Skip to main content

Κερδισμένοι και χαμένοι στις εκλογές του Δήμου Θεσσαλονίκης

Τα πρώτα συμπεράσματα από τη μάχη της Κυριακής ανά συνδυασμό. Τι αξιολογούν οι παρατάξεις, πώς είδαν το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής.

Με μεγάλο κερδισμένο τον Κωνσταντίνο Ζέρβα, οι δημοτικές εκλογές στη Θεσσαλονίκη είχαν φέτος ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Ήταν αναμενόμενο, δεδομένων των 19 υποψηφιοτήτων. Θα είχαμε εκπλήξεις. Πόσο όμως ήταν εκπλήξεις;

Ο Νίκος Ταχιάος πήρε τα δημοσκοπικά ποσοστά, που του έδιναν τα περισσότερα γκάλοπ. Αυτή τη φορά έπεσαν μέσα. Επίσης, η πρωτιά του, δεν αμφισβητήθηκε, καθώς με την προσωπική του προεκλογική εκστρατεία συσπείρωσε το «γαλάζιο» ακροατήριο, που στο δίλημμα Ταχιάος – Ορφανός έκανε ξεκάθαρη επιλογή. Τα στελέχη της ΝΔ, που γνωρίζουν καλά τον κομματικό χώρο τόνισαν σήμερα το πρωί ότι αυτή η συμπεριφορά των σταθερών ψηφοφόρων της ΝΔ είναι κλασική. Το τελευταίο διάστημα επιλέγουν μαζικά τον έναν εκ των δύο. Κι αυτό έγινε. Το προσωπικό στοίχημα του Κυριάκου Μητσοτάκη, που ήταν ο κ. Ταχιάος, πέτυχε. Και ο κ. Ταχιάος είναι αδιαμφισβήτητα ο νικητής του πρώτου γύρου των δημοτικών εκλογών. Βάζει πολύ δύσκολα πια στον μονομάχο του δεύτερου γύρου, καθώς ξεκινά τη μάχη της εβδομάδας ως ξεκάθαρο φαβορί.

Ο Κωνσταντίνος Ζέρβας αποδείχτηκε ότι έκανε σοβαρή και στοχευμένη προεκλογική εκστρατεία. Επένδυσε στο καθαρά αυτοδιοικητικό προφίλ του, κάτι που τον διαφοροποίησε και τον ωφέλησε σημαντικά. Επίσης, είχε το ατού ότι ήταν η μοναδική από τις πιο δημοφιλείς παρατάξεις, με ξεκάθαρα αντιμπουταρικό χαρακτήρα. Για το συγκεκριμένο κοινό ήταν μονοσήμαντη επιλογή. Ο κ. Ζέρβας είχε διαφανεί ότι είχε κερδίσει πολλούς πόντους τις τελευταίες δυο εβδομάδες, ορισμένοι που κάνουν πολιτικές αναλύσεις και έχουν εμπειρία στα κοινά και είναι «άνθρωποι της πόλης» είχαν προβλέψει τη μεγάλη άνοδό του. Σε βαθμό που το τελευταίο τετραήμερο σε συζητήσεις έλεγαν ότι θα είναι δεύτερος ο κ. Ζέρβας. Για τους περισσότερους πάντως αποτέλεσε έκπληξη. Προσθέστε ότι ο κ. Ζέρβας φαίνεται εκτός από το αστικό κομμάτι και το κομμάτι ΠΑΟΚ, όπου ούτως ή άλλως είχε απήχηση, κέρδισε σημαντικό αριθμό κεντροαριστερών ψηφοφόρων, ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ και νέων κι αυτό συνιστά ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία.

Ο Γιώργος Ορφανός ήταν πολυσυλλεκτικός, αλλά δεν κατάφερε να συσπειρώσει σε ικανοποιητικό βαθμό τη βάση της Νέας Δημοκρατίας, που προτίμησε την υποψηφιότητα Ταχιάου. Οι «γαλάζιοι» ψηφοφόροι αυτή τη φορά πήγαν συντεταγμένοι στην επίσημη υποψηφιότητα κι όχι στον «αντάρτη». Ο κ. Ορφανός θα μπορούσε να είναι ευχαριστημένος, αν επιβεβαίωνε τα προγνωστικά, που τον έδειχναν ξεκάθαρα δεύτερο, όμως στη δική του περίπτωση οι δημοσκοπήσεις δεν είχαν ιδιαίτερη επιτυχία.

