Ήρθε -ή μάλλον κατέπλευσε δια θαλάσσης αν κρίνουμε από την αργοπορία- στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας μία από τις απαντήσεις που ζητούσε εδώ και καιρό από το υπουργείο Παιδείας το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το οποίο βρίσκεται σε... ομηρία, όπως ακούγεται στους κόλπους του μεγαλύτερου πανεπιστημίου της χώρας. Το υπουργείο, λοιπόν, γνωμάτευσε πως παύεται αυτοδίκαια η θητεία των δύο κοσμητόρων (Γρηγόρη Ζαρωτιάδη, από τη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών, και Απόστολου Αποστολίδη, από τη Σχολή Γεωπονίας, Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος) αλλά και του προέδρου της Ιατρικής, Κυριάκου Αναστασιάδη, που είναι εκλεγμένα εσωτερικά μέλη στο Συμβούλιο Διοίκησης. Τώρα μπορούν πλέον να συνεδριάσουν τα μέλη της Συγκλήτου, που τόσο καιρό δεν τα κατάφερναν, λόγω της ασάφειας του νόμου που προβλέπει την παραίτηση των τριών αλλά χωρίς να δίνεται το ακριβές χρονικό πλαίσιο. Θα συνεδριάσουν, όμως, χωρίς τη συμμετοχή των δύο κοσμητειών αλλά και της Παιδαγωγικής που παραμένει ακέφαλη από τον Δεκέμβριο. Σχετική ερώτηση είχαν απευθύνει εδώ και καιρό οι πανεπιστημιακοί με το υπουργείο Παιδείας να απαντά λίγο... αργοπορημένα. Επίσης το επόμενο διάστημα -πιθανότατα μετά την πρώτη συνεδρίαση της Συγκλήτου για φέτος- θα συνεδριάσει και το Συμβούλιο Διοίκησης για να αποφασίσει τους αναπληρωτές κοσμήτορες -το θέμα του προέδρου της Ιατρικής δεν πρόκειται να τεθεί διότι υπάρχει αναπληρωτής πρόεδρος, ο κ. Στέφανος Τριαρίδης. Και μπορεί το υπουργείο να απάντησε σε μία ερώτηση, αλλά παραμένει αναπάντητη η... ερώτηση του ενός εκατομμυρίου: τι θα γίνει με το ζήτημα της εκλογής πρύτανη; Το ερώτημα παραμένει καίριο καθώς, σύμφωνα με τον νόμο Κεραμέως, δεν μπορεί ο υπηρεσιακός πρύτανης καθηγητής Αποστολίδης -που είναι και μέλος του Συμβουλίου Διοίκησης- να προκαλέσει εκλογές. Η σχετική αρμοδιότητα ανήκει στον αρμόδιο αντιπρύτανη, ο οποίος, βέβαια, δεν υπάρχει. Η ακαδημαϊκή κοινότητα παρακολουθεί τις εξελίξεις, που έχουν αφήσει σχεδόν ακέφαλο το ΑΠΘ, προς δόξα της γραφειοκρατίας!
… ο πυρετός των εξετάσεων στο ΑΠΘ
Μύρισε εξεταστική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Φοιτητές και φοιτήτριες περνούν για ακόμα μία φορά ατελείωτες ώρες στο Αναγνωστήριο της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του πανεπιστημίου, η οποία, μάλιστα, παραμένει ανοιχτή 24 ώρες το 24ωρο κατά τη διάρκεια της εξεταστικής περιόδου. Μία βόλτα από το campus μαρτυρά τη ζωντάνια που παίρνει το ΑΠΘ κατά τη διάρκεια της εξεταστικής, καθώς όλο και περισσότεροι φοιτητές κυκλοφορούν στους χώρους και περνούν τις ώρες τους εντός και εκτός του αναγνωστηρίου, για ένα διάλειμμα για φαγητό και μερικές διακοπές για τσιγάρο. Η φετινή εξεταστική, όμως, τελείται υπό τη σκιά των καταλήψεων στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων των φοιτητών που αντιδρούν στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων. Πολλές σχολές έχουν αποφασίσει να κλιμακώσουν τις δράσεις τους μέσα από καταλήψεις, γεγονός όμως που αναβάλλει την εξέταση προγραμματισμένων μαθημάτων. Οι απόψεις είναι πολλές και αντικρουόμενες. Άλλοι λένε πως οι καταλήψεις είναι αναγκαίο μέτρο πίεσης προς την κυβέρνηση για να αποσύρει ή να τροποποιήσει το νομοσχέδιο, ενώ άλλοι υποστηρίζουν πως οι καταλήψεις εν μέσω εξεταστικής περιόδου μόνο αρνητικό πρόσημο μπορεί να έχουν για τους ίδιους τους φοιτητές. Τελικά η Σύνοδος των Πρυτάνεων αποφάσισε την διεξαγωγή των εξετάσεων ψηφιακά για τα τμήματα που τελούν υπό κατάληψη. Τα αυτονόητα, δηλαδή...
