Σάλος έχει ξεσπάσει με τις αναφορές ότι η έκρηξη κρουσμάτων κορωνοϊού στο νησί του Πόρου που οδηγήθηκε σε lockdown, ξεκίνησε από το εργαστήριο μιας φυσικοθεραπεύτριας, βάσει των ιχηλατήσεων που έχου γίνει.
Ωστόσο η αλήθεια φαίνεται πως είναι άλλη, αφού η συγκεκριμένη δεν φαίνεται να είναι πιστοποιημένη επαγγελματίας της φυσικοθεραπείας, προκαλώντας την οργή του Πανελληνίου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών.
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών, με αφορμή δημοσιεύματα ότι η διασπορά του κορωνοϊού στον Πόρο ξεκίνησε από «φυσικοθεραπεύτρια» που διατηρούσε «εργαστήριο φυσικοθεραπείας» στον νησί, καταγγέλλει ότι η συγκεκριμένη γυναίκα δεν είναι φυσικοθεραπεύτρια και συμπερασματικά λειτουργούσε παρανόμως εργαστήριο φυσικοθεραπείας στον Πόρο.
Όπως αναφέρει το σχετικό δελτίο Τύπου «το γεγονός αυτό όμως, σε συνδυασμό και με την πρόσφατη σύλληψη του “ψευτογιατρού”, αναδεικνύει σε όλο της το μέγεθος την εγκληματική αδιαφορία της Πολιτείας για την αντιποίηση των επαγγελμάτων υγείας, μια αδιαφορία που – όπως αποδείχθηκε – μπορεί να αποβεί μοιραία για τη ζωή των πολιτών. Για τον Π.Σ.Φ., είναι αδιανόητο το γεγονός ότι, ένα νομοθετικώς ρυθμιζόμενο επάγγελμα υγείας, που διέπεται από ένα αυστηρό κανονιστικό πλαίσιο, μπορεί να εξασκείται με τις ευλογίες της Πολιτείας από οποιονδήποτε. Πώς είναι δυνατόν η Πολιτεία να αναμένει από κάποιον, ο οποίος λειτουργεί εν γνώσει του παρανόμως όταν προσποιείται τον επαγγελματία υγείας με σκοπό το κέρδος, να είναι ευαισθητοποιημένος στα θέματα δημόσιας υγείας και στη συγκεκριμένη περίπτωση να τηρεί τα πρωτόκολλα του ΕΟΔΥ έναντι της COVID-19 στην παροχή υπηρεσιών υγείας;».
Ο Π.Σ.Φ. θυμίζει ότι, πριν ένα χρόνο, με αφορμή την έκρηξη του φαινομένου της παροχής υπηρεσιών φυσικοθεραπείας από άσχετους-επικίνδυνους, έθεσε το ζήτημα στην αρμόδια διεύθυνση του Υπουργείου Υγείας, στο σώμα επιθεωρητών υγείας και στον εισαγγελέα, ζητώντας τη λήψη μέτρων.
Η αναφορά του Π.Σ.Φ. δε κατέληγε ως εξής:
«Πώς αδειοδοτούνται και υπό ποιου κανονιστικού πλαισίου διασφαλίζονται οι όροι υγιεινής και ασφάλειας (πυρασφάλεια, υγειονομική συνθήκες κ.λπ.);
Από ποιους παρέχονται και με ποια εχέγγυα οι συγκεκριμένες υπηρεσίες που επιτρέπουν τους εργαζόμενους να έρχονται σε επαφή με το σώμα και τα άκρα ανυποψίαστων πολιτών;
Πώς διασφαλίζεται (ιατρική διάγνωση) ότι οι ανυποψίαστοι πολίτες δεν πάσχουν από κάποια σοβαρή νόσο, που δεν επιτρέπει την εφαρμογή μεθόδων μάλαξης ή δεν πάσχουν από κάποιο μεταδοτικό νόσημα, οι πελάτες ή ακόμη και οι εργαζόμενοι στα «κέντρα» αυτά;
Ποιος αποφάσισε και με ποιο κανονιστικό πλαίσιο, ότι μπορούν να παρέχονται υπηρεσίες που αποτελούν κατοχυρωμένες πράξεις φυσικοθεραπευτών ή αισθητικών από τρίτα πρόσωπα και σε ποιους χώρους;»