Για όσους ενδιαφέρονται να δουν τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως φαίνονται, ας ρίξουν μια ματιά στα παρακάτω έγγραφα του αρχείου του ΥΠΕΞ με την ένδειξη «1907-Διάφορα περί Τύπου». Ανάμεσα στους άλλους παραλήπτες ελληνικών μυστικών κονδυλίων φιγουράρει και το όνομα του Ισμαήλ Κεμάλ Μπέη της Αυλώνας, του πατέρα δηλαδή της αλβανικής ανεξαρτησίας!
Βέβαια, η πολιτική συνεργασία του Ισμαήλ Κεμάλ με ημιεπίσημους φορείς του ελληνικού εθνικισμού αλλά και με την ίδια την ελληνική κυβέρνηση, από τις αρχές του αιώνα και με αποκορύφωμα την ελληνοαλβανική συμφωνία του 1907, είναι λίγο-πολύ γνωστή. Λιγότερο γνωστό είναι επίσης το γεγονός ότι ο αλβανός πολιτικός «έπαιρνε χρηματικό επίδομα από την ελληνική κυβέρνηση `από μακρού χρόνου' πριν από το Φεβρουάριο του 1907» (Χριστίνα Πιτούλη-Κίτσου «Οι ελληνοαλβανικές σχέσεις και το βορειοηπειρωτικό ζήτημα κατά την περίοδο 1907-1914», Αθήνα 1997, σ.75). Το καινούριο είναι ότι αυτή η χρηματοδότηση περνούσε (και) από τα ειδικά κονδύλια για τον προσεταιρισμό των ευρωπαϊκών ΜΜΕ, με τον Ισμαήλ Κεμάλ σε έναν ενδιάμεσο ρόλο μεταξύ αρθρογράφου και ...ταχυδρόμου.
Τα πρακτικά του υπουργικού συμβουλίου της εποχής είναι πάντως σαφή: στις 4 Μαίου 1907 (συνεδρίασις 13, πράξις 47), ο υπουργός Εξωτερικών προτείνει με έκθεσή του να καταβληθούν από τις "ειδικές πιστώσεις" 8.050 χρυσά φράγκα, «προς ανανέωσιν επί έν έτος, από 18 Μαίου 1907, της προς την Independance Belge συμφωνίας, καθ' ήν επί τη υποστηρίξει, ήν παρέχει εις τα ημέτερα συμφέροντα, χορηγείται αυτή το ανωτέρω ποσόν». Προσδιορίζει μάλιστα ότι, «κατά τους όρους της συμφωνίας, 6.250 μεν φράγκα καταβληθήσονται τω κ. De Mares, διευθυντή της εφημερίδος δια 250 συνδρομάς, 1.800 δε τω Ισμαήλ Κεμάλ Βέη δια ταχυδρομικά έξοδα της αποστολής του φύλλου εις τας ορισθείσας υπό του Υπουργείου Αρχάς». Η εισήγηση φυσικά εγκρίνεται, η απόφαση προσυπογράφεται από τον πρωθυπουργό Θεοτόκη και τους υπουργούς. Ο παραλήπτης θα εισπράξει το χρήμα την 1η Ιουνίου, φροντίζοντας να σημειώσει στην απόδειξη τον επίσημο προορισμό του.
Το αν δεν ωφελήθηκε η Ελλάδα από τη δωροδοκία των αντιπάλων της, αυτό μάλλον οφείλεται σε κακή επιλογή προσώπων, όπως συνέβη και πρόσφατα με Βαλκάνιους «φίλους» μας, τους οποίους υποστηρίξαμε εμφανώς ή αφανώς.