Καλημέρα σας!
Ο Πόπλιος Οβίδιος Νάσων, γνωστός ως Οβίδιος, ήταν Ρωμαίος ποιητής που με το επικό του έργο «Μεταμορφώσεις» (αναπτύσσεται σε 15 βιβλία και αποτελεί ό,τι σπουδαιότερο έχει δημιουργήσει) κατόρθωσε να αποδώσει με θαυμαστό τρόπο την ψυχική κατάσταση του πανικού και της κατάπληξης των όντων κατά τη διάρκεια της μεταμόρφωσής τους, δηλαδή όταν μεταβάλλονται σταδιακά σε φυτό, ζώο ή πέτρα. Εξ ου και η έκφραση «οβιδιακές μεταμορφώσεις», που χρησιμοποιείται στην πολιτική, αλλά και στην κοινωνία. Μια έκφραση απολύτως επίκαιρη με όσα συμβαίνουν αυτή την περίοδο στην Ευρώπη, όπου οι τιμές του φυσικού αερίου και του ηλεκτρικού ρεύματος έχουν φέρει σε απόγνωση τους πολίτες και στα πρόθυρα της διάλυσης τις κοινωνίες, εν όψει του επερχόμενου χειμώνα. Τις τελευταίες έξι – επτά δεκαετίες στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Αυστρία, στην Ολλανδία και άλλες χώρες της Κεντρικής και της Βόρειας Ευρώπης οι πολίτες έχουν μάθει να ζουν σε καθεστώς ασφάλειας. Όχι επειδή έχουν χρήματα στην τράπεζα ή μεγάλη περιουσία, αλλά επειδή υπάρχει σταθερότητα στην οικονομία, στην κοινωνία, στους θεσμούς. Γι' αυτό είναι εκπαιδευμένοι να αντιμετωπίσουν εύκολα ριζικές αλλαγές ή να διαχειριστούν οβιδιακές μεταμορφώσεις. Ως προς τούτο, λοιπόν, η ελληνική κοινωνία βοηθούμενη και από τις ηπιότερες καιρικές συνθήκες μπορεί να αποδειχθεί ανθεκτικότερη σε αυτή τη φάση. Επί της ουσίας, βέβαια, δεν αλλάζει κάτι. Είναι προφανές ότι αυτή τρέλα που ζει η Ευρωπαϊκή Ένωση βραδυπορεί, αλλά μάλλον το σημείο μηδέν, όπως θα λέγαμε το σημείο βρασμού, πλησιάζει. Τα πολιτικά συστήματα στις χώρες της Ένωσης νιώθουν την καυτή ανάσα του λαϊκισμού και του άγονου εθνικισμού στην πλάτη τους. Έρχεται η ώρα των αποφάσεων, που θα ληφθούν περίπου υποχρεωτικά τις επόμενες εβδομάδες στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο, στο Παρίσι και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Η 9η Σεπτεμβρίου είναι μια καθοριστική ημερομηνία, με την έκτακτη σύνοδο των υπουργών Ενέργειας των «27», για να πάμε σε αποφάσεις στα τέλη Σεπτεμβρίου με μέσα Οκτωβρίου. Χθες η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν το είπε ξεκάθαρα. Όσο γρηγορότερα τόσο το καλύτερο...
Άβουλοι και μοιραίοι
Στο χθεσινό Βαρόμετρο του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, το οποίο καταγράφει μια συγκεχυμένη εικόνα των μικρομεσαίων επιχειρηματιών γύρω από τις εξελίξεις, εκείνο που εντυπωσιάζει είναι η άγνοια. Όλα τ' άλλα μπορεί να τα εξηγήσει κανείς, αλλά την άγνοια, που οφείλεται στην αδιαφορία, όχι. Στην ερώτηση «τα χρηματοδοτικά προγράμματα που "τρέχουν" ή θα "τρέξουν", όπως το ΕΣΠΑ, το Ταμείο Ανάκαμψης κλπ. βοηθούν κατά την άποψή σας τη μικρομεσαία επιχείρηση;» το 23,4% δηλώνει «δεν τα γνωρίζω, δεν μπορώ να τα αξιολογήσω». Ποσοστό αδιανόητα μεγάλο, ειδικά στη φάση που βρίσκεται η ελληνική οικονομία και επιχειρηματικότητα μετά από 10 χρόνια εγχώριας οικονομικής κρίσης και 2,5 χρόνια πανδημίας. Για να μη σκεφτούμε τη σημερινή συγκυρία της ακρίβειας, του πληθωρισμού και –κυρίως- της ενεργειακής κρίσης. Σύμφωνα με το Βαρόμετρο μία στις τέσσερις επιχειρήσεις του ΒΕΘ ανήκει σε επιχειρηματίες «άβουλους και μοιραίους», οι οποίοι περιμένουν να σωθούν από τον... Θεό, δηλαδή με ένα θαύμα, χωρίς να κουνήσουν το δαχτυλάκι τους. Με διαδικασία αυτόματου πιλότου. Επειδή, όμως, δεν θα γίνει έτσι, το κύμα των λουκέτων και της καταστροφής βρίσκεται ενώπιόν μας. Από εδώ και πέρα κανείς δεν δικαιούται να εκπλήσσεται για τις εξελίξεις. Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη και για να σωθεί κάποιος πρέπει πρωτίστως να το θέλει ο ίδιος, με πρώτο –ενδεχομένως κοπιαστικό- βήμα την ενημέρωση...
