβαια εάν το συνδυάσουμε με τον καταστατικό χάρτη του ΟΗΕ -άρθρο 51- το δικαίωμα της αυτοάμυνας κυριαρχεί και το αναγνωρίζει και η Συνθήκη της Λωζάνης. Η απάντησή μας πρέπει να είναι ότι τα νησιά έχουν τον απαιτούμενο βαθμό αυτοάμυνας και προστασίας όπως προβλέπεται από τις συνθήκες» τόνισε ο κ. Φενέκος.
Η Ελλάδα, όπως επισημαίνει ο ίδιος, δεν πρέπει να αφήνει τίποτα νομικά αναπάντητο και όλα τα επιχειρήματά μας πρέπει να είναι πρωτίστως νομικά και πλήρη σε όλα τα επίπεδα. «Να μην αφήνουμε τίποτα να πέσει» είπε χαρακτηριστικά τονίζοντας ότι η χώρα πρέπει να διεθνοποίηση του ζήτημα πολυεπίπεδα.
«Η έννοια της διεθνοποίησης έχει στην ουσία τέσσερις παραμέτρους. Η μία είναι σε επίπεδο δημοσίων σχέσεων, δηλαδή πάμε και μιλάμε σε χώρες που μπορεί να κάνουν δηλώσεις υπέρ μας. Η δεύτερη παράμετρος είναι οι συμμαχίες που συμμετέχουμε όπου οι δηλώσεις τους είναι πιο ισχυρές. Η τρίτη παράμετρος είναι οι διεθνείς οργανισμοί που μετέχουμε όπως το ΝΑΤΟ, η ΕΕ κλπ, οι δηλώσεις των οποίων είναι ιδιαίτερα σημαντικές, και η τέταρτη -που δεν έχουμε ασχοληθεί καθόλου- είναι η διεθνοποίηση σε όργανα που διαμορφώνουν το Δίκαιο είτε είναι ο ΟΗΕ είτε το Δικαστήριο Χάγης κ.ά.» κατέληξε ο κ. Φενέκος.
Η Τουρκία ακολουθεί εδώ και δεκαετίες την ίδια τακτική
Από την πλευρά του ο επίκουρος καθηγητής Διπλωματίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Αντώνης Κλάψης, εκτιμά ότι η επιθετική ρητορική που ακολουθεί τελευταία η Τουρκία είναι ένας «κρίκος σε μια μακρά αλυσίδα τουρκικών διεκδικήσεων και σε μια πάγια τακτική που ακολουθεί εδώ και πολλές δεκαετίες να εγείρει διάφορα ζητήματα».
Ειδικά τα τελευταία αρκετά χρόνια, όπως επισημαίνει, η Τουρκία έχει υιοθετήσει «μια εντελώς αναθεωρητική πολιτική που θέλει να ανατρέψει όλες τις ισορροπίες και στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, να αμφισβητεί την κυριαρχία της Ελλάδας».
«Άρα δεν είναι ούτε πρωτόγνωρο ούτε εντυπωσιακό με την έννοια ότι αλλάζουν τα δεδομένα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Το βλέπω ως συνέχεια μιας μακρόχρονης στρατηγικής. Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν περιόδους ύφεσης και έντασης τις τελευταίες δεκαετίες. Αν το δει κάποιος μακροχρονικά, αυτή είναι η πορεία τους των διεκδικήσεων της Τουρκίας, της προσπάθειας υπόσκαψης των ελληνικών δικαιωμάτων κ.ο.κ.» τόνισε.
Η ενημέρωση και διεθνοποίηση του ζητήματος της επιθετικής ρητορικής της Τουρκίας από την πλευρά της Ελλάδας είναι ένας δρόμος και, όπως λέει ο κ. Κλάψης, ο άλλος δρόμος είναι η ενίσχυση της αμυντικής μας ικανότητας.
«Η Ελλάδα έχει έναντι της Τουρκίας μια δισυπόστατη στρατηγική, παραδοσιακά εδώ και πολλές δεκαετίες. Η μία είναι η ενίσχυση της αμυντικής της ικανότητας καθώς μιλάμε για μια ανοιχτή απειλή από την Τουρκία η οποία έχει πάρει και τη μορφή και απειλής πολέμου. Άρα έχουμε την απόλυτη ανάγκη να είμαστε καλά προετοιμασμένοι. Και το δεύτερο που κάνουμε είναι να ενισχύουμε τα διπλωματικά μας ερείσματα, να αναζητούμε συμμαχίες και άλλα κράτη με τα οποία συμπτίπτουμε έτσι ώστε να πολλαπλασιάσουμε την αποτρεπτική μας ικανότητα απέναντι στην Τουρκία» είπε.