Η συζήτηση για τη λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημίων, που δυναμικά άνοιξε η κυβέρνηση παρακάμπτοντας σε πρώτη φάση το περίφημο άρθρο 16 του Συντάγματος, αναμένεται να είναι αποκαλυπτική. Ήδη είναι. Διότι τα μη κρατικά ΑΕΙ αποτελούν για πολλούς Έλληνες ταμπού, ισχυρότερο από την απομάκρυνση της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης από το κέντρο της πόλης. Το περίεργο στα όρια του παρεξηγήσιμου είναι ότι όσοι υποστηρίζουν τυφλά και ιδεοληπτικά την απαγόρευση των μη κρατικών πανεπιστημίων, θεωρεί την Ελλάδα απομονωμένη από τον κόσμο, όσο ένα… Γαλατικό χωριό. Κανείς δεν δείχνει να ενδιαφέρεται για το τι συμβαίνει στον υπόλοιπο ανεπτυγμένο κόσμο, πρωτίστως στην Ευρώπη και στη Βόρεια Αμερική. Γιατί δηλαδή όλες οι άλλες χώρες επιτρέπουν τη λειτουργία μη κρατικών ΑΕΙ; Οι πάντες κρύβονται πίσω από τον αστικό μύθο ότι η Ελλάδα συνιστά ιδιοτυπία, μια χώρα στην οποία το δημόσιο τα κάνει όλα καλά και ο ιδιωτικός τομέα από άσχημα μέχρι χειρότερα. Ενοχλούνται που κάποιοι φοιτητές θα επιλέξουν να πληρώνουν δίδακτρα, αλλά δεν τους ενοχλεί ότι οι σπουδές στην ελληνική περιφέρει για έναν φοιτητή από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη βγαίνουν στο τέλος πιο ακριβές, μόνο που τα λεφτά πάνε στα ενοίκια και στα σούπερ μάρκετ και τα εστιατόρια. Επιμένουν ότι κάποιοι θα αγοράζουν πτυχία, αλλά αδιαφορούν εάν αυτό το δήθεν αλισβερίσι συμβαίνει στο εξωτερικό. Διότι όταν έχουν -για παράδειγμα- ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας αισθάνονται μεγαλύτερη σιγουριά με γιατρό που έχει μετεκπαιδευθεί στο εξωτερικό. Κόπτονται για τα δημόσια ΑΕΙ, αλλά δικαιολογούν, όταν δεν υποκινούν, την υπολειτουργία και την καταστροφή τους. Κόλλημα και… υποκρισία. Σπέκουλα και ψηφοθηρία. Το μόνο καλό της υπόθεσης είναι ότι με τη συγκεκριμένη ατζέντα, που δεν έχει μεγάλη σχέση με το ότι συνήθως συζητούμε στο δημόσιο διάλογο, θα πέσουν οι μάσκες. Υποχρεωτικά. Η χώρα βρίσκεται σε μετάβαση. Σε λίγα χρόνια όλα αυτά θα ακούγονται γραφικά -ορισμένα ήδη καταχωρούνται ως τέτοια-, αλλά ως τότε εμείς -κάποιοι εξ ημών- θα σχίζουν τα… ρούχα τους στους δρόμους-, ενώ οι άλλοι, οι έξω θα προχωρούν και θα αναπτύσσονται με… πυραυλικούς ρυθμούς.
Τα πεζοδρόμια της επαιτείας
Οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς πλησιάζουν. Η Θεσσαλονίκη έχει φορέσει τα καλά της και στο ιστορικό κέντρο η γιορτινή ατμόσφαιρα είναι διάχυτη. Από παντού ακούγονται χριστουγεννιάτικες μελωδίες, είτε από τα εμπορικά καταστήματα είτε από μουσικούς του δρόμου που σε συνδυασμό με τον όμορφο διάκοσμο δημιουργούν μια χαρούμενη ατμόσφαιρα. Δυστυχώς όμως, όπως κάθε χρόνο άλλωστε, αυτές τις ημέρες η Θεσσαλονίκη γεμίζει από επιτήδειους… ζητιάνους. Δήθεν αναξιοπαθούντες, οι οποίοι βρίσκονται στην κυριολεξία σε κάθε δρόμο, σε κάθε γωνία. Στα πεζοδρόμια της επαιτείας ηλικιωμένες κυρίες και κύριοι. Νεότερες κυρίες και νεότεροι κύριοι. Αρτιμελείς που το παίζουν ανάπηροι. Με παιδιά στην αγκαλιά ή ξαπλωμένοι στο πεζοδρόμιο. Με κρυμμένο πρόσωπο ή παγωμένο χαμόγελο. Ζητούν ελεημοσύνη εκμεταλλευόμενοι το κλίμα αγάπης και ευφορίας των ημερών. Όλοι μας λίγο πολύ υποκύπτουμε. Η καλή πράξη είναι θεάρεστη αλλά προσοχή που δίνουμε τον οβολό μας. Όσο γίνεται…
Δίκη με ισόβια υπό τους... ήχους χριστουγεννιάτικων καλάντων
