Η αντιπολίτευση είναι πρόβλημα, με την έννοια ότι για να πιάσει τόπο απαιτεί σοβαρότητα και κούραση. Η απελπισμένη αντιπολίτευση συνιστά ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα, ενώ η έλλειψη αντιπολίτευσης και η μετάθεση της συγκεκριμένης υποχρέωσης από τα πολιτικά κόμματα σε κάποια φιλικά προς αυτά μέσα ενημέρωσης καταντά καρικατούρα. Τις τελευταίες ημέρες δύο παραδείγματα είναι χαρακτηριστικά: οι μίνι διακοπές της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στην Κρήτη, φιλοξενούμενη του Κ. Μητσοτάκη και η πρωτοβουλία του Έλληνα πρωθυπουργού για την ευρω-βαλκανική συνάντηση στην Αθήνα. Στην μεν πρώτη περίπτωση επειδή είναι πολύ δύσκολο έως εντελώς ακατανόητο να ποινικοποιηθούν οι προσωπικές σχέσεις ή να καταγγελθούν οι πολιτικές σχέσεις ενός Έλληνα πρωθυπουργού με την κορυφή της πολιτικής εξουσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι… πονηροί επιχείρησαν «αντιστροφή του καθρέφτη». Αντί να κατηγορήσουν τον Κ. Μητσοτάκη αναπαράγουν πολιτική κριτική που δέχτηκε μεμονωμένα σε Βρυξέλλες και Γερμανία η πρόεδρος της ΕΕ επειδή κάνει παρέα με τον πρωθυπουργό μιας χώρας που κάνει επαναπροωθήσεις μεταναστών και οι υπηρεσίες της ευθύνονται για το ναυάγιο στην Πύλο, αλλά κι έναν πολιτικό που κάνει τηλεφωνικές παρακολουθήσεις. Παλιό το κόλπο και… αποτυχημένο. Όσο για τη Βαλκανική Σύνοδο επειδή δεν μπορούν να κατηγορήσουν τον Μητσοτάκη για μια τέτοια πρωτοβουλία στη γειτονιά της χώρας μας, τον εγκαλούν επειδή κάλεσε τον Κοσοβάρο πρωθυπουργό, αφού η Ελλάδα δεν έχει αναγνωρίσει επισήμως το Κόσοβο, τον Κροάτη πρωθυπουργό, ο οποίος μετά την οπαδική δολοφονία στην Αθήνα άνοιξε βεντέτα με τη χώρα μας για τους συλληφθέντες και προφυλακισθέντες συμπατριώτες του, αλλά και τον πρωθυπουργό της Βόρειας Μακεδονίας! Παίδες cool, ας δούμε τι θα βγει -αν θα βγει- από αυτές τις κινήσεις και το συζητάμε. Διαφορετικά εμπίπτουμε στην κατηγορία του πασίγνωστου στίχου του Νίκου Γκάτσου από τα Παράλογα του Μάνου Χατζιδάκι «Το γαρ πολύ του έρωτος γεννά παραφροσύνη».
Χάρτες του Βυζαντίου στην ΔΕΘ
Τη Βυζαντινή Θεσσαλονίκη θα φιλοξενήσει και φέτος στον περίπτερο του στην 87η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ο Εμπορικός Σύλλογος της πόλης. Μάλιστα η φετινή συμμετοχή θα είναι αναβαθμισμένη για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή ο ΕΣΘ έκλεισε ένα μεγάλο χώρο, σε περίπτερο που βρίσκεται σε διακεκριμένη θέση δίπλα στο Παλέ ντε Σπορ και δεύτερον, λόγω της έκθεσης που θα φιλοξενηθεί. Πρόκειται για 120 χάρτες, κομμάτι από το σπάνιο χαρτογραφικό υλικό του ιστορικού αρχείου της Σχολής της Χάλκης, στους οποίους απεικονίζεται η πορεία και η δομή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας στους περίπου έντεκα αιώνες της κυριαρχίας της. Επίσης θα προβάλλεται κι ένα βίντεο με ντοκουμέντα και κειμήλια από τη Σχολή στην οποία φοιτούν κατά κανόνα οι Οικουμενικοί Πατριάρχες. Γι’ αυτό άλλωστε η έκθεση θα τελεί υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το οποίο θα εκπροσωπηθεί στα εγκαίνια από υψηλόβαθμη αντιπροσωπεία, αν και ο ίδιος ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δεν θα μπορέσει να βρεθεί στη Θεσσαλονίκη λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων. Κάπως έτσι ο ΕΣΘ τονώνει τόσο την δική του πρωτοβουλία Βυζαντινή Θεσσαλονίκη, όσο και τον πολιτισμικό χαρακτήρα της Διεθνούς Εκθέσεως, που τα τελευταία χρόνια περιορίζεται σε μουσικές εκδηλώσεις λαϊκών καλλιτεχνών.
