Μια ενδιαφέρουσα στρογγυλή τράπεζα με θέμα την προστασία των μνημείων πολιτισμού στην πολύπαθη Ουκρανία διοργανώθηκε στο ινστιτούτο Γκαίτε της Αθήνας, στο πλαίσιο του προγράμματος «UKRAINIAN CULTURAL HERITAGE UNDER THREAT».
Το πρόγραμμα υλοποιήθηκε από το Δίκτυο Μορφωτικών Ινστιτούτων Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUNIC) Παράρτημα Αθηνών, την προεδρία του οποίου ασκεί το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού, με στόχο να εκθέσει στο ελληνικό κοινό και φορείς, στοιχεία της άυλης και υλικής ουκρανικής πολιτιστικής κληρονομιάς, καθώς και τις συνέπειες του πολέμου σ’ αυτήν.
Οι δράσεις του προγράμματος αυτού, απέβλεπαν σε έναν διάλογο, με σκοπό μια ισχυρότερη διασύνδεση μεταξύ της ουκρανικής, της ελληνικής και ευρωπαϊκής κοινωνίας, αλλά και τη γενικότερη ευαισθητοποίηση για τις τραγικές συνέπειες του πολέμου στο πεδίο του πολιτισμού.
Ο Anton Hladun, από το Τμήμα Πολιτιστικής Κληρονομιάς του υπουργείου Πολιτισμού της Ουκρανίας, αναφέρθηκε στις συνέπειες του πολέμου και της κατοχής στα μνημεία, στα μουσεία, σε ιστορικά κτήρια καθώς επίσης και σε ιστορικές γειτονιές από τη μια, και από την άλλη, τις συνέπειες σε ανθρώπινες απώλειες και ως εκ τούτου στην τραγική πλέον υποστελέχωση των υπηρεσιών και ειδικότερα σε ειδικευμένο προσωπικό.
Η Margarita Aradzhyoni, ιστορικός, με ειδίκευση την εθνική ιστορία και τον πολιτισμό της περιοχής της Κριμαίας, εστίασε στη δράση των ρωσικών δυνάμεων κατοχής στην περιοχή, που συμπεριλαμβάνουν την αποψίλωση διαφόρων μουσείων από τα εκθέματά τους, αλλά και την καταστροφή ιστορικών κτηρίων με ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον.
Οι ομιλητές επεσήμαναν την ανάγκη υποστήριξης της Ουκρανίας σε τεχνογνωσία για την καταγραφή και ψηφιοποίηση εκθεμάτων, στην εκπαίδευση στελεχών, ακόμα και σε γνώση ξένων γλωσσών, αλλά και στην σωστότερη κατανόηση των διεθνών συμβάσεων, καθώς αρκετές από αυτές έχουν μεταφραστεί από τη ρωσική γλώσσα και όχι από την κύρια γλώσσα σύνταξής τους.
Γενικότερα, επισημάνθηκε η ανάγκη εξεύρεσης πόρων για την ανοικοδόμηση των σχετικών μνημείων, ο ρόλος των πολιτιστικών ινστιτούτων σε προσφορά τεχνογνωσίας αλλά και στην προώθηση των αναγκών και στην διατήρηση ζωηρού του ενδιαφέροντος για την Ουκρανία, καθώς, και σε ό,τι έχει να κάνει με την ελληνική πλευρά, η πιθανή γεωγραφική επικέντρωση του ενδιαφέροντος στην περιοχή του Νότου και της Ανατολικής Ουκρανίας (ήτοι στη Μαύρη Θάλασσα) όπου και υπάρχει έντονη η παρουσία ελληνικού στοιχείου.