Μεταξύ Νταβός, όπου διεξάγεται το ετήσιο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και συζητιούνται οι προοπτικές και τα προβλήματα της διεθνούς οικονομίας, και Ερυθράς Θάλασσας, όπου το θερμόμετρο ανεβαίνει καθημερινά και κανείς αυτή τη στιγμή δεν ξέρει ποιος παράγοντας μπορεί να παρέμβει για την εκτόνωση της κρίσης που πλήττει το παγκόσμιο εμπόριο, άρα και τη διεθνή οικονομία, στην Ελλάδα πρώτο θέμα παραμένει ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών. Εάν, μάλιστα, δεν βρισκόμασταν σε φάση υψηλού πληθωρισμού και ακρίβειας σε τρόφιμα και ενέργεια, ίσως να μη συζητούσαμε τίποτε άλλο. Ούτε η επιστολική ψήφος, ούτε καν τα μη κρατικά πανεπιστήμια δείχνουν να συγκινούν έναν λαό που είναι συντηρητικός, συχνά συμπεριφέρεται υποκριτικά και επιπλέον του αρέσει η… κλειδαρότρυπα. Ξαφνικά πολλοί -ορισμένοι εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου, αλλά όχι μόνον- άρχισαν να κόπτονται για την οικογένεια και τα παιδιά. Κάποιοι άλλοι στο αντίθετο άκρο, δήθεν προοδευτικοί, προβάλουν τα ατομικά δικαιώματα. Και οι μεν και οι δε, με βάση τον δημόσιο βίο τους, ελάχιστα ενδιαφέρονται είτε για την οικογένεια και τα παιδιά, είτε για τα δικαιώματα των ανθρώπων. Φυσικά υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά ας μην αμφιβάλει κανείς ότι η εργαλειοποίηση του συγκεκριμένου θέματος, που συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό, έχει ως στόχο να γίνουν δημοφιλείς και επιθυμητοί, ο καθένας στο πολιτικό του ακροατήριο.
Το μετρό της Θεσσαλονίκης στο σινεμά
Το μετρό Θεσσαλονίκης ολοκληρώθηκε, λειτουργεί και μάλιστα πλήθος επιβατών διέρχεται καθημερινά από τους σταθμούς και τους συρμούς του. Θα μπορούσε να είναι μία προβοκατόρικη δήλωση για να διεγείρει το λαϊκό αίσθημα των Θεσσαλονικέων, ωστόσο η έβδομη τέχνη διακρίνεται από τη συνθήκη της… ποιητικής αδείας, η οποία μπορεί να καταρρίψει ακόμη και το πιο... διαδεδομένο ανέκδοτο της πόλης. Κι αυτό γιατί οι Θεσσαλονικείς είχαν την ευκαιρία να δουν τη λειτουργία του μέτρο (έστω και) στη μεγάλη οθόνη, μέσα από την ταινία The Bricklayer που γυρίστηκε στη Θεσσαλονίκη και απόσπασμα της οποίας κοινοποιήθηκε σε βίντεο στο TikTok. Στη σκηνή που δείχνει το βίντεο, φαίνεται η πρωταγωνίστρια Νίνα Ντόμπρεβ να κατεβαίνει τις κυλιόμενες σκάλες και να χρησιμοποιεί τον διερχόμενο συρμό. Όπως ήταν αναμενόμενο τα σχόλια των χρηστών πήραν φωτιά, με ορισμένους να διερωτώνται αν «για να το χρησιμοποιήσουμε θα πρέπει να παίξουμε σε ταινία;» και άλλους απλά να αναφέρουν πως «μόνο σε ταινία επιστημονικής φαντασίας θα μπορούσε να λειτουργεί». Σε κάθε περίπτωση, προς το παρόν, για να μπει κανείς στο μετρό χρειάζεται να είναι... είτε πολιτικός, είτε δημοσιογράφος. Ας ελπίσουμε αυτή τη φορά να τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα και το Νοέμβριο του 2024 να έχει μετρό... όλη η Θεσσαλονίκη.
