του Νίκου Φωτίου*
Ευριπίδη, Φοίνισσαι, στίχος 560. Ιοκάστη προς Πολυνείκη: Πότερα τυραννεῖν ἢ πόλιν σῷσαι θέλεις; (την εξουσία θέλεις ή το καλό της πόλης;)
Δύο χρόνια διήρκεσαν οι επεξεργασίες και οι εκτεταμένες διαβουλεύσεις με τις υπηρεσίες του Δήμου επί του σχεδίου του Οργανισμού Εσωτερικών Υπηρεσιών του Δήμου Θεσσαλονίκης που συζητήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο στις 8 Φεβρουαρίου. Το ποσοστό αποδοχής και ενσωμάτωσης των προτάσεων των υπηρεσιών υπερέβη το 85%, το τελικό κείμενο των 380 σελίδων απαίτησε πλέον των 400 ωρών εργασίας και συνεργασιών από την ομάδα σύνταξης και τις υπηρεσίες. Διατυπώθηκαν τεκμηριωμένες προτάσεις για τη συγκρότηση διοικητικών ενοτήτων για την εξυπηρέτηση του πολίτη, την ενίσχυση της διαφάνειας και των μηχανισμών εποπτείας και ελέγχου της οικονομικής και διοικητικής διαχείρισης, την αύξηση των δομών άσκησης κοινωνικής πολιτικής, τη βελτίωση των υπηρεσιών κοινωνικών παροχών και στήριξης ευάλωτων ομάδων, τη δημιουργία εργαλείων για την εφαρμογή της ενδοδημοτικής αποκέντρωσης, την ενίσχυση της διπλωματίας των πόλεων και, επιπλέον, μια σειρά διοικητικών καινοτομιών, που αποτυπώθηκαν στο περιεχόμενο και στους στόχους του Οργανισμού.
Κι όμως! Όλα αυτά δεν ήταν αρκετά για να πείσουν την αντιπολίτευση (που αντιτάχθηκε με μανία και με καταστροφική διάθεση αντιπολίτευσης στον Μπουτάρη), δεν έπεισαν μια ισχυρή μερίδα συνδικαλιστών που δεν ήθελαν να αλλάξει τίποτε (ακόμη κι αν τελικά οι αλλαγές ήταν προς όφελός τους!) και, φυσικά, δεν έπεισαν ούτε τα πικραμένα και εκδικητικά πρώην στελέχη της «Πρωτοβουλίας». Ούτε το σύνολο των δημοτικών συμβούλων της διοικούσας παράταξης στήριξε την πρόταση του Δημάρχου και της Διοίκησης. (Κάτι ανάλογο συνέβη λίγο αργότερα, στην ίδια συνεδρίαση, και στην απόρριψη της πρότασης της διοίκησης για την αναβάθμιση της Πλατείας Ελευθερίας σε κοινόχρηστο πάρκο!). Αν προστεθούν και άλλες δημόσιες και υπόγειες παρεμβάσεις, ενορχηστρωμένες στην κατεύθυνση της καθυστέρησης και της δυσχέρανσης των διαδικασιών έγκρισης του Οργανισμού, συμπληρώνεται το παζλ του γκρίζου μετώπου της αντίστασης σε κάθε αλλαγή στον Δήμο Θεσσαλονίκης. «Στάχτη και μπούρμπερη να γίνουν όλα!», ήταν η καταστροφική λογική της παντοειδούς αντιπολίτευσης, που από τη μια καλεί υποκριτικά τον δήμαρχο να μη χαλαρώσει τους τελευταίους μήνες στις υποθέσεις του δήμου κι από την άλλη καταψηφίζει με μανία κάθε θετική πρόταση της διοίκησης.
«Ήττες» και «νίκες»
«Ήττα του Μπουτάρη» διάβασα σε τίτλους δημοσιευμάτων. Ήττα της κοινής λογικής, της ειλικρίνειας και, κυρίως, ήττα της δυνατότητας για συναινέσεις προκειμένου να βελτιωθεί η λειτουργία των υπηρεσιών του δήμου προς όφελος της πόλης και των πολιτών της, είναι το δικό μου συμπέρασμα.
Νίκη της διαλυτικής νοοτροπίας των δυνάμεων που επιδιώκουν την παραλυτική ακινησία, τις τυφλές και άγονες συγκρούσεις, την καταστροφή του έργου του αντιπάλου, νίκη των κοντόφθαλμων εκλογικών σκοπιμοτήτων, της προσδοκώμενης άγρας ψήφων και του άκρατου λαϊκισμού.
Την απουσία συναινέσεων και έντιμων συνεργειών θα την υποστεί και θα την πληρώσει η πόλη, η οποία δεν θα μπορέσει να διοικηθεί αποτελεσματικά με τις ανεδαφικές φιλοδοξίες που εγείρει η απλή αναλογική και με τους 25+ υποψήφιους δημάρχους που φιλοδοξούν να τη διοικήσουν (μερικοί και να τη σώσουν!), ο καθένας τους ως ο καταλληλότερος όλων στις εκλογές του Μαΐου.
Με την αποχώρηση Μπουτάρη, κλείνει ένας οκτάχρονος κύκλος διοίκησης της πόλης από την «Πρωτοβουλία». Ο απερχόμενος δήμαρχος δήλωσε ρητά ότι η διοίκηση του δήμου θα ολοκληρώσει το έργο της στις 31.01.19 σε συνεργασία και με τις υπηρεσίες που μοχθούν καθημερινά για την εξυπηρέτηση του πολίτη. Επιπλέον, πήρε την πρωτοβουλία και συγκάλεσε σε διαπαραταξιακή διαβούλευση υποψηφίους δημάρχους και παρατάξεις που δήλωναν ότι ενδιαφέρονται για τη διερεύνηση της συγκρότησης ενός κοινού προγράμματος και μιας κοινής υποψηφιότητας για το αίσιο μέλλον της πόλης.
Η αποτυχία και η κατάρρευση της διαπαραταξιακής διαβούλευσης, καταγράφει αρνητικό δείγμα γι’ αυτά που θα ακολουθήσουν στο άμεσο μέλλον. Ο κατακερματισμός των δυνάμεων και η διασπορά και των ψήφων στις δημοσιευμένες δημοσκοπήσεις για τον δήμο Θεσσαλονίκης αποτελούν άλλο ένα απαισιόδοξο δείγμα.
Όσοι συμμετάσχουν στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο θα τα βρουν όλα αυτά μπροστά τους, καθώς για τις σημαντικές αποφάσεις που αφορούν το μέλλον της πόλης η ελλείπουσα συναίνεση και η σθεναρή αντίσταση των δυνάμεων που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτε, θα οδηγήσει είτε σε διοικητική παράλυση και πολιτική ακυβερνησία είτε σε συναλλαγές κάτω από το τραπέζι χωρίς πρόγραμμα και χωρίς αρχές.
Σκέφτονται, άραγε, κάποιοι και τα συμφέροντα της πόλης και των δημοτών; Τους απασχολεί το πώς θα μπορέσει να κυβερνηθεί αποτελεσματικά η πόλη; Αν «ναι», ιδού στάδιον δόξης λαμπρόν για ορθοφροσύνη, υπευθυνότητα και ευρείες προγραμματικές συγκλίσεις. Τα περιθώρια στένεψαν πάρα πολύ, ουκέτι καιρός!
*Ο Νίκος Φωτίου είναι Αντιδήμαρχος Διοικητικής Μεταρρύθμισης & Κοινωνίας των Πολιτών του Δήμου Θεσσαλονίκης