Το 2023, που αποχαιρετήσαμε πριν από λίγες ώρες, ήταν μια κακή χρονιά για τη Θεσσαλονίκη. Μια εξαιρετικά ατυχής χρονιά. Ίσως -για τους πιο αισιόδοξους- μια χρονιά προετοιμασίας των καλύτερων που έρχονται. Αν εξαιρέσει κανείς τις πρόδρομες εργασίες για την κατασκευή της υπερυψωμένης περιφερειακής οδού, της περίφημης Flyover, που ξεκίνησαν το τελευταίο δίμηνο, και τις εργασίες για την ολοκλήρωση του μετρό που συνεχίζονται με διακοπές επί 15 χρόνια τώρα, το 2023 η ακινησία στα ζητήματα της Θεσσαλονίκης ήταν σχεδόν πλήρης. Οι μικρές νίκες που υπήρξαν, κυρίως η ολοκλήρωση κάποιων μικρών ιδιωτικών παρεμβάσεων, ήταν λίγες για να ισορροπήσουν έστω στοιχειωδώς το ισοζύγιο. Με αυτήν την έννοια το 2024 πιθανότατα θα καταγραφεί σε 12 μήνες με θετικό πρόσημο.
Η νέα χρονιά, που υποδεχθήκαμε πριν από λίγες ώρες, έχει στα υπέρ της την κακή απόδοση της προηγούμενης. Αν και ο τεμαχισμός του χρόνου είναι τεχνητός, είναι χρήσιμος για να συνεννοούμαστε. Κάπως έτσι είναι, μάλλον, δεδομένο, ότι το 2024 αποκλείεται να είναι τόσο αντιπαραγωγικό και αναποτελεσματικό όσο το 2023. Επομένως δικαιούμαστε να αισιοδοξούμε για το τι μας περιμένει και τι μπορούμε να περιμένουμε.
Σημειώστε: Κατ’ αρχήν υπάρχει η διαβεβαίωση ότι προς το τέλος του 2024 θα λειτουργεί η βασική γραμμή του μετρό. Αυτό το γεγονός από μόνο του μπορεί να γράψει τη φετινή χρονιά με χρυσά γράμματα στην ιστορία της πόλης. Σε συνδυασμό, μάλιστα, με τη βελτίωση του ΟΑΣΘ, που αυτή την εβδομάδα προσλαμβάνει νέους οδηγούς και τους επόμενους μήνες υποδέχεται νέα λεωφορεία, ενδέχεται σε 12 μήνες να μιλάμε για ένα πολύ καλύτερο τοπίο στα μέσα μαζικής μεταφοράς της Θεσσαλονίκης. Επίσης, από σήμερα αναλαμβάνει νέος δήμαρχος στον κεντρικό δήμο ο Στέλιος Αγγελούδης, ο οποίος μέσα στους επόμενους έξι μήνες λογικά θα έχει δώσει δείγμα γραφής για το πώς θα διαχειριστεί τα σοβαρά ζητήματα της καθημερινότητας της Θεσσαλονίκης, κυρίως τα σκουπίδια και το κυκλοφοριακό. Αυτήν τη στιγμή είναι κάπως δύσκολο να φανταστεί κανείς τι θα πάει χειρότερα, επομένως η εκτίμηση ότι η εικόνα στα δύο αυτά μέτωπα θα είναι το 2024 καλύτερη έχει λογική βάση.
Τις πρώτες εβδομάδες του 2024 νέο πρύτανη θα αποκτήσει και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, που από τον περασμένο Μάιο δεν θα τα έχει καταφέρει και πορεύεται με υπηρεσιακές ηγεσίες. Ήδη το πλήγμα στο κύρος του πανεπιστημίου – σφραγίδα της Θεσσαλονίκης είναι μεγάλο, καθώς οι υπηρεσιακές αρχές εξ’ ορισμού υπηρετούν τη διεκπεραίωση της καθημερινότητας. Αν ήταν διαφορετικά δεν θα χρειαζόταν εκλεγμένος πρύτανης και δεν θα είχαμε εκλογές.