Η τρίτη πόρτα που δεν κλείνει
Το πότε θα έρθουν τα ηλεκτρικά πράσινα λεωφορεία στον ΟΑΣΘ λίγο πολύ το ξέρουμε. Μέχρι και πριν από τρεις ημέρες ο υπουργός Μεταφορών και Υποδομών Χρήστος Σταϊκούρας, από τη Θεσσαλονίκη, επανέλαβε πως το επόμενο διάστημα ο στόλος των λεωφορείων του ΟΑΣΘ θα ενισχυθεί με τα τελευταίας τεχνολογίας οχήματα. Δηλαδή θα βλέπουμε στους δρόμους περισσότερα λεωφορεία, και πολλά από αυτά θα… φυσάνε, αφού θα είναι σούπερ ντούπερ. Επίσης, το τελευταίο διάστημα προσλήφθηκαν και νέοι οδηγοί στον Οργανισμό. Πάντως έχουμε πολλά ακόμη να κάνουμε. Ας πούμε, έτσι απλά, να αλλάξουμε τις πινακίδες που νομίζεις πως παίρνεις λεωφορείο για την… Αλεξάντερπλατς του Βερολίνου, αλλά εσύ απλώς ξέρεις ότι πηγαίνεις στον Εύοσμο. Ή φυσικά η τηλεματική να μην είναι… περίπου τηλεματική, αλλά ακριβείας. Όλα αυτά είναι γνωστά. Όπως κι ότι αρκετές φορές λεωφορεία μένουν στη μέση του δρόμου λόγω παλαιότητας, χρήσης ή και ελλείψεων ανταλλακτικών. Χτες, όμως, θαμώνας του café Αριστοτέλους διηγούνταν το ακόλουθο -100% πραγματικό- περιστατικό. Λεωφορείο της γραμμής 14, που έχει προορισμό την Άνω Τούμπα, κινείται προχτές το μεσημεράκι στην Εγνατία με μέτωπο δυτικά. Στο ύψος περίπου της Αριστοτέλους οι επιβάτες ακούνε τον οδηγό να καλεί μέσω του ασυρμάτου το αμαξοστάσιο του ΟΑΣΘ στο Φοίνικα, για να αναφέρει μία βλάβη, λέγοντας τα εξής: «Έχω πρόβλημα ΚΑΙ σήμερα με την τρίτη πόρτα πίσω, που κλείνει αφού πατήσω τα κουμπιά πέντε – έξι φορές και μετά ανοίγει…». Συμβαίνουν αυτά θα σκεφτεί δίκαια κάποιος. Η διαφορά στην όλη φάση είναι ο συμπλεκτικός σύνδεσμος ΚΑΙ, που χρησιμοποίησε ο οδηγός. ΚΑΙ σήμερα. Κάτι που σημαίνει με απλή αναγωγή ότι συνέβαινε ΚΑΙ χτες, ίσως ΚΑΙ προχτές, αλλά η αποκατάσταση της βλάβης εκκρεμεί. Πόσο ασφαλές είναι ένα αστικό λεωφορείο γεμάτο κόσμο, με την πόρτα του να ανοιγοκλείνει από μόνη της; Όλοι έχουμε την απάντηση, αλλά το ενδιαφέρον είναι τι έχουν να πουν οι ιθύνοντες του ΟΑΣΘ.