Η Κατερίνα Νοτοπούλου αντιστάθηκε στο γκρέμισμα του ΣΥΡΙΖΑ, αύξησε σημαντικά τα ποσοστά της παράταξης, σε σύγκριση με το 2014, υπό συνθήκες καθόλου ευνοϊκές για την ίδια. Το 2014, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν «καβάλα στο κύμα», η ΣΥΡΙΖΑϊκή υποψηφιότητα του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη είχε πάρει χαμηλότερο ποσοστό από αυτό που πέτυχε η κ. Νοτοπούλου, με τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ να πέφτουν δραματικά και με το μεγάλο ζήτημα της Συμφωνίας των Πρεσπών στην πλάτη της. Ξεκάθαρα επιτυχημένη παρουσία, η οποία όμως δημιουργεί προβληματισμό. Έχασε για λίγες σχετικά ψήφους το δεύτερο γύρο κι αυτό με την εικόνα των αριθμών φαίνεται να μην είναι δική της αποτυχία, αλλά του κομματικού χώρου από τον οποίο προέρχεται. Από τα ποσοστά προκύπτει ότι την υποψηφιότητά της δεν τη στήριξε μαζικά ο ΣΥΡΙΖΑϊκός κόσμος, όπως άλλωστε κι από τον αριθμό των ψήφων στο Δήμο Θεσσαλονίκης. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωκάλπες του Δήμου Θεσσαλονίκης ξεπερνάει τις 22.000 ψήφους και η κ. Νοτοπούλου μένει στις 16.000, κάτω ακόμη κι από τους Θεσσαλονικείς που επέλεξαν την υποψηφιότητα Γιαννούλη για την Περιφέρεια, το πρόβλημα είναι εμφανές. Σημαίνει ότι η κ. Νοτοπούλου δέχτηκε την απόρριψη ενός κομματιού του ΣΥΡΙΖΑ στην πόλη. Κι αν κάποιος συνυπολογίσει ότι κέρδισε και αρκετές ψήφους από τη νεολαία, τότε το ζήτημα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο. Σε κάθε περίπτωση, οι προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί για είσοδό της στο δεύτερο γύρο δεν επιβεβαιώθηκαν, ωστόσο η προσωπική επιτυχία της στις δημοτικές εκλογές είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.

Ο Σπύρος Βούγιας έμεινε τελικά πολύ πίσω. Μπορεί να πήρε ένα κομμάτι των ΣΥΡΙΖΑίων αστών ψηφοφόρων, μπορεί να κέρδισε το μεγαλύτερο κομμάτι του ΚΙΝΑΛ, όμως η πρότασή του έπεισε πολύ λιγότερους ψηφοφόρους από όσους και ο ίδιος ήλπιζε. Αν κάποιος το δει με όρους καθαρά κομματικούς ο κ. Βούγιας όχι μόνο πήρε τις ψήφους του ΚΙΝΑΛ στο Δήμο Θεσσαλονίκης σε απόλυτους αριθμούς, αλλά συγκέντρωσε και επιπλέον ψηφοφόρους. Είναι χαρακτηριστικό ότι και τα ποσοστά του και οι ψήφοι του είναι πολύ περισσότεροι τόσο από τις ψήφους του ΚΙΝΑΛ στην ευρωκάλπη του Δήμου Θεσσαλονίκης, όσο και από εκείνες που πήρε ο υποψήφιός του Χρήστος Παπαστεργίου για την Περιφέρεια. Δεδομένου μάλιστα ότι ένα κομμάτι ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ το πήρε ο κ. Ζέρβας, ο κ. Βούγιας ανεξαρτήτων προσδοκιών θα πρέπει να αισθάνεται ευχαριστημένος για την απήχηση που έχει σε ευρύτερα ακροατήρια, όχι όμως κι από το τελικό αποτέλεσμα.

Ο Παναγιώτης Ψωμιάδης επίσης κινήθηκε κοντά στα δημοσκοπικά ευρήματα για την παράταξή του. Το ακροατήριο στο οποίο απευθύνθηκε συμπιεζόταν από πολλές πλευρές, με αποτέλεσμα η πίττα να έχει λίγα κομμάτια. Αυτά κατόρθωσε να τα πάρει, με αποτέλεσμα να φτάνει σε ποσοστό άνω του 5,5%, το οποίο είναι ικανοποιητικό για μια υποψηφιότητα, η οποία δεν είχε κομματικά χαρακτηριστικά, αλλά κυρίως προσωπικά, λόγω της ισχυρής προσωπικότητας του ιδίου του κ. Ψωμιάδη. Ξεπέρασε το ποσοστό του υποψηφίου που στηρίχθηκε από το ΚΚΕ, Σωτήρη Ζαριανόπουλου, ο οποίος πήρε τις κομματικές ψήφους στο σύνολό τους.