Φαίνεται ότι η ιδιαίτερη συμφωνία στις Πρέσπες, όπου η μια χώρα πραγματοποιεί όλες τις παραχωρήσεις και η άλλη παίρνει τα πάντα, αποτελεί τον πιλότο για να επιλυθούν και άλλες εκκρεμότητες, όπου γης.
Ο διεθνής Τύπος βλέπει επίλυση προβλημάτων με μοντέλο "Πρεσπών", από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, την Κριμαία, την Υπερδνειστερία, το Κόσοβο, την Κύπρο και μέχρι την Καταλονία. Από την επόμενη κιόλας ημέρα της ψήφισης από την ελληνική Βουλή, όλοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες με δηλώσεις τους αναφέρθηκαν στην Συμφωνία, και ειδικά στον τρόπο με τον οποίο αυτή επιτεύχθηκε.
Κυρίως όμως, εμάς μας απασχολεί αυτήν την στιγμή η δήλωση του πρωθυπουργού της Ελλάδας στην Κύπρο, όπου σε συνάντηση με τον Ν. Αναστασιάδη ανέφερε πως «η συμφωνία των Πρεσπών θα βοηθήσει και για βιώσιμη λύση στο Κυπριακό», με τον πρόεδρο της Κύπρου να αναφέρει ότι, ο Έλληνας πρωθυπουργός έδειξε τόλμη και θάρρος.
Θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ρητορική η αναφορά, αν την ίδια μέρα δεν υπήρχαν δύο άλλες βαρυσήμαντες δηλώσεις, από την αμερικανική πλευρά, που προϊδεάζουν την πορεία των διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό.
Ως ελπίδα για τη σταθερότητα σε μια εποχή σύγκρουσης και διαίρεσης χαρακτηρίζει την επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, η Αμάντα Σλοτ, αναλυτής του Brookings Institution στην Ουάσινγκτον και πρώην βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ επί προεδρίας Μπαράκ Ομπάμα.
Σε δήλωση που έκανε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η κ. Σλοτ εξέφρασε την ελπίδα πως η συγκεκριμένη συμφωνία θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης για την επίλυση άλλων διεθνών διενέξεων.
«Σε μια εποχή σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή και διαίρεσης μέσα στην Ευρώπη, η επίλυση του ονοματολογικού θα παράσχει την απαραίτητη σταθερότητα στην περιοχή, καθώς και την έμπνευση για άλλους που εργάζονται για την επίλυση φαινομενικά δυσεπίλυτων προβλημάτων», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Παράλληλα, εκτίμησε ότι η συνεχής δέσμευση των διαδοχικών αμερικανικών κυβερνήσεων συνέβαλε θετικά στην επίλυση του ονοματολογικού, ένα γεγονός που, όπως σημείωσε, καταδεικνύει το πόσο σημαντική και επίκαιρη παραμένει η διπλωματία των ΗΠΑ. «Δείχνει επίσης τη συνεχιζόμενη σημασία της αμερικανικής διπλωματίας, με τη συμμετοχή διαδοχικών κυβερνήσεων των ΗΠΑ -συμπεριλαμβανομένης της διαρκούς υποστήριξης από τους διπλωμάτες της κυβέρνησης Τραμπ- που συνέβαλαν σε αυτό το θετικό αποτέλεσμα».
Και φαίνεται να έχει δίκαιο αναφερόμενη στην δραστηριοποίηση των Αμερικανών διπλωματών, επειδή ο Aμερικανός αναπληρωτής μόνιμος αντιπρόσωπος πρέσβης στον ΟΗΕ, Τζόναθαν Κόεν, προειδοποίησε ότι στην Κύπρο «οι διαιωνιζόμενες ειρηνευτικές αποστολές είναι απαράδεκτες» και μίλησε για λύση «επανένωσης του νησιού ως διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας».
Ο Τζ. Κόεν, εξέφρασε την ελπίδα ότι οι ηγέτες στην Κύπρο θα επιτύχουν σύντομα συμφωνία σχετικά με τους όρους αναφοράς και θα είναι έτοιμοι να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την επίτευξη συνολικής διευθέτησης. Τόνισε παράλληλα, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να υποστηρίζουν μια συνολική διευθέτηση για την επανένωση του νησιού ως διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, προς όφελος όλων των Κυπρίων και της ευρύτερης περιοχής, ξεκαθαρίζοντας παράλληλα, ότι ενώ τα Ηνωμένα Έθνη πρέπει να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο, η πολιτική διαδικασία προς μια διευθέτηση πρέπει να είναι υπό την ηγεσία των Κυπρίων.
«Για να διατηρηθεί μια ανθεκτική διαρκής ειρήνη, οι ηγέτες πρέπει να επιδείξουν το πολιτικό θάρρος και τη θέληση να διαπραγματευτούν με καλή πίστη και με αίσθηση επείγουσας ανάγκης. Καλούμε τους ηγέτες να εμπλακούν ενεργά με τη σύμβουλο του ΟΗΕ Τζέιν Χολ Λουτ για να διαπραγματευτούν τους όρους αναφοράς για την επανάληψη των διαπραγματεύσεων» είπε.
Ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Ρωσίας, Βασίλι Νεμπένζια εξέφρασε λύπη για το γεγονός ότι μία αντιπροσωπεία -υπονοώντας τις ΗΠΑ- αποπειράθηκε να χρησιμοποιήσει την ευαίσθητη κατάσταση στη νήσο για να προωθήσει τη δική της θέση, η οποία δεν έχει άμεση σχέση με τη διευθέτηση, κι αυτό ζημιώνει την αναζήτηση ομοφωνίας και μειώνει την αποτελεσματικότητα του έργου του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Κρατώ το τμήμα της δήλωσης «οι ηγέτες πρέπει να επιδείξουν το πολιτικό θάρρος και τη θέληση να διαπραγματευτούν με καλή πίστη και με αίσθηση επείγουσας ανάγκης», επειδή είναι του πνεύματος της Συμφωνίας των Πρεσπών. Μόνο που η επείγουσα ανάγκη δεν αφορούσε τα ελληνικά συμφέροντα, τα οποία θυσιάστηκαν για να υπηρετηθούν άλλες διεθνείς σκοπιμότητες.