Μετρ του αιφνιδιασμού αποδεικνύεται ο Στέφανος Κασσελάκης, από τον οποίο -όπως λένε σύντροφοι, φίλοι κι εχθροί- λείπουν τα βασικά της πολιτικής. Διότι η επικοινωνία στην οποία ποντάρει ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ είναι μεν σημαντικός παράγων, αλλά ταυτόχρονα βοηθητικός, υποστηρικτικός παράγων. Όσες φορές στην ιστορία, οπουδήποτε στον κόσμο, η επικοινωνία και ο εντυπωσιασμός μπήκε στη θέση του βασικού πυλώνα της παρουσίας ενός πολιτικού προσώπου, το αποτέλεσμα ήταν από χαμηλές επιδόσεις μέχρι καταστροφή. Διότι κανένας πολιτικός τελικά δεν μπορεί να αποφύγει να πάρει θέση στα μεγάλα θέματα της παιδείας, της ασφάλειας, της άμυνας, της εξωτερικής πολιτικής και φυσικά της οικονομίας, της ανάπτυξης και τους κράτους δικαίου, ιδιαίτερα σε συνθήκες κανονικότητας και όχι Μνημονίων και συνωμοσιολογίας. Και τότε ο κόσμος καταλαβαίνει εάν αυτά που λέει τα ξέρει, έχουν βάση, είναι εφαρμόσιμα ή αν πρόκειται για γραμμένες ατάκες και γενικόλογα τσιτάτα από το παρελθόν. Εκεί -όπως φαίνεται- ο σύντροφος Στέφανος… κολλάει. Έχει πολλά να μάθει και κυρίως να… πάθει, μέχρι να πείσει τους ψηφοφόρους. Ο χρόνος δεν είναι υπέρ του, επομένως ούτε οι πιθανότητες. Στα μέχρι στιγμής θετικά του, πάντως, πρέπει κανείς να προσμετρήσει ότι ο λόγος του ως αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, ενός στα χαρτιά τουλάχιστον Αριστερού και Ριζοσπαστικού κόμματος δεν φοβίζει, όπως συνέβαινε όταν στη θέση του ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπολίτευση ήταν ο Αλέξης Τσίπρας και η υπόλοιπη… παλιοπαρέα.
Η ώρα της κρίσης στην ΠΕΔ - ΚΜ
Έφτασε η ώρα της κρίσης για την εκλογή των νέων οργάνων στην Περιφερειακή Ένωση Δήμων Κεντρικής Μακεδονίας. Η διαδικασία προβλέπεται μαραθώνια, καθώς στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης θα στηθούν σήμερα συνολικά τέσσερις κάλπες, μέσα από τις οποίες θα αναδειχθεί το 25μελές διοικητικό συμβούλιο, το εποπτικό συμβούλιο, η εκτελεστική επιτροπή και οι εκπρόσωποι της ΠΕΔ στη γενική συνέλευση της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος. Οι φετινές εκλογές έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, παρότι ο νυν πρόεδρος, δήμαρχος Πυλαίας – Χορτιάτη, Ιγνάτιος Καϊτεζίδης, που ηγείται του ψηφοδελτίου της Νέας Δημοκρατίας, προβάλλει ως αδιαφιλονίκητο φαβορί. Από την άλλη πλευρά, το ΠΑΣΟΚ, η παράταξη του οποίου θα έχει επικεφαλής τον δήμαρχο Νεάπολης – Συκεών, Σίμο Δανιηλίδη, αύξησε σημαντικά τη δυναμική της στις εκλογές του Οκτωβρίου «ελέγχοντας» σημαντικό αριθμό από τους 213 εκλέκτορες -δημάρχους και δημοτικούς συμβούλους- και φιλοδοξεί να αυξήσει αρκετά τις πέντε έδρες που κατείχε στο προηγούμενο διοικητικό συμβούλιο. Στην εκλογική διαδικασία θα συμμετάσχουν άλλες δύο παρατάξεις, του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Βασίλη Τομπουλίδη και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με επικεφαλής τον Ηλία Σμήλιο, οι οποίες όμως έχουν περιορισμένες πιθανότητες να λάβουν τις 9 ψήφους που απαιτούνται για να καταλάβουν έδρα.
