του Πάρη Τσογκαρλίδη*
Η εξωστρέφεια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης ήταν, παραμένει και θα είναι πάντα κεντρικός στόχος για μια διοργάνωση που χαρακτηρίζει την πόλη και χαρακτηρίζεται από αυτή. Μόνο που η εξωστρέφεια μπορεί να έχει πάνω από μια διαστάσεις.
Η ΔΕΘ με την υιοθέτηση πρωτοβουλιών, όπως της τιμώμενης χώρας, κατάφερε τα τελευταία χρόνια αξιομνημόνευτα αποτελέσματα εξωστρέφειας διεθνώς, παρά την πανδημία που ήταν ένα ανυπολόγιστο πισωγύρισμα.
Η διοίκηση του φορέα είχε διττό στόχο μάλιστα και τον πέτυχε επίσης. Με τις παράλληλες εκδηλώσεις στη διάρκεια του δεκαημέρου, με πολιτιστικό πρόγραμμα και με events, τα οποία αποδείχτηκαν ικανά να προσελκύσουν και τον ντόπιο πληθυσμό και ειδικά τους νέους.
Έτσι ο θεσμός έγινε πιο εξωστρεφής τόσο εκτός, όσο και εντός τοπικής κοινωνίας.
Από την άλλη υπάρχει η εξωστρέφεια της Θεσσαλονίκης, μέσω του πιο φημισμένου ετήσιου θεσμού της, της ΔΕΘ. Τα οφέλη για την πόλη της Θεσσαλονίκης από το δεκαήμερο “πανηγύρι” είναι σημαντικά, χωρίς η πόλη μάλιστα να κουνήσει το δαχτυλάκι της. Βολεύεται πίσω από την επισκεψιμότητα της ΔΕΘ, για να υποδεχτεί έσοδα και εισόδημα, από όσους έρθουν για την Έκθεση.
Συνεπώς, η ΔΕΘ βοηθά την εδραίωση και ανάπτυξη του θεσμού, βοηθά και την πόλη της Θεσσαλονίκης. Win – Win κατάσταση.
Δεν είναι ακριβώς έτσι. Είναι σημαντικό να κατανοήσουν όλοι ότι η ΔΕΘ πρέπει να ενισχύεται διαρκώς και να επενδύσει και η τοπική κοινωνία στο θεσμό, προκειμένου να συνεχιστεί στο μέλλον με διαρκώς αναπτυσσόμενη πορεία και προκειμένου να συνεχίσει να απολαμβάνει η Θεσσαλονίκη τα οφέλη του, πολλαπλασιάζοντάς τα συν τω χρόνω.
Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται κινητοποίηση των τοπικών φορέων, ιδέες, συνεργασία με τη διοίκηση της ΔΕΘ – Helexpo, πρωτοβουλίες και πολιτικές. Ένα από τα “μελανά” σημεία είναι η μηδαμινή συμμετοχή των περιοχών εκτός Θεσσαλονίκης στη γιορτή της πόλης. Προφανώς και επίκεντρο των εκδηλώσεων είναι το εκθεσιακό κέντρο και το ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης, άντε το πολύ το Α’ Δημοτικό Διαμέρισμα. Έτσι πρέπει να παραμείνει.
Όμως μήπως επιτέλους πρέπει σε αυτή τη γιορτή να γίνουν συμμέτοχοι πολλοί περισσότεροι; Για παράδειγμα, ο δημότης της Πυλαίας, του Πανοράματος, του Χορτιάτη, της Θέρμης, του δήμου Θερμαϊκού, της δυτικής Θεσσαλονίκης, του Ωραιοκάστρου, δεν έχει συμμετοχή στα οφέλη από τη διοργάνωση. Δεν έχει η τοπική εμπορική και επιχειρηματική κοινότητα κανένα όφελος και καμιά επαφή με τον θεσμό. Στις εκτός κέντρου Θεσσαλονίκης τοπικές κοινωνίες η ΔΕΘ μοιάζει με μια “συναυλία” με ένα “πανηγυράκι”, το οποίο τροφοδοτούν με επισκέπτες, όπως και το ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης, όπου οι γείτονες δημότες θα επισκεφτούν και θα καταναλώσουν, σε βάρος μάλιστα των εκτός κέντρου επιχειρήσεων.
