Πέφτει η αυλαία στην απομάκρυνση των αρχαιοτήτων που αποκαλύφθηκαν στον σταθμό Βενιζέλου του μετρό Θεσσαλονίκης με την απόσπαση αυτών που εντοπίστηκαν στη βόρεια είσοδο, η οποία χωροθετείται βορειοδυτικά της διασταύρωσης των οδών Εγνατία και Βενιζέλου, στην περιοχή του Αλκαζάρ.
Σε μια συνολική έκταση 360 τ.μ. η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως αρχιτεκτονικά κατάλοιπα που χρονολογούνται από τον β΄ μισό του 4ου ως τον 10 αιώνα μ.Χ, μαρτυρώντας την αδιάλειπτη χρήση της περιοχής.
Παράλληλα, δίνουν πολύτιμες πληροφορίες, εμπλουτίζοντας την ιστορική γνώση, για τους μετασχηματισμούς του πολεοδομικού ιστού της πόλης, σε ένα κομβικό σημείο, εκεί που διασταυρώνονταν ο decumanus maximus της ρωμαϊκής εποχής (μετέπειτα Λεωφόρος ή Μέση Οδός για τους Βυζαντινούς) με τον cardo, στο ύψος της σημερινής Βενιζέλου.
Στη χθεσινοβραδινή του συνεδρίαση το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο ενέκρινε τη μελέτη απόσπασης και επανατοποθέτησης των αρχαιοτήτων στη βόρεια είσοδο, ενώ κάποια από τα ευρήματα, όπως δύο πίθοι (μεγάλα πιθάρια) και τμήμα του καταστρώματος του cardo με τον δυτικό στυλοβάτη, θα εκτεθούν στον εκθεσιακό χώρο του Crossover στο Σιντριβάνι.
Στην ίδια συνεδρίαση εγκρίθηκε επίσης και η προμελέτη για την κατασκευή του μουσείου στο Crossover στο Σιντριβάνι, όπως επίσης και η αντίστοιχη για την υπαίθρια διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου.
Οι ανασκαφές στον σταθμό Βενιζέλου, που ολοκληρώθηκαν το περασμένο καλοκαίρι, αποκάλυψαν ένα παλίμψηστο με στοιχεία από τη ζωή της Θεσσαλονίκης σε πλαίσιο 17 αιώνων, δηλαδή κατά τους ελληνιστικούς, ρωμαϊκούς και βυζαντινούς χρόνους.
Στην τελευταία φάση των ανασκαφικών ερευνών εντοπίστηκε η συνέχεια προς βορρά του cardo με το κατάστρωμά του να αποτελείται από ευμεγέθεις μαρμάρινες πλάκες και κιονοστήρικτες στοές. Δυτικά του δρόμου αναπτύσσεται μια κιονοστήρικτη στοά, πλάτους 3,50 μέτρων και στο ανατολικό πεζοδρόμιο εντοπίστηκαν κατάλοιπα ενός κτηρίου που φέρει εντοιχισμένο ένα γλυπτό σε βάθρο, όρθιας γυναικείας μορφής με ιμάτιο, που ανάγεται στη ρωμαϊκή εποχή.
Επιπλέον, ολοκληρώθηκε η αποκάλυψη του τετράπυλου, που όριζε με μνημειακό τρόπο το σταυροδρόμι των κεντρικών οδών. Κατά τον 7ο αιώνα και κυρίως μετά τους καταστροφικούς σεισμούς του 620-630 μ.Χ. το τετράπυλο επισκευάστηκε και ενισχύθηκε με νέους πλινθόκτιστους πεσσούς, ενώ το κατάστρωμα του cardo έπαψε να είναι μαρμαρόστρωτο και επιστρώθηκε με οικοδομικά υλικά, όπως κονιάματα και πλίνθους, που κατέκλυσαν τον δρόμο μετά τους σεισμούς.
Σύμφωνα με την εισήγηση της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης, πριν την απόσπαση και των τελευταίων αρχαιοτήτων, θα γίνει τρισδιάστατη αποτύπωση αυτών, αλλά και δειγματοληψίες των δομικών υλικών, έτσι ώστε κατά το στάδιο της επανατοποθέτησης να χρησιμοποιηθεί υλικό συμβατό με το αυθεντικό.
Στην εισήγηση γίνονται επίσης προτάσεις για τη μεθοδολογία της απόσπασης και τη θέση ανάδειξη των αρχαιολογικών ευρημάτων.