Συρμο-ιστορίες για αγρίους
Φυσικά κι είναι και θεμιτό και θετικό να διασυνδεθούμε (και) σιδηροδρομικά με τα Σκόπια και το Βελιγράδι. Όσα ακούστηκαν τόσο από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Χρήστο Σταϊκούρα, πριν από λίγες μέρες κατά την επίσκεψή τους και τις υψηλές συναντήσεις που είχαν στην σερβική πρωτεύουσα, σχετικά με το θέμα των συνδέσεων, δημιουργούν, όπως και να το δει κανείς, συνθήκες προοπτικής για την επόμενη περίοδο. Το να συνδεθούν η Θεσσαλονίκη και ο Πειραιάς συνολικά με τις δύο βαλκανικές πρωτεύουσες, για πολλούς λόγους έχει αναμφισβήτητα θετικό πρόσημο. Όμως, την ίδια ώρα θα πρέπει να δούμε και τις συνδέσεις μας, σιδηροδρομικά πάντα, εντός της επικράτειας. Γιατί αλίμονο, εάν το 2024, δεν μπορούμε να πάμε με τρένο από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Αλεξανδρούπολη. Είναι σαν να λέμε, πάμε να ανακαλύψουμε ξανά και την πυρίτιδα με τους συρμούς των τρένων. Καλά τα εκτός, αλλά τα εντός μας ακόμη γράφουν συρμο-ιστορίες για… αγρίους…
Ο δρόμος προς τον Χορτιάτη
Την ορεινή διαδρομή προς τον Χορτιάτη και από το χωριό προς της κεραίες επιλέγουν πολλοί ποδηλάτες προκειμένου να πραγματοποιήσουν την προπόνησή τους. Ο δρόμος μέσα στην φύση, στον καθαρό αέρα και το οξυγόνο προσφέρεται για ενδυνάμωση και αντοχή και ταυτόχρονα για χαλάρωση και αποφόρτιση. Την ίδια διαδρομή επιλέγουν και οι λάτρεις των μηχανών ανωμάλου δρόμου προκειμένου να κάνουν την βόλτα τους στο βουνό, αλλά και επιβατικά αυτοκίνητα τόσο των κατοίκων όσο και των επισκεπτών.
Ο δρόμος αυτός είναι ορεινός και όπως είναι φυσικό έχει πολλές στροφές και τυφλά σημεία. Ειδικά τα Σαββατοκύριακα, όταν η κυκλοφορία αυξάνεται, ελλοχεύει ο κίνδυνος πρόκλησης κάποιου τροχαίου ατυχήματος, καθώς στο στενό δίκτυο κινείται ότι έχει ρόδες ή… περίπου. Ποδηλάτες, αναβάτες και οδηγοί οφείλουν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, να μην αναπτύσσουν υψηλές ταχύτητες και να επιστρέφουν στο σπίτι αρτιμελείς είτε προπονούνται είτε απλά παίρνουν ανάσες ξεγνοιασιάς.
Η ορχήστρα και ο θάνατος
Μια μεσαιωνική δοξασία λέει πως ο Θάνατος εμφανίζεται τις Απόκριες μέσα στη νύχτα με ένα βιολί, καλώντας τους νεκρούς να βγουν από τους τάφους τους και να χορέψουν. Αυτή τη δοξασία είχε κατά νου ο άθεος και αποκρυφιστής Γάλλος συνθέτης Καμίλ Σεν Σανς όταν έγραφε το συμφωνικό ποίημα «Μακάβριος Χορός» («Danse Macabre» ο πρωτότυπος τίτλος του στα γαλλικά), που έμελλε να του χαρίσει τεράστια επιτυχία ήδη από το 1875, όταν και πρωτοπαρουσιάστηκε-λέγεται πως η μητέρα του λιποθύμησε στην πρεμιέρα από τη συγκίνηση. Στο έργο του αυτό ο Σεν Σανς χρησιμοποιεί φλάουτα, όμποε, κλαρινέτα, έγχορδα, αλλά και πολλά κρουστά που μιμούνται το κροτάλισμα από τα κόκκαλα των σκελετών που χορεύουν.
Ο «Μακάβριος Χορός» αποτελεί το ένα από τα τρία έργα που πραγματεύονται τον θάνατο και θα παρουσιαστούν σε μια μεγάλη συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης, την Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου στις 9 το βράδυ στην Αίθουσα Τελετών του Α.Π.Θ. Η συναυλία είναι αφιερωμένη στη μνήμη των μουσικών της Βίκτωρα Δάβαρη και Γιούρα Κανδυλίδη και τα τρία έργα πραγματεύονται τον θάνατο μέσα από διαφορετικές οπτικές. Σολίστ θα είναι ο ταλαντούχος Ελληνο-Γερμανός πιανίστας, με πλήθος διεθνών διακρίσεων, Aris Alexander Blettenberg, στην πρώτη του σύμπραξη με ελληνική ορχήστρα και την Κ.Ο.Θ. διευθύνει ο διακεκριμένος Γάλλος μαέστρος Philippe Forget. Θα εκτελεστούν ακόμη ο «Χορός του Θανάτου» του Λιστ ο οποίος γοητευόταν έντονα από την ιδέα του θανάτου και είχε αναπτύξει μία εμμονή με αυτόν, αλλά και η «Φανταστική Συμφωνία» του Μπερλιόζ, ένα έργο-ορόσημο στην ιστορία της μουσικής, που πραγματεύεται την ερωτική απογοήτευση ενός ευαίσθητου καλλιτέχνη που τον οδηγεί στα πρόθυρα της αυτοκτονίας.