«Κατοχικές» αγορές
«Κατοχική» λογική, υπό τον φόβο της ακρίβειας, αρχίζει να κυριεύει κάποια νοικοκυριά. Λίγο οι αυξήσεις στα άλευρα, λίγο η έντονη συζήτηση πως το Σεπτέμβριο θα υπάρξει νέος γύρος ανατιμήσεων ακόμη και στα βασικά είδη και κάποιοι Θεσσαλονικείς αρχίζουν και στοκάρουν προϊόντα όπως λάδι, ζάχαρη, αλεύρι, μακαρόνια, απορρυπαντικά και άλλα προϊόντα μακράς διαρκείας, όπως λέγονται όσα αντέχουν για χρόνια ή και για πάντα. Η ανησυχία αυτή μπορεί να μην είναι διάχυτη, ωστόσο δίνει τον παλμό για το επόμενο διάστημα. Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, δεν είναι λίγοι οι καταναλωτές που παίρνουν τρία - τρία τα προϊόντα που θεωρούν πως θα έχουν σημαντικές ανατιμήσεις όπως είναι -για παράδειγμα- το λάδι, το οποίο έχει ήδη ανατιμηθεί αισθητά τα τελευταία χρόνια, ενώ και η φετινή παραγωγή στη χώρα μας προβλέπεται μειωμένη.
Ο φόβος, λοιπόν, φυλάει τα έρμα. Ψωνίζουν, τώρα, για να ξεχειμωνιάσουν πιο… ήρεμοι.
Αναμνήσεις στην Νέα Παραλία και…
Οι νέοι τούς βλέπουν στις ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου και αναρωτιούνται «σοβαρά τώρα;». Οι παλαιότεροι τούς θυμούνται να μοιράζουν την αλληλογραφία, να τακτοποιούν το πατάκι της εισόδου, να κάθονται πίσω από το μικρό ξύλινο γραφειάκι τους και να υποδέχονται ενοίκους και επισκέπτες. Α, και κάθε Δεκέμβριο να φροντίζουν για τον εορταστικό διάκοσμο της πολυκατοικίας. Ας μιλήσουμε για τον θυρωρό. Στα παλιά τα χρόνια λοιπόν, το επάγγελμα ήταν κλειστό και ακριβοπληρωμένο. Σήμερα είναι απλά ένας... ιδιωτικός υπάλληλος. Η Ομοσπονδία Θυρωρών (κι όμως υπάρχει), αριθμεί 1.500 εγγεγραμμένα μέλη, αλλά ο πρόεδρός της, Γιώργος Βαμβακάς, εκτιμά ότι ο πραγματικός αριθμός είναι γύρω στις 4.000. «Τα κτήρια που έχουν τη δυνατότητα να απασχολούν θυρωρούς δημιουργούν υπεραξία και έχουν μία άλλη θέση στην αγορά ακινήτων», ανέφερε ο κ. Βαμβακάς. Κι ένας παλιός θυρωρός πολυκατοικίας στη Νέα Παραλία, απέναντι από το «Μακεδονία Παλλάς», την οποία όλοι οι ένοικοι αποκαλούσαν «πολυκατοικία του προέδρου», καθώς εκεί έμενε ο αείμνηστος πρόεδρος της Δημοκρατίας, Χρήστος Σαρτζετάκης, περιγράφει στη Voria.gr: «Ήμουν το μάτι και το αφτί της οικοδομής. Όλοι με προσφωνούσαν με το μικρό μου όνομα κι εγώ με το επίθετο, ακόμη και στα παιδιά των ενοίκων μιλούσα στον πληθυντικό. Έπρεπε να λύσω όλα τα προβλήματα, από την πληρωμή του κοινόχρηστου ρεύματος, μέχρι το λάδωμα της κλειδαριάς στην εξώπορτα της κ. Λένης ή την αγορά ενός ψωμιού για τον κύριο Άλκη του πέμπτου ορόφου». Για ευνόητους λόγους τα ονόματα έχουν αλλαχθεί. Γιατί ο θυρωρός είναι πάνω από όλα ένας έμπιστος άνθρωπος.
…οι θυρωροί της Μαδρίτης
Αν υπάρχει μία ευρωπαϊκή πόλη στην οποία το επάγγελμα -ή μάλλον η ιδιότητα- του θυρωρού εξακολουθεί να ακμάζει είναι η Μαδρίτη. Στην ισπανική πρωτεύουσα οι περισσότερες πολυκατοικίες -τουλάχιστον οι πολυκατοικίες του αρχοντικού κέντρου- διαθέτουν θυρωρό. Τον άνθρωπο που μοιράζει την αλληλογραφία, σκουπίζει το πεζοδρόμιο τα πρωινά, κατεβάζει τα σκουπίδια το απόγευμα κι έχει τη γενικότερη επιμέλεια της πολυκατοικίας, δημιουργώντας και ο ίδιος τις δικές του αναμνήσεις. Χωρίς αμφιβολία η ύπαρξη θυρωρού σε μία πολυκατοικία βοηθάει σε πολλά και ταυτόχρονα αποτελεί δείγμα πολιτισμού. Διότι πολιτισμός είναι η καθημερινότητα, και στις πόλεις η καθημερινότητα καθενός είναι συνυφασμένη με κάποια πολυκατοικία. Που αν το καλοσκεφτεί κανείς είναι το σπίτι καθενός, αφού φιλοξενεί το… σπίτι του.