Ο έρωτας του ΙΧ και…
Ο τύπος ή η τύπισσα που οδηγεί το αυτοκίνητο της φωτογραφίας είναι… άπαιχτος ή άπαιχτη. Διότι χθες, Τετάρτη 17 Ιανουαρίου -του Αγίου Αντωνίου βοήθεια μας-, στις 12 και 15’ το μεσημέρι, κατάφερε να παρκάρει το αυτοκίνητο επάνω στο πολύ στενό πεζοδρόμιο που υπάρχει στη γωνία των οδών Δαγκλή και Τσόπελα, στο πλάι της ΧΑΝΘ. Προς απόγνωση των εργαζομένων στο εστιατόριο που έχει ακριβώς εκεί την είσοδό του. Οι άνθρωποι, που τα ματάκια τους έχουν δει πολλά στην περιοχή, επειδή λόγω του Κτηματολογίου πολλοί σπεύδουν να κάνουν τη δουλειά τους παρατώντας τα αυτοκίνητα περίπου όπου να ’ναι, ήταν έκπληκτοι και αμήχανοι, διότι τέτοιο θράσος δεν τους είχε ξανατύχει. Κι όμως, στη Θεσσαλονίκη, όπου οι πάντες διαμαρτύρονται για το κυκλοφοριακό κι έχει βγει στα κάγκελα επειδή το πρόβλημα τους τελευταίους μήνες έχει μεγαλώσει λόγω των έργων για την κατασκευή της υπερυψωμένης περιφερειακής οδού (FlyOver), οι περισσότεροι είναι ερωτευμένοι με τα ΙΧ τους. Τα θεωρούν φυσικό αξεσουάρ, εργαλείο και προέκταση του εαυτού τους. Οπότε έχουμε αποτελέσματα σαν κι αυτά της φωτογραφίας.
…το μεγαλείο της αδιαφορίας
Το γεγονός ότι ο Έλληνας είναι λαός που δεν πειθαρχεί είναι ευρέως γνωστό. Χαρακτηριστικό όμως είναι ότι δεν συμμορφώνεται ακόμη και όταν πρόκειται για θέματα που άπτονται της ασφάλεια της δικής του περιουσίας. Εδώ και ημέρες σε δρόμο της Καλαμαριάς είχαν τοποθετηθεί κόκκινες κορδέλες με τη σημείωση ότι στις 17 Ιανουαρίου θα πραγματοποιηθεί κλάδεμα των δέντρων και οι οδηγοί θα έπρεπε να μην σταθμεύουν τα οχήματα τους. Ωστόσο οι περισσότεροι έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους την ανακοίνωση, άφησαν τα οχήματα τους σταθμευμένα με αποτέλεσμα όταν ήρθε το γερανοφόρο όχημα να δυσκολεύεται να προχωρήσει στις εργασίες κοπής. Ακόμη και όταν άρχισε να κορνάρει κάνεις δεν έχει το φιλότιμο να μετακινήσει το αυτοκίνητο του παρά το γεγονός ότι τα κλαδιά σε κάποιες περιπτώσεις έπεφταν πάνω σε αυτά.
Τα χιλιόμετρα του... Νικηφορίδη
Σίγουρα δεν είναι ο αντιδήμαρχος της καρέκλας, αφού καθημερινά διανύει πολλά χιλιόμετρα. Τον Πρόδρομο Νικηφορίδη, αντιδήμαρχο Τεχνικών Έργων, Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Κινητικότητας το μόνο σίγουρο είναι ότι λιγότερο τον βλέπουν οι υπάλληλοι στο κτηρίου της οδού Αγγελάκη που βρίσκονται τα γραφεία της αντιδημαρχίας του και πολύ περισσότερο οι πολίτες. Μάλιστα σύμφωνα με πληροφορίες, πολλές φορές φροντίζει ο ίδιος να επιβλέπει κάποιες εργασίες που γίνονται και δεν περιορίζεται μόνο σε επιθεωρήσεις έργων που βλέπαμε στο παρελθόν από προκατόχους του. Αυτό βέβαια έχει προκαλέσει και την έκπληξη ορισμένων εργολάβων που τον έβλεπαν από νωρίς το πρωί να βρίσκεται στα σημεία που γίνονται εργασίες. Σε αυτούς τους ρυθμούς πάντως ο κ. Νικηφορίδης είχε μπει πολύ νωρίτερα από την 1η Ιανουαρίου, όταν και ανέβαλε επίσημα τα καθήκοντά του, αφού από τον περασμένο Νοέμβριο φρόντισε να γυρίσει γειτονιές και σημεία του δήμου για να καταγράψει για άλλη μια φορά τα προβλήματα και τις παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν. Το ζήτημα με τον αντιδήμαρχο Νικηφορίδη θα παιχτεί στη διάρκεια, στο βάθος του χρόνου που θα αντέξει σε αυτούς τους ρυθμούς.