Τα αραβικά όνειρα
Όπως έγκαιρα σας είχε ενημερώσει η Voria.gr και το Καφέ Αριστοτέλους πραγματοποιήθηκε χθες η συνάντηση των παραγωγικών φορέων της Θεσσαλονίκης για τη δημιουργία σύγχρονων logistics στη δυτική πλευρά της πόλης, τα οποία θα λειτουργήσουν ως είσοδος της Σαουδικής Αραβίας στην Ευρώπη. Χωροταξικά υποδεικνύονται, μάλιστα, ως κατάλληλα οικόπεδα το στρατόπεδο Γκόνου ή μία άλλη ενιαία δημόσια έκταση 250 στρεμμάτων στο Καλοχώρι. Η πρόταση έγινε ομόφωνα αποδεκτή και θα τεθεί υπόψιν του πρωθυπουργού, ενώ θα συζητηθεί στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εξωστρέφειας της Ελληνικής Εταιρείας Επενδύσεων και Εξωτερικού Εμπορίου (Enterprise Greece) που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου, στην αίθουσα του διοικητικού συμβουλίου της ΔΕΘ. Σήμερα Τρίτη, στις 6 το απόγευμα, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΕΒΕ θα συνεδριάσει στις εγκαταστάσεις της ΟΛΘ ΑΕ δίπλα στη θάλασσα και το θέμα θα συζητηθεί εκ νέου, αφού είναι αυτονόητο ότι το λιμάνι συνιστά καθοριστική παράμετρο σε ένα σχέδιο δημιουργίας εμπορευματικού κέντρου. Μέχρι εδώ –στα πολύ εύκολα και... αβανταδόρικα- τίποτα το παράξενο. Ουδεμία έκπληξις! Σε αυτή την πόλη, τη Θεσσαλονίκη μας, από ιδέες άλλο τίποτα. Στην πράξη, που ως γνωστόν απέχει από τη θεωρία, βρίσκεται το πρόβλημα. Στην προκειμένη περίπτωση υπάρχουν κάποιες κατ' αρχήν απορίες, ορισμένες εκ των οποίων κωδικοποιούνται ως ακολούθως: Ποια προεργασία υπάρχει για την ανάδειξη των προοπτικών και τη βιωσιμότητα του σχεδίου; Ποιος και πότε θα οργανώσει αυτή την προεργασία και ποιος θα τη χρηματοδοτήσει; Με ποια δεδομένα ο πρόεδρος του Συνδέσμου Εξαγωγέων (ΣΕΒΕ) μίλησε στη σύσκεψη για επένδυση 260 εκατ. ευρώ, που θα προσφέρει απασχόληση σε 3.500 άτομα και θα εξασφαλίσει υψηλές αποδόσεις, έως 10%, σε όποιον επενδύσει; Σε τι ακριβώς θα κληθεί να απαντήσει ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση; Τους Σαουδάραβες τους ρώτησε κανείς; Στην πραγματικότητα τα ερωτήματα αυτά εκτός από ενδιαφέροντα μπορούν να θεωρηθούν και ρητορικά, διότι απαντήσεις ενδέχεται να μην υπάρχουν. Ή –το χειρότερο- να τις γνωρίζουν οι πάντες, ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί. Το σχέδιο βρίσκεται στην καλύτερη φάση του, υπό την έννοια ότι αποτελεί μια καλή ιδέα, που δίνει περιθώρια για δημιουργικά και γοητευτικά πλάνα επί χάρτου. Αλλά και προβολή και δημοσιότητα. Πολύ περισσότερο που έρχεται Σεπτέμβριος, τα εγκαίνια της Διεθνούς Εκθέσεως πλησιάζουν, κυβέρνηση και πρωθυπουργός «υποχρεούνται» να ασχοληθούν με τη Θεσσαλονίκη –ο κ. Μητσοτάκης θα έρθει μεθαύριο Πέμπτη στην πόλη γι' αυτόν τον λόγο, για να δει τους φορείς-, εξαγγελίες θα γίνουν, νέες ιδέες χρειάζονται. Στην πράξη, όμως, η πόλη έχει δώσει ένα άτυπο... ραντεβού με το νέο ανανεωμένο αναπτυξιακό και λειτουργικό της πρόσωπο κάπου στο 2030, όταν και όλοι ελπίζουν ότι η ταχυδυναμική της ίδιας της ζωής θα έχει βοηθήσει να ολοκληρωθούν οι ατζέντες των δεκαετιών του 1980 (μετρό), του 1990 (επέκταση της 6ης προβλήτας) και του 2000 (νέο εκθεσιακό κέντρο, έστω ανάπλαση του υφιστάμενου).