Μόλις επτά από 134 χώρες και περιοχές που συμμετείχαν σε έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, πληρούν το διεθνές πρότυπο ποιότητας του αέρα, με τη θανατηφόρα ατμοσφαιρική ρύπανση να επιδεινώνεται κατά τόπους λόγω της ανάκαμψης της οικονομικής δραστηριότητας και των τοξικών επιπτώσεων του καπνού των δασικών πυρκαγιών, σύμφωνα με μια νέα έκθεση.
Η συντριπτική πλειονότητα των χωρών δεν πληρούν αυτά τα πρότυπα, σύμφωνα με την έκθεση της IQAir, ενός ελβετικού οργανισμού ποιότητας του αέρα που αντλεί δεδομένα από περισσότερους από 30.000 σταθμούς παρακολούθησης σε όλο τον κόσμο.
Η έρευνα αφορά 134 χώρες του πλανήτη. Οι επτά που δεν διατρέχουν κίνδυνο είναι οι εξής:
Αυστραλία
Εσθονία
Φινλανδία
Γρενάδα
Ισλανδία
Μαυρίκιος
Νέα Ζηλανδία
Σύμφωνα με την έκθεση, από τις 134 χώρες και περιοχές που συμμετείχαν στην έρευνα, η Ελλάδα κατατάσσεται στην 51η θέση.
Ενώ σήμερα ο αέρας είναι πολύ πιο καθαρός απ' ότι ήταν το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα του περασμένου αιώνα, εξακολουθούν να υπάρχουν περιοχές όπου τα επίπεδα ρύπανσης είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία.
Η πιο μολυσμένη χώρα είναι το Πακιστάν με επιβλαβή επίπεδα αιωρούμενων σωματιδίων PM2,5 14 φορές υψηλότερα από τα πρότυπα του διεθνούς οργανισμού, σύμφωνα με την έκθεση IQAir. Ινδία, Τατζικιστάν και Μπουρκίνα Φάσο συγκαταλέγονται επίσης, στη «μαύρη λίστα» συμπληρώνοντας την πρώτη τετράδα.
Αλλά ακόμη και στις πλούσιες και ταχέως αναπτυσσόμενες χώρες, η οικονομική πρόοδος απειλεί την ποιότητα της ατμόσφαιρας. Ο Καναδάς, που θεωρείται ότι έχει τον πιο καθαρό αέρα στον δυτικό κόσμο, έγινε πέρυσι η χειρότερη χώρα από πλευράς ποιότητας αέρα εξαιτίας των πυρκαγιών που την κατέστρεψαν εκτοξεύοντας τοξικά σωματίδια σε όλη τη χώρα ακόμη και στις ΗΠΑ.
Στο μεταξύ, η Κίνα, αν και είχε καταφέρει να βελτιώσει την ποιότητα του αέρα της με αφορμή την πανδημία της νόσου Covid-19 και τα lockdown, είδε και πάλι πέρυσι να αυξάνονται τα επιβλαβή επίπεδα αιωρούμενων σωματιδίων κατά 6,5% μετά την ανάκαμψη της οικονομικής δραστηριότητας.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η ατμοσφαιρική ρύπανση υπολογίζεται ότι σκοτώνει περίπου 7 εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο, περισσότερους απ' ότι το AIDS και η ελονοσία μαζί, και αυτό το βάρος γίνεται περισσότερο αισθητό στις αναπτυσσόμενες χώρες που βασίζονται σε ιδιαίτερα τοξικά καύσιμα για θέρμανση, ρεύμα και μαγείρεμα σε εσωτερικούς χώρους.