Την ανάγκη επαναπροσδιορισμού της σχέσης μεταξύ της κοινωνίας των Ελλήνων αγροτών και της πολιτικής εκπροσώπησης επισημαίνει το μέλος της Επιτροπής Γεωργίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κ. Γιώργος Παπ
Την ανάγκη επαναπροσδιορισμού της σχέσης μεταξύ της κοινωνίας, των Ελλήνων αγροτών και της πολιτικήςεκπροσώπησης επί τη βάσει μίαςμακροπολιτικής ατζέντας, η οποία δεν πρέπει να παραμείνει ανώνυμη καιαπόμακρη, επισημαίνει ο ευρωβουλευτής της ΝΔ και μέλος της Επιτροπής Γεωργίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κ. Γιώργος Παπαστάμκος.
Το μέλλον της ευρωπαϊκής γεωργίας, συνεπώς και της ελληνικής, αρχίζει εκ νέου να διεκδικεί υψηλή θέση στην ατζέντα της ευρωπαϊκής πολιτικής. Η ατζέντα αυτή κωδικοποιείται ως «ΚΑΠ μετά το 2013». Σύμφωνα με τον κ. Παπαστάμκο, η μελλοντική ΚΑΠ πρέπει να βρεθεί στο επίκεντρο ενός εις βάθος διαλόγου και «εκ των άνω προς τα κάτω» (πολιτικό σύστημα) και «εκ των κάτω προς τα άνω» (αντιπροσωπευτικοί φορείς των αγροτών) στη χώρα μας.
«Ως εθνικό σύστημα δράσης η Ελλάδα οφείλει έγκαιρα να διαμορφώσει και να κωδικοποιήσει το εθνικό διαπραγματευτικό πλαίσιο και τις ελληνικές προτεραιότητες, ώστε να τις εντάξει αποτελεσματικά στην ευρωπαϊκή συνθετική διαδικασία. Το ελληνικό διαπραγματευτικό πλαίσιο οφείλει να εκκινεί από μερικές παραδοχές», τονίζει ο κ. Παπαστάμκος.
Πιο συγκεκριμένα, υποστηρίζει ότι το ελληνικό διαπραγματευτικό πλαίσιο θα πρέπρει να προβλέπει μεταξύ άλλων τα εξής:
-Οι άμεσες ενισχύσεις στους ευρωπαίους γεωργούς πρέπει να διατηρηθούν (σε αντίθεση με τη θέση ορισμένων κρατών μελών που τάσσονται κατά της άμεσης εισοδηματικής στήριξης και ζητούν κατεύθυνση των πόρων μόνο στον β΄ πυλώνα).
-Στις τρέχουσες γεωργικές διαπραγματεύσεις υπό τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, η Κομισιόν δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να αναλάβει διεθνείς υποχρεώσεις, οι οποίες θα βαίνουν πέραν της ήδη ριζικά μεταρρυθμισθείσας ΚΑΠ, προκαταλαμβάνοντας, με τον τρόπο αυτό, τη μελλοντική κατεύθυνση της ΚΑΠ. Η απόφαση αυτή είναι εσωτερική υπόθεση της ΕΕ. Θα αποτελέσει αντικείμενο συν-απόφασης του Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
-Απαιτούνται στοχευμένες δράσεις και στήριξη στις ορεινές και νησιωτικές περιοχές επί τη βάσει της αρχής της υπεραναλογικότητας.
-Αναγκαία κρίνεται η προσαρμογή στα σήματα των νέων προκλήσεων, δηλαδή στις τάσεις για μία νέου τύπου βιώσιμη και ανταγωνιστική γεωργία. Προτεραιότητα διεκδικούν η υιοθέτηση καινοτόμων πρακτικών, η εφαρμογή αγροπεριβαλλοντικών μέτρων, καθώς και η αξιοποίηση, στις νέες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στο πλαίσιο της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, των συγκριτικών πλεονεκτημάτων του ευρωπαϊκού γεωργικού τομέα, ήτοι η παραγωγή προϊόντων υψηλής ασφάλειας και ποιότητας.
-Ζητούμενο είναι η ριζική αναρρύθμιση του πλαισίου των συνεταιριστικών οργανώσεων και η ενίσχυση του ρόλου τους.
-Θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για τον εξορθολογισμό της αγοράς, την παρακολούθηση της διαφάνειας της εφοδιαστικής αλυσίδας και τη μείωση της ψαλίδας μεταξύ τιμών παραγωγού και τιμών καταναλωτή.
