Skip to main content

Όταν για πρωθυπουργός προτιμάται ο… κανένας

Πώς τα αποτελέσματα μιας δημοσκόπησης ξεγυμνώνουν τα κόμματα μπροστά στις αδυναμίες τους και γιατί το πολιτικό καλοκαίρι αναμένεται θερμό.
του Φώτη Λώλα
lolas@voria.gr


Το αποτέλεσμα πρόσφατης δημοσκόπησης που αναδεικνύει καταλληλότερο για πρωθυπουργό με μεγάλη διαφορά τον «κανένα» αποτέλεσε πραγματικό χαστούκι στο πολιτικό μας σύστημα. Όπως φαίνεται, όμως, το σοκ από την απαξίωση των πολιτών δεν είναι αρκετό για να κάνει τα κόμματα να ξεστρατίσουν από την πεπατημένη.

Επί του παρόντος ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία είναι τα μόνα δύο κόμματα που μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση, αν όμως συνεχίσουν να αναμετρώνται με όρους ποδοσφαιρικού αγώνα (ίσως φταίει το Μουντιάλ) και να αντιμετωπίζουν τους ψηφοφόρους σαν οπαδούς ομάδας η κατάσταση αυτή μπορεί να αλλάξει άρδην.

Οι εθνικές εκλογές που έχουν πραγματοποιηθεί τους τελευταίους μήνες ανά την Ευρώπη, με  τα αποτελέσματά τους να γκρεμίζουν παραδοσιακές δυνάμεις και να γεννούν νέους πολιτικούς χώρους, θα έπρεπε να είναι το πρώτο σημάδι για το τι ακολουθεί.

Ωστόσο η κοντόφθαλμη αντιμετώπιση των καταστάσεων από τους πολιτικούς των δύο μεγάλων κομμάτων, μάλλον δεν τους επιτρέπει να δουν πέρα από την γυάλα της εσωστρέφειας και της διαστρέβλωσης στην οποία εδώ και χρόνια είναι εγκλωβισμένοι.

Στην κυβέρνηση εξακολουθούν να ζητούν, χωρίς να δίνουν, ενώ δείχνει να κυριαρχεί η αντίληψη ότι βγάζοντας στη σέντρα κάποια ιστορικά στελέχη μεν, ανενεργά δε, θα καταφέρουν να ικανοποιήσουν τη «δίψα» του λαού για δικαιοσύνη. Ξεχνούν όμως ότι δεν αρκούν μόνο τα θεάματα, χρειάζεται και άρτος.

Στο ίδιο μοτίβο αναποτελεσματικών επιλογών κινείται και η Νέα Δημοκρατία. Ο κ. Σαμαράς αποφάσισε όχι μόνο να έρθει σε ρήξη με μεγάλο αριθμό βουλευτών του κόμματός του, αλλά εξακολουθεί να διαφωνεί στα πάντα με την κυβέρνηση εξυπηρετώντας μόνο τα μικροκομματικά του συμφέροντα. Ξεχνά μάλλον ότι την ίδια τακτική ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ όταν η ΝΔ ήταν κυβέρνηση, δεχόμενο έντονη κριτική για τη στάση του αυτή.

Με τα δύο μεγάλα κόμματα στο καναβάτσο θα πίστευε κανείς ότι οι παρατάξεις της ήσσονος αντιπολίτευσης θα ήταν αυτές που θα έβγαιναν κερδισμένες, ωστόσο η όποια ελπίδα τους να δουν τα ποσοστά τους να ανεβαίνουν μάλλον πεθαίνει εν τη γενέσει της.

Το ΚΚΕ λέει όχι σε όλα, χωρίς όμως να αντιπροτείνει τίποτα, παρά μόνο το γενικό «να πληρώσει το κεφάλαιο», ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ μετράει τις πληγές του από την εμφύλια διαμάχη και περιμένει την επόμενη κίνηση των ανανεωτικών. Ο ΛΑΟΣ δείχνει πιο συγκροτημένος, αλλά δυσκολεύεται να προσελκύσει ψηφοφόρους πέραν του 5-6%.

Aυτό το προβληματικό και δυσλειτουργικό πολιτικό σκηνικό αναμένεται να αποτελέσει τη μήτρα για τη γέννηση νέων πολιτικών χώρων με «διαφορετικές» αντιλήψεις, η δημιουργία των οποίων ήδη δρομολογείται από τα εξόριστα στελέχη των κομμάτων που ανέρχονται σε αριθμό ρεκόρ εντός της Βουλής.

Εντούτοις το πρόβλημα παραμένει, καθώς η δημιουργία νέων πολιτικών φορέων από πολιτικούς που είναι ήδη στη Βουλή, ενδέχεται να μην τύχει ιδιαίτερα θερμής υποδοχής από τον κόσμο, ο οποίος μόνο ευχαριστημένος δεν δείχνει από τον νυν πολιτικό προσωπικό. Το καλοκαίρι αναμένεται θερμό και με πολλές ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό και ας μην ξεχνάμε ότι οι Δημοτικές εκλογές πλησιάζουν επικίνδυνα.