Η αμοιβαία καχυποψία που διακατέχει τη σχέση των ιδιωτών με το κράτος αναδεικνύεται σε μελέτη του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ), στην οποία τονίζεται ότι από την πλευρά της η πολιτεία βρίσκει πολλούς τρόπους να στρέφεται εναντίον των επιχειρήσεων, ενώ η συνεισφορά του επιχειρηματικού κόσμου στα δημόσια έσοδα είναι τόσο χαμηλή που προκαλεί το δημόσιο αίσθημα.
Όπως τονίζεται στη μελέτη που εκπόνησε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιάννης Βαρουφάκης, σε συνεργασία με το Κέντρο Μελετών του ΕΒΕΑ, οι συνεχείς αλλαγές των κανόνων, η γραφειοκρατία, η διαφθορά των δημόσιων λειτουργών με τους οποίους αναγκάζεται η επιχείρηση να διαπραγματεύεται, η πολυπλοκότητα των νόμων, η καθυστέρηση των δικαστικών ενεργειών, η συστηματική καθυστέρηση εξόφλησης από την μεριά του μεγάλου οφειλέτη (του ίδιου του δημοσίου) - όλα αυτά συνιστούν το ακανθώδες τοπίο μέσα στο οποίο καλείται η ελληνική επιχείρηση να παράξει ανταλλακτικές και χρηστικές αξίες.
Από την άλλη μεριά, σημειώνεται, είναι αλήθεια ότι η συνεισφορά του επιχειρηματικού κόσμου στα δημόσια έσοδα είναι τόσο χαμηλή που προκαλεί το δημόσιο αίσθημα και νομιμοποιεί τις περιοδικές αντι-επιχειρηματικές επιδρομές του κράτους. Σε μια κοινωνία όπου οι μισθωτοί συνεισφέρουν το 74% των φόρων φυσικών προσώπων, όπου το 99,5% των μικρομεσαίων νομικών προσώπων πληρώνουν φόρο, κατά μέσον όρο 6.100 ευρώ, είναι λογικό η κοινωνία να είναι καχύποπτη προς τις παρακλήσεις των εκπροσώπων των επιχειρήσεων για την δημιουργία ενός φιλικότερου περιβάλλοντος προς το επιχειρείν.
Ως εκ τούτου, η μελέτη καταλήγει στο απλό συμπέρασμα ότι η χώρα μας έχει εγκλωβιστεί σε έναν φαύλο κύκλο αμοιβαίας καχυποψίας μεταξύ του ιδιωτικού τομέα και του κράτους. Αποτέλεσμα αυτής της αμοιβαίας καχυποψίας είναι, από την μία μεριά, τα χαμηλά έσοδα του δημοσίου από τις επιχειρήσεις και, από την άλλη, ένα ιδιαίτερα εχθρικό περιβάλλον για τις επιχειρήσεις το οποίο τις στερεί την δυνατότητα τόσο να αυξήσουν τον δικό τους κύκλο εργασιών όσο και την συνεισφορά τους στα δημόσια ταμεία. Για να σπάσει αυτός ο κύκλος, υπογραμμίζεται, χρειάζονται γενναίες κινήσεις και από τις δύο πλευρές, εφόσον βέβαια το κράτος αποφασίσει ότι θα πάψει να αποτελεί τον χειρότερο εχθρό τόσο των επιχειρήσεων όσο και του εαυτού του.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, στη μελέτη γίνονται οι εξής προτάσεις οικονομικού χαρακτήρα:
α) Μείωση του βασικού συντελεστή εταιρικού φόρου στο 15%
β) Διατήρηση του συντελεστή αυτού για τουλάχιστον μια 5ετία ή έως ότου η ΕΕ συμφωνήσει να εναρμονίσει τους συντελεστές
γ) Άμεση μείωση του ποσοστού προβεβαίωσης από 50% σε 20%, σε περίπτωση δικαστικής προσφυγής
δ) Κατάργηση του φόρου οχημάτων και νομική δέσμευση των ΟΤΑ να περιορίσουν στο επίπεδο του πληθωρισμού τις αυξήσεις των δημοτικών τελών
ε) Δέσμευση του κράτους να περιοριστεί ο συντελεστής επιβαρύνσεων των επιχειρήσεων (ως προς τον τζίρο τους) από ένα επίπεδο άνω του 50% (που ισχύει σήμερα) σε επίπεδο που να μην ξεπερνά το 40% και αντιστρόφως ανάλογο με την αύξηση των συνολικών δημόσιων εσόδων από τις επιχειρήσεις (ως ποσοστό του ΑΕΠ).
