«Να αποδοθεί δικαιοσύνη σε αυτήν τη γυναίκα».
Είναι μία φράση που πλημμυρίζει το μυαλό και τις σκέψεις μας κάθε φορά που φτάνει στα αφτιά και τα μάτια μας μία νέα είδηση βιασμού, σημείο των καιρών που μοιάζει εφιάλτης χωρίς τέλος.
Και όταν αναρωτιόμαστε ποιος θα προφυλάξει κάθε κακοποιημένη γυναίκα και τι σκοπεύει η Πολιτεία να κάνει για να θωρακίσει την κοινωνία από τον ορατό εχθρό της πατριαρχίας, ένας κόμπος δένεται στο στομάχι για το ποιος τελικά είναι σύμμαχός μας.
Στην αναζήτηση έστω μίας χαραμάδας αισιοδοξίας, η αγόρευση της εισαγγελέως σε εκδίκαση μίας σοκαριστικής υπόθεσης βιασμού στη Θεσσαλονίκη ήταν λυτρωτική έως και ανακουφιστική για κάθε θύμα βιασμού αλλά και για κάθε νοήμονα πολίτη, που δεν θα ρίξει ποτέ ευθύνη σε όποια ή όποιον κακοποιήθηκε σεξουαλικά.
Διαβάστε εδώ την ιστορία - Υπόθεση-θρίλερ στη Θεσσαλονίκη: Τη φυλάκισε στο σπίτι του και τη βίαζε επί 24 ώρες
Μαζί με την 45χρονη, που όπως κατέθεσε, έζησε μαρτυρικές στιγμές για ένα 24ωρο και για πέντε ολόκληρα χρόνια ζούσε με τη σκέψη ότι ο άνδρας που κατήγγειλε για βιασμό ήταν ελεύθερος, το ακροατήριο του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Θεσσαλονίκης άκουγε την εισαγγελέα Πρωτοδικών, Αργυρή Κοτίνα με κομμένη την ανάσα.
«Τα όσα υπέστη αυτή η γυναίκα είναι κατάλοιπα μίας πατριαρχικής κοινωνίας που κάνουν το θύμα του βιασμού να νιώθει ενοχές για μία γνωριμία, για μία ανθρώπινη σχέση», είπε η εισαγγελέας στην αγόρευσή της σχολιάζοντας τις τύψεις που ένιωθε η παθούσα από τη στιγμή που κακοποιήθηκε μέχρι και σήμερα, όπως η ίδια εξομολογήθηκε.
Τις τύψεις που η ίδια η κοινωνία φροντίζει διαρκώς να θρέφει και να αναπαράγει, επειδή μία γυναίκα είχε τη διάθεση να γνωρίσει έναν άνθρωπο μετά από ένα ψυχοφθόρο διαζύγιο, την έκανε με διάφορα ωραία λόγια να τον εμπιστευτεί και συναντήθηκαν, με τον ίδιο να γκρεμίζει όχι μόνο τις προσδοκίες αλλά και τον κόσμο της, φτάνοντας να τηλεφωνεί μέχρι και στο παιδί της.
«Να αποδοθεί δικαιοσύνη σε αυτήν τη γυναίκα». Στη μεγάλη δικαστική αίθουσα δεν ακουγόταν ούτε ψίθυρος, παρά μόνο η σταθερή και αποφασιστική φωνή της εισαγγελέως, που για περίπου είκοσι λεπτά ήταν η φωνή μίας ολόκληρης κοινωνίας που ζητά δικαίωση για τα θύματά της. Μία λειτουργός της Δικαιοσύνης που - πέρα από τον ρόλο που έχει στην ακροαματική διαδικασία και χωρίς η ίδια να αποφασίζει - φαίνεται να αφουγκράζεται τη σύγχρονη γυναίκα και τα στερεότυπα που συνεχίζουν να την ακολουθούν σαν γκρίζο σύννεφο. Που λέει μεν ότι οι απρόσωπες γνωριμίες μέσω διαδικτύου δημιουργούν σχέσεις πληκτρολογίου, παραδέχεται όμως, όπως και όλοι γνωρίζουμε καλά, ότι είναι μία λύση για επικοινωνία σε έναν κόσμο που αποφεύγει το «από κοντά».
Και συνήθως, αν αυτή η επικοινωνία έχει κακή ή όπως στην περίπτωση της 45χρονης, ολέθρια κατάληξη, κάποιοι θα βρουν ένα παραθυράκι να κάνουν ακόμα και ένα ποινικό αδίκημα, όπως ο βιασμός, σημαία του σεξισμού.
«Θα μπορούσε να είναι και ταινία θρίλερ αυτό που έζησε. Είναι σοκαριστικό το μαρτύριο το οποίο υπέστη. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για τον εφιάλτη που έζησε αυτή η γυναίκα», είπε στη χειμαρρώδη αγόρευσή της και έβλεπε κανείς στα μάτια της παθούσας τη λύτρωση που έψαχνε εδώ και χρόνια.