Τα οικήματα μακριά από φύλακες και η διακριτική επιτήρηση καθιστούν το Αγροτικό Κατάστημα Κράτησης Κασσάνδρας έναν παράδεισο… ελευθερίας για τους κρατούμενους που βρίσκονται υπό το καθεστώς ημιελεύθερης διαβίωσης ή αλλιώς του «λογοτιμήτη». Βασική υποχρέωσή τους; Να δώσουν το «παρών» στην καταμέτρηση της ημέρας και να προσφέρουν εργασία στη δομή.
Αυτά τα ευεργετικά προνόμια εκμεταλλεύονται οι κρατούμενοι, μεταξύ των οποίων και βαρυποινίτες που έχουν καταδικαστεί για ανθρωποκτονία, και γίνονται όλο και πιο συχνά... καπνός. Σήμερα στις Αγροτικές Φυλακές της Κασσάνδρας κρατούνται περίπου 250 άτομα. Την τελευταία πενταετία έχουν καταφέρει να αποδράσουν 17 άτομα και 68 κρατούμενοι δεν έχουν επιστρέψει από άδεια, παραβιάζοντας τους όρους κράτησης.
Πιο αναλυτικά:
- Το 2014 καταγράφηκαν μία απόδραση και πέντε παραβιάσεις
- Το 2015 καταγράφηκαν δύο αποδράσεις και επτά παραβιάσεις
- Το 2016 καταγράφηκαν μία απόδραση και 12 παραβιάσεις
- Το 2017 καταγράφηκαν επτά αποδράσεις και 22 παραβιάσεις
- Το 2018 καταγράφηκαν τρεις αποδράσεις και 12 παραβιάσεις και
- Το 2019 μέχρι σήμερα καταγράφηκαν τρεις αποδράσεις και 10 παραβιάσεις
Το ίδιο χρονικό διάστημα στις αγροτικές φυλακές της Αγυιάς Χανιών δεν έχει αποδράσεις κανείς κατάδικος και μόλις 13 έχουν παραβιάσει του όρους κράτησής τους.
Υπενθυμίζεται, ότι μέσα σε ένα 48ωρο και συγκεκριμένα το διήμερο 15 έως 16 Αυγούστου, ένας λογοτιμήτης Αλβανικής καταγωγής απέδρασε και ένας ακόμη κρατούμενος ομοεθνής του δεν επέστρεψε ποτέ από την άδεια που είχε λάβει (δείτε εδώ και εδώ).
Υπό το ειδικό αυτό καθεστώς διαμένουν κατάδικοι σε μη φυλασσόμενα οικήματα στην περιοχή των φυλακών, οι οποίοι δίνουν το «παρών» σε προσκλητήριο κρατουμένων κάθε απόγευμα και τον λόγο της τιμής τους πως δεν θα αποδράσουν.
«Αρκετά διακριτικές οι συνθήκες επιτήρησης - Δεν είναι θέμα ελλιπούς φύλαξης οι αποδράσεις»
Από την πλευρά του ο Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας Σωφρονιστικών Υπαλλήλων Ελλάδας (ΟΣΕΥ) Βασίλης Μπισμπίκης υποστηρίζει ότι «συνήθως δεν παραβιάζουν τους όρους αδείας τους».
«Οι άνθρωποι υπό το συγκεκριμένο καθεστώς είναι πολύ κοντά στην αποφυλάκισή τους. . Νομίζω ότι όλες οι φυλακές έχουν έναν γενικό μέσο όρο με τέτοια περιστατικά» τόνισε στη Voria.gr ο κ. Μπισμπίκης.
Ο ίδιος σημειώνει πως σε ένα καθεστώς ημιελεύθερης διαβίωσης δεν χρειάζεται καν ο κατάδικος να πάρει άδεια, καθώς οι συνθήκες επιτήρησης είναι αρκετά διακριτικές. «Οι κρατούμενοι μπορούν να μένουν σε έναν χώρο ουσιαστικά έξω από την φυλακή. Ο υπάλληλος έρχεται μια φορά το βράδυ. Θα μπορούσαν να φύγουν κατά τη διάρκεια που βρίσκονται κρατούμενοι και όχι να παραβιάσουν μία άδεια» υπογραμμίζει και προσθέτει:
«Οι επιστροφές από άδεια που παραβιάζονται είναι πολύ λίγες σε σχέση με αυτές που γίνονται κανονικά. Γενικά παλαιότερα στις αγροτικές φυλακές πηγαίναν αυτοί που είχαν ανθρωποκτονίες και εξέτιαν εκεί την ποινή τους».
Στο ίδιο μήκος κύματος και η δήλωση του προέδρου της Ένωσης Υπαλλήλων Αγροτικού Καταστήματος Κράτησης Κασσάνδρας, Δημήτρη Νταλιάνη. Ο κ. Νταλιάνης έκανε λόγο για μια ήσυχη φυλακή όπου οι κρατούμενοι εργάζονται, η οποία ωστόσο είναι αδύνατο να ελεγχθεί.
«Οι φυλακές της Κασσάνδρας είναι περίπου 4.000 στρέμματα. Υπάρχουν κάμερες, αλλά είναι φύσει αδύνατον να ελεγχθεί. Μαζί με το Τμήμα Εξωτερικής Φρούρησης οι υπάλληλοι ανέρχονται στους 85-87. Ωστόσο, οι αποδράσεις δεν είναι θέμα ελλιπούς φύλαξης» σημειώνει ο πρόεδρος της Ένωσης.
Τι προβλέπει ο νόμος
Το πνεύμα του θεσμού της ημιελεύθερης διαβίωσης συνίσταται στην ανάπτυξη της κοινωνικής ευθύνης και σταδιακή επάνοδο των κρατουμένων σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας μέσα από τις εξόδους από τα καταστήματα κράτησης για επαγγελματικούς, οικογενειακούς και κοινωνικούς λόγους ή για την παροχή κοινωνικής προσφοράς.
Σύμφωνα με το άρθρο 58 του Σωφρονιστικού Κώδικα, η άδεια για ημιελεύθερη διαβίωση χορηγείται σε καταδίκους οι οποίοι:
α) επιθυμούν να προσφέρουν κοινωφελή εργασία ή να συνεχίσουν την προηγούμενη επαγγελματική απασχόλησή τους ή για τους οποίους έχει εξευρεθεί εργασία έξω από το κατάστημα κράτησης ή
β) έχουν σοβαρές οικογενειακές και κοινωνικές υποχρεώσεις για τη φροντίδα ανήλικων τέκνων ή υπερηλίκων γονέων ή ατόμων με αναπηρία 67% και άνω.