Προτάσεις διοικητικού, πειθαρχικού και θεσμικού χαρακτήρα
α) Δημιουργία μηχανισμού που θα επιβάλει στις επιχειρήσεις τον διαχωρισμό των εισπραχθέντων ποσών του ΦΠΑ από τα υπόλοιπα έσοδα των επιχειρήσεων (sequestration) και άμεση απόδοσή του στο κράτος
β) Άμεση εφαρμογή της νέας Οδηγίας για την Καταπολέμηση των Καθυστερήσεων Πληρωμών στις Εμπορικές Συναλλαγές που προβλέπει την εντός 60 ημερών καταβολή των οφειλών του δημοσίου στις επιχειρήσεις, με επί πλέον πρόβλεψη για αυτοματοποιημένες ρήτρες εναντίον του δημοσίου σε περίπτωση υπέρβασης αυτής της προθεσμίας
γ) Εξασφάλιση της διαφάνειας κατά την διάρκεια εφοριακών ελέγχων τόσο στην έδρα μιας επιχείρησης όσο και στις εφορίες
δ) Κατάργηση των χρηματικών ορίων άρσης του απόρρητου ή δίωξης για παρακράτηση ΦΠΑ. Εφόσον η πολιτεία κρίνει ότι έχει αποδείξεις εναντίον μιας επιχείρησης για απόκρυψη εσόδων ή προσπάθεια φοροδιαφυγής, έστω και για €1, να δύναται να προσφύγει στα δικαστήρια
ε) Κατάργηση γραφειοκρατικών διαδικασιών μέσα από την νομική θεσμοθέτηση και τεχνική ίδρυση του θεσμού της αυτο-πληροφόρησης του Δημοσίου
Για να διαβάσεται αναλυτικά όλη τη μελέτη του ΕΒΕΑ κάντε κλικ εδώ
Μίχαλος: Οι κυβερνήσεις ακολουθούν τον εύκολο αλλά λάθος δρόμο
Τα πυρά του κατά της φορολογικής πολιτικής που διαχρονικά ακολουθείται από τις κυβερνήσεις εξαπέλυσε στην ομιλία του, κατά την παρουσίαση της μελέτης, ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ, Κωνσταντίνος Μίχαλος.
Όπως τόνισε ο κ. Μίχαλος, το φορολογικό σύστημα που εφαρμόζεται σε μία χώρα αποτελεί το βασικό κλειδί για τη δημοσιονομική ισορροπία, την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας και την κοινωνική συνοχή. Ωστόσο, υπογράμμισε πως «στην Ελλάδα την τελευταία τριακονταετία, ελάχιστες φορές υπήρξε μια σοβαρή προσπάθεια για μια φορολογική αναμόρφωση που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως αναπτυξιακό εργαλείο».
«Οι ελληνικές κυβερνήσεις -χωρίς να αποτελεί εξαίρεση και η σημερινή- χρησιμοποιούσαν και χρησιμοποιούν τη φορολογία ως ένα καθαρά εισπρακτικό μέσο, ακολουθώντας έτσι τον εύκολο αλλά λάθος δρόμο. Το μεγάλο ζητούμενο είναι πώς το κράτος μπορεί να αυξήσει τα έσοδά του από τη φορολογία ιδιαίτερα αυτήν την κρίσιμη περίοδο που η ύφεση αποτελεί το μοναδικό χαρακτηριστικό της οικονομίας μας, χωρίς να στραγγαλίζει φορολογικά τις επιχειρήσεις και τους πολίτες», πρόσθεσε.
Ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ έκανε και αυτός λόγο για φαύλο κύκλο αμοιβαίας καχυποψίας μεταξύ του ιδιωτικού τομέα και του κράτους και τόνισε ότι για να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος χρειάζονται γενναίες κινήσεις και από τις δύο πλευρές, αλλά «κυρίως απαιτείται το κράτος να πάψει να είναι ο χειρότερος εχθρός τόσο των επιχειρήσεων όσο και του εαυτού του».