Αν θέλαμε να δώσουμε έναν ορισμό στο bad timing, δηλαδή στην κακή συγκυρία, μια ιστορία που καταγράφηκε χθες στο Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης ταιριάζει γάντι. Κατά την εκδίκαση της υπόθεσης δολοφονίας του κτηνοτρόφου Δημήτρη Γραικού σε δεύτερο βαθμό -μία ιστορίας που πάγωσε το πανελλήνιο- και ειδικότερα την πιο κρίσιμη στιγμή της διαδικασίας, αυτήν της ανακοίνωσης της απόφασης επί της ενοχής του κατηγορούμενου, ήχοι από χριστουγεννιάτικα κάλαντα πλημμύρισαν τα δικαστήρια, μαζί και την αίθουσα του τρίτου ορόφου. Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες η χορωδία του δικηγορικού συλλόγου της πόλης συνηθίζει να δίνει γιορτινούς τόνους στον ναό της δικαιοσύνης με κάλαντα και εμβατήρια, ωστόσο αυτήν τη φορά… κάτι δεν πήγε καλά. Μαζί με την καμπάνα της ενοχής για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και στη συνέχεια της καταδίκης σε ισόβια κάθειρξη, ο κατηγορούμενος, οι συγγενείς του αλλά και οι συγγενείς του θύματος, όπως και το υπόλοιπο ακροατήριο άκουγαν και γιορτινά… καμπανάκια, που σίγουρα δεν ταίριαζαν στην περίσταση. Τι να πει κανείς… Το μόνο βέβαιο είναι ότι το πνεύμα των Χριστουγέννων μπορεί να πέρασε απ’ έξω, αλλά δεν κατάφερε να μπει, ούτε καν να τρυπώσει, στην αίθουσα 355 των Δικαστηρίων της Θεσσαλονίκης.
Ο Τσαβλής και ο Ζέρβας
Ήταν 1η Σεπτεμβρίου του 2019 όταν ο Δρόσος Τσαβλής εξελέγη πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου, όταν ξεκινούσε η θητεία της διοίκησης του Κωνσταντίνου Ζέρβα. Την ημέρα εκείνη ήταν ο πρώτος δημοτικός σύμβουλος που τοποθετούνταν στο Σώμα. Την περασμένη Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2023 πραγματοποιήθηκε το τελευταίο δημοτικό συμβούλιο με διοίκηση Ζέρβα και ο Δρόσος Τσαβλής ήταν ο τελευταίος ομιλητής της συνεδρίασης. Στην τελευταία του τοποθέτηση από το βήμα του δημοτικού συμβουλίου ο κ. Τσαβλής έκανε έναν σύντομο απολογισμό, σημειώνοντας πως ξεκίνησε με τη συμπολίτευση για να κλείσει τη θητεία του από τη θέση της αντιπολίτευσης. Άσκησε κριτική στον απερχόμενο δήμαρχο Κωνσταντίνο Ζέρβα, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι αποκαθηλώθηκε πλήρως από τους δικούς του ανθρώπους, τους αντιδημάρχους του. «Δυστυχώς είχαμε μια διοίκηση που δεν μπόρεσε να περάσει μείζονα θέματα για τους Θεσσαλονικείς», σημείωσε.
Το delivery του Άη Βασίλη
Βρισκόμαστε μια ανάσα από τα Χριστούγεννα και πολλοί περιμένουν τη μεγάλη γιορτή με ανυπομονησία. Καταστήματα, μπαλκόνια, πλατείες και δρόμοι έχουν ήδη στολιστεί από τις αρχές του προηγμένου μήνα και έτσι εδώ και μέρες, τα πάντα θυμίζουν Χριστούγεννα. Τα τελευταία χρόνια όμως, στη Θεσσαλονίκη υπάρχει και η τάση του στολισμού των οχημάτων. Οι οδηγοί ντύνουν με γιρλάντες και… κέρατα ταράνδων τα αυτοκίνητα τους, ενώ αυτό συμβαίνει πλέον και με τα μηχανάκια των διανομέων, καθώς γνωστές εταιρείες επιλέγουν να τα ντύσουν χριστουγεννιάτικα, προκειμένου να κυκλοφορήσουν στους δρόμους γιορτινά και να δώσουν ακόμη μια ευχάριστη νότα. Μάλιστα, στη Θεσσαλονίκη κυκλοφορεί με ένα μηχανάκι-έλκηθρο, ένας ντελιβεράς γνωστής εταιρείας διανομέων, ο οποίος είναι ντυμένος Άη Βασίλης και -όπως φαίνεται στη φωτογραφία- εντοπίστηκε τα μεσάνυχτα της περασμένης Τρίτης στην οδό Δωδεκανήσου. Καθόλου τυχαίο. Εάν υπάρχει προστάτης άγιος για τους ντελιβεράδες και τους διανομείς είναι ο Άγιος Βασίλης. Άλλωστε και ο ίδιος ασκεί εδώ και αιώνες τη συγκεκριμένη δραστηριότητα. Κάθε Χριστούγεννα μοιράζει δώρα στα παιδιά του κόσμου.
