Ένα τμήμα της θεμελίωσης των βυζαντινών τειχών της Θεσσαλονίκης έφερε στο φως συνεργείο της ΕΥΑΘ που πραγματοποιεί εργασίες για την τοποθέτηση ενός νέου αγωγού αποχέτευσης στο κέντρο της πόλης.
Ο εκσκαφέας σκόνταψε πάνω σε μια λιθοσωρό και οι εργασίες σταμάτησαν, καθώς άρχισε να αποκαλύπτεται ένα κομμάτι τείχους, στην οδό Αρμενοπούλου στη διασταύρωση με τη Μελενίκου.
Σύμφωνα με πληροφορίες της Voria, πρόκειται για τμήμα της θεμελίωσης των βυζαντινών τειχών της πόλης, πιθανόν της πρώιμης εποχής. Σήμερα θα γίνει αναλυτική εκτίμηση και αύριο σε σύσκεψη μεταξύ στελεχών της ΕΥΑΘ και της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης, θα αποφασιστεί η τύχη των αρχαίων. Θεωρείται πιθανόν να αφαιρεθεί τμήμα του τείχους που έχει αποκαλυφθεί για να μελετηθεί και στη συνέχεια θα εκτιμηθεί αν θα καλυφθεί ή θα αναδειχθεί.
Η Θεσσαλονίκη περιτειχίστηκε αμέσως μετά την ίδρυσή της από τον βασιλιά Κάσσανδρο, το 315 π.Χ. και τα ισχυρά τείχη έσωσαν την πόλη από αλλεπάλληλες επιδρομές σε όλη τη διάρκεια της μακραίωνης ιστορίας της. Μετά την επίθεση βάρβαρων θρακικών φύλων τον 1ο π.Χ. κατασκευάστηκαν επιπρόσθετα οχυρωματικά έργα στην Ακρόπολη, στη σημερινή Άνω Πόλη, ενώ συμπληρώσεις και συντηρήσεις των τειχών έγιναν σε πολλές φάσεις κατά τη ρωμαϊκή περίοδο.
Τα κυριότερα όμως οχυρωματικά έργα στη Θεσσαλονίκη έγιναν επί αυτοκράτορα Μεγάλου Θεοδοσίου (379-395 μ.Χ.), ενώ μετά την άλωση από τους Σαρακηνούς Άραβες, το 904, υψώθηκαν τα τείχη της θάλασσας και η πόλη έγινε πιο ασφαλής.
Τα τείχη της Θεσσαλονίκης σχημάτιζαν ένα τετράπλευρο με δύο κάθετες προς τη θάλασσα πλευρές (ανατολικό και δυτικό τείχος) και δύο παράλληλες (παραθαλάσσιο τείχος και τείχος της Ακρόπολης, στο λόφο). Είχαν ύψος, κατά μέσο όρο, 10-12 μ. και ανάπτυγμα 8 περίπου χιλιόμετρα. Η κατεδάφιση των τειχών έγινε μετά το 1869 όταν οι Οθωμανοί θέλησαν να εξωραΐσουν την πόλη.