Κατά τα λοιπά μέσα στο 2024 περιμένουμε να δούμε εάν θα υπάρχουν ουσιαστικές εξελίξεις σε ανοιχτά ή δήθεν ανοιχτά μέτωπα όπως είναι οι αναπλάσεις του παραλιακού μετώπου από το Καλοχώρι μέχρι το Αγγελοχώρι, της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης, της πλατείας της Τούμπας, του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά και της παλιάς παραλίας, αλλά και στην κατασκευή του Μουσείου Ολοκαυτώματος, στην περιοχή του Σιδηροδρομικού Σταθμού, και του Πάρκου Μνήμης, στην πλατεία Ελευθερίας, ένα εμβληματικό σημείο του κέντρου της πόλης. Παράλληλα αναμένονται εξελίξεις στην αξιοποίηση του πρώην στρατοπέδου Γκόνου, ως διαμετακομιστικό κέντρο, στην κατασκευή του επιχειρηματικού πάρκου 4ης γενιάς Thess Intec, αλλά και στην επέκταση της 6ης προβλήτας του λιμανιού, που παραμένει το σημαντικότερο συγκριτικό αναπτυξιακό πλεονέκτημα της ευρύτερης περιοχής. Παραμένει, διότι κανείς δεν ξέρει για πόσο ακόμη θα ισχύει αυτή η πραγματικότητα. Όλα αυτά τα σχέδια -όπως αποδείχθηκε το 2023- έχουν σοβαρά προβλήματα να ξεπεράσουν, από την έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων και τη χρηματοδότηση, μέχρι ζητήματα βιωσιμότητας.
Νέος αναπτυξιακός παράγων για τη Θεσσαλονίκη ενδέχεται να αναδειχθεί σύντομα -ίσως και μέσα στο 2024- η δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων, που -όπως διαβεβαιώνει η κυβέρνηση- θα έχει νομοθετηθεί μέχρι το τέλος Ιανουαρίου. Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν οι προδιαγραφές για την ανάδειξή της ως εκπαιδευτικό πόλο, αλλά -για να μην ξεχνιόμαστε- οι ευκαιρίες στη Θεσσαλονίκη δημιουργούνται συνήθως για να χαθούν.
ΥΓ. Στη φιλολογία της τοπικής πολιτικής σκηνής ο φάκελος «Θεσσαλονίκη 2030» παραμένει ανοιχτός. Και βολικός διότι χωρίς ως όριο να βρίσκεται μακριά, παραμένει εκτός εκλογικών κύκλων. Ίσως το 2024 να γίνουμε σοφότεροι: μέχρι ποιου σημείου μπορούν να υλοποιηθούν όσα συμπεριλαμβάνονται στον… κωδικό 2030.
ΥΓ2. Σε αντίθεση με τις πολιτικές διαδικασίες που επιτρέπουν -αν δεν επιβάλλουν- σχετικώς σύντομες αλλαγές προσωπικού σε θέσεις ευθύνης, στην εκκλησία ο χρόνος μετράει αλλιώς. Η Θεσσαλονίκη απέκτησε στα τέλη του 2023 νέο Επίσκοπο. Ο Μητροπολίτης Φιλόθεος είναι νέος σε ηλικία, μορφωμένος και όπως φαίνεται από τις πρώτες του δηλώσεις και παρεμβάσεις σύγχρονος και ανοιχτόμυαλος ιεράρχης. Παρά το ότι απέχουμε από τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 -απέχουμε ακόμη και από τη δεκαετία του 1990-, η Εκκλησία στη Θεσσαλονίκη έχει παραδοσιακά ιδιαίτερο ρόλο. Ελπίζουμε το 2024 αυτός ο ρόλος να αποδειχθεί, υπό την καθοδήγηση του νέου Μητροπολίτη, δημιουργικός και παραγωγικός, προς όφελος μιας κοινωνίας με πολλές και διαρκώς πιο σύνθετες ανάγκες.
Καλημέρα σας!
Με υγεία και δύναμη το 2024!