Τα νέα φανάρια της Πυλαίας
Ενώ στο εξωτερικό οι συγκοινωνιολόγοι σχεδιάζουν όλο και περισσότερους κυκλικούς κόμβους, ώστε να απομακρύνονται φανάρια από δρόμους και σταυροδρόμια, να διευκολύνεται η κίνηση των οχημάτων, να μειώνονται οι χρόνοι και να γίνεται βιωσιμότερη -και αειφόρος- η αστική κινητικότητα, στην Ελλάδα συνεχίζουμε να τοποθετούμε φωτεινούς σηματοδότες, μάλλον υποχρεωτικά. Όχι όμως επειδή στραβός είναι ο γιαλός, αλλά γιατί εμείς αρμενίζουμε στραβά. Το παράδειγμα από τη Θεσσαλονίκη είναι χαρακτηριστικό: Η οδός Νικολάου Πλαστήρα είναι αυτή που συνδέει τη Χαριλάου, και ευρύτερα τον δήμο Θεσσαλονίκης, με την Πυλαία και εν συνεχεία με το Πανόραμα και τον Χορτιάτη. Από τη διασταύρωσή της με την Αναξιμάνδρου και βορειότερα, για περίπου 800 με 1.000 μέτρα, ήταν -μέχρι πρόσφατα- ένας από τους μετρημένους στα δάχτυλα εναπομείναντες μεγάλους δρόμους εντός αστικού ιστού χωρίς φωτεινούς σηματοδότες, τουλάχιστον μέχρι το πρώτο φανάρι που βρίσκεται στην καρδιά της Πυλαίας, εκεί όπου η ίδια οδός συνεχίζεται ως Προφήτου Ηλία. Το γεγονός αυτό ενίσχυε -επίσης μέχρι πρόσφατα- την απρόσκοπτη κυκλοφορία των οχημάτων και στα δύο ρεύματα της Πλαστήρα. Ωστόσο, γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, οι οδηγοί… χαλάρωναν και οι ταχύτητες αυξάνονταν πάνω από το επιτρεπόμενο όριο. Σχεδόν ανεξαιρέτως. Όμως, κατά μήκος της οδού και στις δύο όχθες της, υπάρχουν βρεφονηπιακοί σταθμοί και δραστηριότητες για παιδιά, ενώ η Πλαστήρα τέμνει και έναν από τους ελάχιστους πνεύμονες πρασίνου της αστικής ανατολικής Θεσσαλονίκης, το ρέμα της Τούμπας -ή Πυλαίας ή Ελαιόρεμα, ό,τι βολεύει τον καθένα-, που αποτελεί καθημερινή επιλογή περιπάτου και τζόκινγκ για εκατοντάδες πολίτες κάθε ηλικίας. Παράλληλα, υπάρχουν κάθετοι οδοί με αφύσικα αυξημένη κίνηση, όπως ένας... παρακαμπτήριος χωματόδρομος που ενώνει -διά της πλαγίας- την Τούμπα με την Πυλαία και διοχετεύει καθημερινά εκατοντάδες οχήματα, τα οποία πρέπει να στρίψουν στην Πλαστήρα, μεγεθύνοντας τον κίνδυνο πρόκλησης ατυχήματος, κάτι που επιβεβαιώνεται από τα πολλά μικροτροχαία που έχουν καταγραφεί ακριβώς σε εκείνη τη συμβολή. Παρά το γεγονός ότι σε απόσταση μικρότερη των 200 μέτρων υπάρχουν δύο εμφανείς διαβάσεις πεζών στα επίμαχα σημεία της Πλαστήρα, κανείς -μα κανείς- οδηγός δεν κάνει το υποχρεωτικό και αυτονόητο: να σταματήσει πριν από αυτές ώστε κατά προτεραιότητα να διαβούν οι πεζοί και οι περιπατητές. Αφού, λοιπόν, κανείς δεν συνετίζεται με τον ΚΟΚ, ελήφθη το δραστικό μέτρο της τοποθέτησης φαναριών -και μάλιστα δύο- μέσα σε λιγότερα από 200 μέτρα. Τώρα, θες-δεν θες, θα σταματήσεις στον... Σταμάτη και θα περιμένεις τον... Γρηγόρη, ώστε να περάσει το παιδάκι απέναντι για να πάει στο μπαλέτο του και ο γονέας για να αφήσει το παιδί του στο σχολείο, αλλά και να συνεχίσει ανεμπόδιστα ο ενήλικος το τζόκινγκ του, χωρίς να επαφίονται στη διακριτική... δυσχέρεια των ασυνείδητων οδηγών και να ρισκάρουν την αρτιμέλεια και τη ζωή τους. Τόσο απλά.
Η πίτα των αντιστασιακών της Χούντας
Ευκαιρία για συνάντηση των μελών και φίλων της είναι η κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας για την Εταιρεία Φίλων του Χώρου Μνήμης της Αντιδικτατορικής Αντίστασης (1967-1974) στη Θεσσαλονίκη. Το κόψιμο της πίτας με ανοιχτό κάλεσμα θα γίνει αύριο Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2024, στις 7 το απόγευμα, στην αίθουσα συνεδρίων της ΕΣΗΕΜΘ, Στρατηγού Καλλάρη 5.