«Ο αγροτικός τομέας διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του οικονομικού και κοινωνικού ιστού της ελληνικής υπαίθρου. Αναπτύσσοντας την ελληνική ύπαιθρο, ανεβαίνει η περιφερειακή ταχύτητα της Ελλάδος», καταλήγει ο κ. Παπαστάμκος.
Το μέλλον της ευρωπαϊκής γεωργίας, συνεπώς και της ελληνικής, αρχίζει εκ νέου να διεκδικεί υψηλή θέση στην ατζέντα της ευρωπαϊκής πολιτικής. Η ατζέντα αυτή κωδικοποιείται ως «ΚΑΠ μετά το 2013». Σύμφωνα με τον κ. Παπαστάμκο, η μελλοντική ΚΑΠ πρέπει να βρεθεί στο επίκεντρο ενός εις βάθος διαλόγου και «εκ των άνω προς τα κάτω» (πολιτικό σύστημα) και «εκ των κάτω προς τα άνω» (αντιπροσωπευτικοί φορείς των αγροτών) στη χώρα μας.
«Ως εθνικό σύστημα δράσης η Ελλάδα οφείλει έγκαιρα να διαμορφώσει και να κωδικοποιήσει το εθνικό διαπραγματευτικό πλαίσιο και τις ελληνικές προτεραιότητες, ώστε να τις εντάξει αποτελεσματικά στην ευρωπαϊκή συνθετική διαδικασία. Το ελληνικό διαπραγματευτικό πλαίσιο οφείλει να εκκινεί από μερικές παραδοχές», τονίζει ο κ. Παπαστάμκος.
Πιο συγκεκριμένα, υποστηρίζει ότι το ελληνικό διαπραγματευτικό πλαίσιο θα πρέπρει να προβλέπει μεταξύ άλλων τα εξής:
-Οι άμεσες ενισχύσεις στους ευρωπαίους γεωργούς πρέπει να διατηρηθούν (σε αντίθεση με τη θέση ορισμένων κρατών μελών που τάσσονται κατά της άμεσης εισοδηματικής στήριξης και ζητούν κατεύθυνση των πόρων μόνο στον β΄ πυλώνα).
-Στις τρέχουσες γεωργικές διαπραγματεύσεις υπό τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, η Κομισιόν δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να αναλάβει διεθνείς υποχρεώσεις, οι οποίες θα βαίνουν πέραν της ήδη ριζικά μεταρρυθμισθείσας ΚΑΠ, προκαταλαμβάνοντας, με τον τρόπο αυτό, τη μελλοντική κατεύθυνση της ΚΑΠ. Η απόφαση αυτή είναι εσωτερική υπόθεση της ΕΕ. Θα αποτελέσει αντικείμενο συν-απόφασης του Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
-Απαιτούνται στοχευμένες δράσεις και στήριξη στις ορεινές και νησιωτικές περιοχές επί τη βάσει της αρχής της υπεραναλογικότητας.
-Αναγκαία κρίνεται η προσαρμογή στα σήματα των νέων προκλήσεων, δηλαδή στις τάσεις για μία νέου τύπου βιώσιμη και ανταγωνιστική γεωργία. Προτεραιότητα διεκδικούν η υιοθέτηση καινοτόμων πρακτικών, η εφαρμογή αγροπεριβαλλοντικών μέτρων, καθώς και η αξιοποίηση, στις νέες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στο πλαίσιο της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, των συγκριτικών πλεονεκτημάτων του ευρωπαϊκού γεωργικού τομέα, ήτοι η παραγωγή προϊόντων υψηλής ασφάλειας και ποιότητας.
-Ζητούμενο είναι η ριζική αναρρύθμιση του πλαισίου των συνεταιριστικών οργανώσεων και η ενίσχυση του ρόλου τους.
-Θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για τον εξορθολογισμό της αγοράς, την παρακολούθηση της διαφάνειας της εφοδιαστικής αλυσίδας και τη μείωση της ψαλίδας μεταξύ τιμών παραγωγού και τιμών καταναλωτή.
«Ο αγροτικός τομέας διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του οικονομικού και κοινωνικού ιστού της ελληνικής υπαίθρου. Αναπτύσσοντας την ελληνική ύπαιθρο, ανεβαίνει η περιφερειακή ταχύτητα της Ελλάδος», καταλήγει ο κ. Παπαστάμκος.