Το 2014, στη συνάντηση Ν. Αναστασιάδη-Ακιντζί, όπου τέθηκαν οι βάσεις για τις μετέπειτα συζητήσεις, με αποκορύφωμα αυτές της Ελβετίας, ο πρόεδρος της Κύπρου αναγνώρισε ότι οι δύο κοινότητες αποτελούν ισότιμα μέρη. Στις μεγάλες αντιδράσεις που ακολούθησαν ο Αναστασιάδης απάντησε ότι εννοούσε την αναλογία 80-20, που ήταν το 1974.
Το θέμα βέβαια δεν είναι τι εννοούσε, αλλά τι υπέγραψε. Και οι Τούρκοι, φυσικά, μιλούν συνεχώς για 50-50, όπως έκανε προχθές και ο άτυπος αντικαταστάτης του Ακιντζί -τον οποίον όπως έγραψα εδώ προ ημερών- περιθωριοποιεί η Άγκυρα, ο "αντιπρόεδρος" και "υπουργός ΥΠΕΞ στα Κατεχόμενα, δηλώνοντας:
«Αυτό που έχει τη μέγιστη σημασία είναι η πολιτική ισότητα των Τουρκοκυπρίων σε όλα τα επίπεδα του νέου συνεταιρισμού. Σε περίπτωση, που αυτή η αρχή γίνει αποδεκτή από την "ρωμαίικη" πλευρά, τότε ενδέχεται να ανοίξει ο δρόμος για τη λύση». Πρόκειται για μια ακόμη γκάφα του Αναστασιάδη, ή προετοιμασία ότι προς τα εκεί πάει το θέμα; Σκεφθείτε Τούρκο πρόεδρο στην Κύπρο.
Η Τετάρτη κηρύχθηκε ως Ημέρα Πένθους για το Κοσσυφοπέδιο. Με τον τρόπο αυτόν οι Κοσοβάροι απέτισαν φόρο τιμής στον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους, τον γέροντα. Εχθές, είχε κηρυχθεί Ημέρα Πένθους στις Ηνωμένες Πολιτείες και ο πρόεδρος του Κοσσυφοπεδίου επέμεινε να κηρυχθεί και στο Κοσσυφοπέδιο. Οι σημαίες στην Πρίστινα ήσαν μεσίστιες.
Πριν κρίνει κάποιος την καταφανή εξάρτηση, θυμίζω ότι όταν πέθανε ο Γεώργιος ΣΤ΄, ο βασιλιάς της Βρετανίας, τον Φεβρουάριο του 1952, η Ελλάδα κήρυξε τριήμερο πένθος! Στην ουσία, ήταν απαίτηση της Βρετανίας, με την έμμεση προτροπή του ΥΠΕΞ, Α. Ίντεν, που ανήγγελλε στον Έλληνα πρεσβευτή στο Λονδίνο Λ. Μελά την είδηση του θανάτου του βασιλιά, γράφοντας μεταξύ άλλων:
«… Η Αυτού Μεγαλειότης απεβίωσεν ηρέμως ενώ κοιμόταν ενωρίς σήμερον την πρωίαν. Είμαι βέβαιος περί της συμμετοχής σας εις το βαθύ πένθος που το θλιβερόν αυτό γεγονός επροκάλεσε…». Κι εμείς συμμορφωθήκαμε υπέρ το δέον, με τρεις μέρες κλειστά τα σχολεία και όλο το Δημόσιο.
Έλεος πια με το κουτί της Πανδώρας. Να αλλάξουν λογογράφους οι πολιτικοί, μπας και σταματήσει αυτή η ανοησία. Ακούστηκε πάλι ότι ο Ζάεφ «ανοίγει το κουτί της Πανδώρας» με αλυτρωτικές διεκδικήσεις. Άσε που, η Πανδώρα δεν είχε κουτί, αλλά πιθάρι, το είχε ανοίξει από περιέργεια κι έφυγαν τα πάντα από μέσα, τα καλά και τα κακά, κι έμεινε μόνο η ελπίδα. Άμα ανοίξει το πιθάρι, μόνο η ελπίδα θα βγει.
Σίγουρα, λόγω αμορφωσιάς, γίνεται σύγχυση με τον ασκό του Αιόλου, που έχει μέσα κλεισμένους όλους τους αέρηδες, κι έτσι βγουν όλοι μαζεμένοι, μας σήκωσαν και μας πήραν. Ο Αίολος βγάζει έναν-έναν ανάλογα με την περίσταση. Μάλιστα, κάποιοι που το γνωρίζουν αυτό, κάνουν πάλι λάθος, μιλώντας για ασκούς. Ένας ασκός ήταν. Επιτέλους, αφήστε ήσυχη την Πανδώρα και το πιθάρι της.
Μας την είπε η Ζαχάροβα, του ρωσικού ΥΠΕΞ: «Περαιτέρω στρατιωτικοποίηση της Κύπρου και ανάμιξή της στην εφαρμογή των σχεδίων των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ θα έχει, αναπόφευκτα, επικίνδυνες και αποσταθεροποιητικές επιπτώσεις για την Κύπρο. Η Μόσχα δεν μπορεί παρά να λάβει υπόψη το αντιρωσικό υπόβαθρο αυτών των σχεδιασμών. Θα πρέπει να λάβουμε αντίμετρα σε περίπτωση εφαρμογής τους», πρόσθεσε.