Αυτή η συνθήκη έχει ως αποτέλεσμα η γιορτή να είναι για λίγους και να περιχαρακώνεται στα στενά όρια μερικών οικοδομικών τετραγώνων, ο θεσμός να μην επιτυγχάνει την επιδιωκόμενη εξωστρέφεια και τα οφέλη του να περιορίζονται.
Προφανώς και δεν πρέπει να μπούμε σε άγονους τοπικιστικούς ανταγωνισμούς. Γι’ αυτό και δεν θα ήταν λογικό να επιδιωχθεί η διοργάνωση παράλληλων, αλλά συνδεδεμένων με τη ΔΕΘ, εκδηλώσεων στη διάρκεια του δεκαημέρου της λειτουργίας της.
Θα μπορούσε όμως συνολικά η τοπική κοινωνία να συμμετέχει πιο ενεργά στο θεσμό, να έχει οφέλη, να συμβάλλει στην εξωστρέφεια εντός ευρύτερης περιοχής Θεσσαλονίκης και να διαφημίσει περαιτέρω το θεσμό, διασφαλίζοντας έτσι ακόμη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα. Με άλλα λόγια, υπάρχει ο τρόπος να επιτύχουμε τη Win – Win κατάσταση στην πράξη.
Κάτι τέτοιο απαιτεί κινητοποίηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, απαιτεί πρωτοβουλίες και το πρώτο βήμα από τις δημοτικές αρχές, για να απλωθεί η ΔΕΘ σε όλη την έκταση του πολεοδομικού συγκροτήματος και εκτός αυτού.
Θεωρώ ότι πλέον είμαστε σε θέση ως μητροπολιτική Θεσσαλονίκη να επεκτείνουμε τον χρόνο της ΔΕΘ. Να δημιουργήσουμε μια εβδομάδα εισαγωγής στη ΔΕΘ πριν τα εγκαίνια, ένα πρελούδιο στον θεσμό. Να σκεφτούμε τη διοργάνωση εκδηλώσεων, στο ύφος και τον χαρακτήρα της ΔΕΘ, στην ετήσια θεματολογία της, στα ενδιαφέροντα της εκάστοτε τιμώμενης χώρας, σε συμφωνία με τη διοίκηση του φορέα.
Αυτές οι εκδηλώσεις να γίνονται στις περιοχές εκτός Δήμου Θεσσαλονίκης, με την υποστήριξη των δημοτικών αρχών, με τη συμμετοχή της Πολιτείας, υπό την ομπρέλα της ΔΕΘ – Helexpo. Όχι συναυλίες και υπαίθριες γιορτές, αλλά εκδηλώσεις με οικονομικό και πολιτικό χαρακτήρα, με αναπτυξιακό και κοινωνικό πρόσημο, με προσαρμοσμένες θεματικές, που θα προετοιμάσουν όλους τους πολίτες της Θεσσαλονίκης και θα καλλιεργήσουν πιο έντονη την προσδοκία τους για την έναρξη του θεσμού. Εκδηλώσεις, που θα τους προσκαλέσουν στο εκθεσιακό κέντρο το δεκαήμερο για να συμμετέχουν στην ουσία του θεσμού κι όχι μόνο στις πολιτιστικές εκδηλώσεις, που θα τους κεντρίσουν το ενδιαφέρον για να επισκεφτούν και να ενημερωθούν από τους εκθέτες, οι οποίοι σε πολύ μεγάλο βαθμό είναι φορείς της Πολιτείας και επιχειρήσεις.
Ήδη ένα βήμα γίνεται σήμερα από πολιτικά κόμματα, όμως νομοτελειακά αυτά έχουν περιορισμένο, κομματικό ακροατήριο.
Οφείλει και η Τοπική Αυτοδιοίκηση να μπει στο παιχνίδι, να συμμετέχει στη γιορτή της Θεσσαλονίκης και να πάψει να παραμένει απλός θεατής όσων διαδραματίζονται στο κέντρο της πόλης, τραβώντας τα φώτα του ενδιαφέροντος την κατάλληλη στιγμή και στις άλλες περιοχές του ευρύτερου πολεοδομικού συγκροτήματος.
*Ο Πάρης Τσογκαρλίδης είναι Ανεξάρτητος Δημοτικός Σύμβουλος Πυλαίας – Χορτιάτη, Χρηματοοικονομικός και Επενδυτικός Σύμβουλος - Μηχανικός