Η νοσταλγική ΕΡΤ – 2
Όσοι δεν παρακολουθούν συστηματικά τη σημερινή ελληνική τηλεόραση -και τι να παρακολουθήσουν άλλωστε πέραν των ειδήσεων- έχουν τώρα την ευκαιρία να γυρίσουν από τηλεοπτική άποψη πολλά χρόνια πίσω, χάρη στην ιδέα της διοίκησης της ΕΡΤ να μετατρέψει την ΕΡΤ – 2 σε συχνότητα νοσταλγίας, αφού το τελευταίο δίμηνο μεταδίδει εκπομπές της κρατικής τηλεόρασης από τος δεκαετίας του 1970, του 1980, του 1990 και του 2000. Οι περισσότερες ανάγονται στην προ ιδιωτικής τηλεόρασης εποχή και λειτουργούν ως μεγεθυντικός φακός της Ελλάδας μιας άλλης εποχής, που συγχρόνως ήταν μια ουσιωδώς διαφορετική από τη σημερινή Ελλάδα. Εκπομπές που κάνουν σημαντικοί δημοσιογράφοι -από τον Φρέντι Γερμανό και τη Μαλβίνα Κάραλη μέχρι τη Σεμίνα Διγενή-, αλλά και καταξιωμένοι καλλιτέχνες όπως ο Μίμης Πλέσσας, ο Κώστας Φέρρης και ο αξέχαστος Βασίλης Τσιβιλίκας, οι οποίοι ήταν οικοδεσπότες στο Καλλιτεχνικό Καφενείο. Κάπως έτσι από τις οθόνες μας περνούν τα πιο σημαντικά πρόσωπα του ελληνικού πολιτισμού, η παρουσία των οποίων εξ’ αντανακλάσεως αποδεικνύει τη σημερινή ένδεια της καλλιτεχνικής πιάτσας. Αλλά και τηλεοπτικές σειρές όπως «Το μινόρε της αυγής» επαναπροβάλλονται και προτείνουν στους σημερινούς νεοέλληνες ένα ήθος που ακόμη κι αν δεν το συνειδητοποιούν το έχουν μεγάλη ανάγκη. Κάπως έτσι τα κρύα βράδια του φετινού χειμώνα τα τηλέφωνα των φίλων που έχουν πατήσει τα -ήντα παίρνουν στην κυριολεξία φωτιά. Διότι δεν είναι μόνο οι αναμνήσεις, είναι κυρίως το τι είχαμε, τι χάσαμε και τι πασχίζει να πάρει τη θέση του!
