Skip to main content

Η ηθική του ανήθικου και οι «χορηγίες»

Η ομολογία ενός πρώην υπουργού ότι χρηματίστηκε έχει κάνει άνω κάτω το πολιτικό σύστημα της χώρας, το οποίο διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι δεν γνώριζε. Ή μήπως…
Του Φώτη Λώλα
lolas@voria.gr

Λίγες ημέρες πριν ο πρώην υπουργός μεταφορών, Τάσος Μαντέλης,σε μια κρίση ειλικρίνειας (;), και αφού λίγα λεπτά πριν είχε προηγηθείη αποκάλυψη του σκανδάλου από τον κουμπάρο του, παραδέχθηκε στηνεξεταστική επιτροπή της Βουλής ότι έλαβε προεκλογική «χορηγία» από τη Siemens 200.000 μάρκων, ενώ αποκάλυψε ότι κάποιο αόρατο χέρι τοποθέτησε στο λογαριασμό του επιπλέον 250.000 μάρκα.

Αφούπέρασε μια ολόκληρη ημέρα από την αποκάλυψη, η ελληνική Δικαιοσύνηεπιδεικνύοντας «αξιοζήλευτα» αντανακλαστικά και ακολουθώντας τα δικάτης υψηλά στάνταρτ «ταχύτητας», αποφάσισε ότι δεν θα ήταν σωστό ο κ.Μαντέλης να επιστρέψει στο Αζερμπαϊτζάν, όπου εργάζεται, γιατί ίσωςξέρει κάτι παραπάνω, το οποίο ίσως φανεί χρήσιμο για να προχωρήσει έναβήμα παραπέρα (ή δύο βήματα πίσω) η υπόθεση των μαύρων ταμείων.

Ωστόσο,όπως φάνηκε, η τόσο «άμεση» παρέμβαση της Δικαιοσύνης δεν ήταναπαραίτητη, καθώς ο πρώην υπουργός σε ακόμη μια κρίση, ηθικής αυτή τηφορά, διέψευσε τις Κασσάνδρες που έλεγαν ότι θα εγκαταλείψει τη χώρακαι  παρέμεινε στην Ελλάδα, δηλώνοντας παρών στο κάλεσμα της πατρίδαςγια «διαφάνεια» και θέτοντας τον εαυτό του στη διάθεση της δικαιοσύνηςγια την αποκατάσταση της «αλήθειας».

Την ίδια στιγμή ο ΚώσταςΣημίτης πέφτει από τα σύννεφα, ανακαλύπτοντας ότι τελικά δεν μπορείς ναεμπιστεύεσαι κανέναν  γιατί θα σου γκρεμίσει τον τέλειο κόσμο, απόδημόσια έργα και επιτυχίες στην οικονομία, που έχεις οικοδομήσει. Οπρώην πρωθυπουργός μετά την παραδοχή του Θεόδωρου Τσουκάτου, ο οποίοςήταν το δεξί του χέρι, ότι έλαβε χρήματα από την εταιρεία-χορηγό,μαθαίνει ότι και το δεύτερο δεξί του χέρι (ας το πούμε αριστερό)αμάρτησε και αυτό. Όπως είναι φυσικό, ο κ. Σημίτης εκφράζει τη βαθιάθλίψη του που τα δύο του χέρια σηκώθηκαν και τον χτύπησαν, αμαυρώνονταςτην τέλεια εικόνα που με περίσσιο κόπο είχε χτίσει για την περίοδοδιακυβέρνησής του.

Μεγάλο, όμως, το σοκ και για τον νυν πολιτικόκόσμο της χώρας, ο οποίος δυσκολεύεται να πιστέψει ότι δύο από αυτούς(πρώην έστω) έπεσαν τόσο χαμηλά. Το πολιτικό μας προσωπικό που είναιμεν συνηθισμένο τόσο σε νόμιμες (άρα και ηθικές) πελατειακέςπροσλήψεις, όσο και σε διάφορες διευκολύνσεις προς το πρόσωπό τους,διαλαλεί ότι δεν είχε πέσει τίποτα στην αντίληψή του, ασχέτως ανεπιπλέον «χορηγίες» 98,8 εκατ. μάρκων ψάχνουν κάτοχο.

Έπειτα, τοΠΑΣΟΚ βλέπει δύο «παλιόπαιδα» να του σπιλώνουν το όνομα, ένα όνομα τοοποίο από τη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία καταβάλει προσπάθειες να τοκαταστρέψει μόνο του. Από την πλευρά της η Νέα Δημοκρατία, της οποίαςάλλοι πρώην (αλλά και νυν) έχουν καταστρέψει το όνομά της προ πολλού,παρακολουθεί τις εξελίξεις και δηλώνει αηδιασμένη.  Τα κόμματα, δε, τηςήσσονος αντιπολίτευσης, τα οποία φυσικά δεν γνώριζαν τίποτα,κατακεραυνώνουν τις συμπεριφορές των δύο πρώην πολιτικών καιδιατείνονται για την καθαρότητά τους.

Και σε όλα τα παραπάνωθεατής ο ελληνικός λαός, ο οποίος εδώ και μήνες καλείται να πληρώσειγια τη σωτηρία της πατρίδας. Της ίδιας πατρίδας που εδώ και χρόνιακάποιοι εκπροσωπούν το συμφέρον της  και την έφτασαν στο τραγικό σημείοπου βρίσκεται σήμερα. Οι ίδιοι που αποφάσισαν ότι το χρέος μας πρέπεινα το πληρώσει ο συνταξιούχος των 600 ευρώ, αλλά και οι ίδιοι που ενώβλέπουν ότι ο λαός κάνει υπομονή και δέχεται να πληρώσει, αυτοί κοιτούνακόμη το πολιτικό κόστος, διαφωνούν στα πάντα και ενδιαφέρονται να μηχαλάσουν το image τους, μη μπορώντας να αντιληφθούν ότι επιδεινώνουντην κατάσταση.

Απέναντι σε αυτή την ιλαροτραγωδία βρίσκεται οελληνικός λαός που έχει κουραστεί και σιχαθεί να ακούει ξύλινα λόγιαπολιτικάντηδων, οι οποίοι χωρίς ίχνος ντροπής του παραδίδουν μαθήματαηθικής. Της ηθικής του ανήθικου.