Σιδηροδρομική ζούγκλα…
«Έχουμε φτάσει στο σημείο να λέμε πως πηγαίνουμε δρομολόγια με την ταυτότητα στο στόμα». Η φράση δεν είναι παρμένη από το γνωστό παλιό ανέκδοτο. Ανήκει σε μηχανοδηγό της Hellenic Train που μιλώντας στο ρεπορτάζ του OPEN αναφέρθηκε στα εμπόδια που συναντούν στην εκτέλεση των δρομολογίων. Αφορμή γι’ αυτό ήταν το νέο -έχουν προηγηθεί κι άλλα παρόμοια- περιστατικό με τον τραυματισμό μηχανοδηγού που εκτελούσε το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη – Δράμα (αμαξοστοιχία 1634), καθώς στο ύψος των Λαχανόκηπων συγκρούστηκε με δέντρο, το οποίο είχε πέσει πάνω στη σιδηροδρομική γραμμή. Ευτυχώς ο τραυματισμός ήταν ελαφρύς και αφορούσε τα θραύσματα από τα γυαλιά του παμπρίζ του τρένου. Αυτή τη φορά, ευτυχώς (!!!) ήταν μόνον αυτό. Όμως απ’ ό,τι λένε οι εργαζόμενοι έχουν στείλει δεκάδες επιστολές στη διοίκηση του ΟΣΕ. ζητώντας να καθαριστούν γενικώς οι γραμμές που χρησιμοποιούνται, μιας και τα κλαδιά από δέντρα ή θάμνους που εμποδίζουν την ομαλή κυκλοφορία των τρένων, δεν ανήκουν στην κατηγορία των… σπάνιων καταστάσεων. Είναι που είναι τσεκουρεμένα τα δρομολόγια των τρένων, ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα, αλλά κι αυτά που γίνονται να θυμίζουν σιδηροδρομική… ζούγκλα, πάει πολύ. Το να σφυρίζει ένα τρένο την ώρα που φεύγει είναι ένα γεγονός. Το να φτάνει και στον προορισμό του είναι το αίσιο τέλος. Αυτά είναι αυτονόητα. Και οι πρόχειρες προφάσεις του τύπου «έχουμε ελλείψεις προσωπικού», σήμερα στο 2024 και μετά την περσινή τραγωδία στα Τέμπη, δεν πρέπει να έχουν θέση σε καμία συνθήκη…
Δήμαρχοι στα... κάγκελα
Με το δάχτυλο στη σκανδάλη βρίσκονται οι δήμαρχοι της χώρας, που το 2024 τους βρήκε αντιμέτωπους με σοβαρά προβλήματα, δύο εκ των οποίων σχετίζονται με τέλη. Πρώτο και καλύτερο το τέλος ταφής, για το οποίο ήδη ετοιμάζουν προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας, καθώς ήδη έγινε η πρώτη παρακράτηση ύψους 129 εκ. ευρώ από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους, τη βασική πηγή χρηματοδότησης των δήμων. Όπως διευκρινίστηκε στη χθεσινή συνεδρίαση της ΚΕΔΕ, οι αιτήσεις ακύρωσης θα κατατίθενται ομαδικά ανά 50 δήμους. Μάλιστα, προκειμένου να διευκολύνει τη διαδικασία, η ένωση έχει στείλει στους δήμους πρακτικό σχεδίου απόφασης της δημοτικής επιτροπής, ώστε να μην χαθεί χρόνος και να προλάβουν όλοι την προθεσμία που λήγει στις 12 Φεβρουαρίου. Στα κάγκελα είναι οι δήμαρχοι και για την υπουργική απόφαση για παρακράτηση από το κράτος ποσοστού 20% από τα τέλη παρεπιδημούντων και ακαθάριστων εσόδων που ήδη γίνεται μέσω της ΑΑΔΕ. Πέρα από το υψηλό ποσοστό που στερεί εκατομμύρια ευρώ από τα δημοτικά ταμεία, υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις για τη λειτουργικότητα του συστήματος που, όπως αναφέρουν, είναι σαφώς κατώτερο της πλατφόρμας που δημιούργησε η ΚΕΔΕ με το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Μάλιστα, τονίζουν πως όχι μόνο δεν θα έχει κανέναν έλεγχο ο δήμος για τα έσοδα, αλλά θα δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα στις επιχειρήσεις που είναι υποχρέες για την καταβολή των τελών. Πολλά τα ανοιχτά μέτωπα και δύσκολη η θητεία όχι μόνο για τους νέους, αλλά και για τους βετεράνους της αυτοδιοίκησης.