Skip to main content

Τι μπορεί να μάθει το υπ. Ψηφιακής Διακυβέρνησης από το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης

Aκόμα και αν το σύστημα του ελληνικού δημοσίου όντως είναι ανεπαρκές σε ανθρώπους και μέσα, υπάρχουν περιπτώσεις που οι δικαιολογίες είναι στον αέρα.

Ο Γρηγόρης Ζαριφόπουλος είναι ο Υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης αρμόδιος για τα θέματα ψηφιακής στρατηγικής και την προσέλκυση επενδύσεων στον τομέα της ψηφιακής τεχνολογίας. Πριν αναλάβει τη θέση αυτή, ήταν Περιφερειακός Διευθυντής Νοτιοανατολικής Ευρώπης και Γενικός Διευθυντής Ελλάδας, Βουλγαρίας, Κύπρου και Μάλτας της Google. 

Το τελευταίο διάστημα –ιδιαίτερα μετά την ανακοίνωση της μεγάλης επένδυσης της Microsoft στην Ελλάδα, αλλά και τις επενδύσεις της Pfizer και της Cisco στη Θεσσαλονίκη- αισθάνεται αρκετά ικανοποιημένος. Σε πρόσφατες δηλώσεις του, μάλιστα, σημείωσε ότι παρά την εμπειρία του σε θέσεις ευθύνης στον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ο ρόλος του ως υφυπουργός τους τελευταίους 15 μήνες είναι μακράν ό,τι πιο ενδιαφέρον έχει κάνει σε επαγγελματικό επίπεδο, διότι –όπως λέει- μπορεί να παίρνει αποφάσεις και να βάζει υπογραφές που επηρεάζουν ολόκληρη την κοινωνία και την καθημερινότητα των ανθρώπων.

Το καλό με τον κ. Ζαριφόπουλο είναι ότι από τη θητεία του στον ιδιωτικό τομέα διατήρησε και στο δημόσιο αξίωμά του την αίσθηση της πραγματικότητας. Του ρεαλισμού. Έτσι πιστεύει πως η Ελλάδα, που παραμένει στις τελευταίες θέσεις σε ότι αφορά την ψηφιακότητα και την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, έχει πολύ δρόμο μπροστά της για να γεφυρώσει το χάσμα που τη χωρίζει από τις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης. Αλλά και από τις λιγότερο ανεπτυγμένες, όπως είναι η Εσθονία, όπου τα μόνα πράγματα που δεν μπορείς να κάνεις από τον υπολογιστή ή το κινητό σου, με άλλα λόγια οι μόνες πράξεις που απαιτείται η φυσική παρουσία ενός πολίτη, είναι να παντρευτείς, να χωρίσεις, να αγοράσεις και να πουλήσεις ακίνητο. Όλα τα άλλα σε αυτή τη μικρή χώρα της Βαλτικής γίνονται μέσω του Διαδικτύου.

Την ώρα που ο κ. Ζαριφόπουλος σχεδιάζει και προχωράει τα θέματα της Ψηφιακής Διακυβέρνησης, το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης ζει στο δικό του παράλληλο σύμπαν που είναι καλά κρυμμένο σε μία άκρη του αχανούς βασιλείου της γραφειοκρατίας. Κυριολεκτικά στην αφάνεια, αφού επί της ουσίας στους χώρους του συχνάζουν σχεδόν αποκλειστικά δικηγόροι, μια συμπαθής τάξη επαγγελματιών, οι οποίοι είναι απόλυτα συμβιβασμένοι με τις δικαστικές και άλλες καθυστερήσεις. Μόνο λόγω του κορωνοϊού τα εν οίκω του Πρωτοδικείου βγαίνουν λιγάκι παραέξω και οι πολίτες μαθαίνουν ξαφνικά και εκ των πραγμάτων ότι ένας κρυμμένος –κυριολεκτικά- κόσμος, υπάρχει πραγματικά. Τα γεγονότα και η αλληλουχία τους συνιστούν μια αποκαλυπτική και ταυτόχρονα διδακτική ιστορία: Η Ευρωπαϊκή Ένωση, επειδή αντιλαμβάνεται το μέγεθος της ζημιάς στην ελληνική οικονομία και στις επιχειρήσεις, άναψε το πράσινο φως στις 13 Περιφέρειες της χώρας να εντάξουν σε ειδικά προγράμματα μη επιστρεπτέας επιδότησης κονδύλια 1,5 δισ. ευρώ για την ενίσχυση μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που δραστηριοποιούνται σε κλάδους που αποδεδειγμένα επλήγησαν έντονα από τις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας. Στην Κεντρική Μακεδονία που έτρεξε πρώτη το πρόγραμμα αναλογούν 150 εκατ. ευρώ, με ανώτατο όριο επιχορήγησης ανά επιχείρηση τις 50.000 ευρώ. Η προθεσμία υποβολής των σχετικών φακέλων έληγε αύριο 9 Οκτωβρίου, αλλά μόλις χθες παρατάθηκε μέχρι την προσεχή Δευτέρα 12 του μηνός. Η υπόθεση έχει επείγοντα χαρακτήρα, διότι υπάρχει ουσιαστική ανάγκη να εκταμιευθούν τα χρήματα, μπας και σωθούν κάποιες επιχειρήσεις και μαζί τους κάποιες θέσεις εργασίας.

Ανάμεσα στα δικαιολογητικά χρειάζονται κάποια πιστοποιητικά από το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, για παράδειγμα πιστοποιητικό μη πτώχευσης. Μόνο που επειδή ξαφνικά έπεσε δουλειά, υπήρξαν δηλαδή σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα 25 ημερών 18.000 αιτήσεις, το Πρωτοδικείο «σήκωσε ψηλά τα χέρια» δηλώνοντας αδυναμία να εξυπηρετήσει περί τις 4.000 ενδιαφερόμενους.

Διαβάστε - Κ. Μακεδονία: Στο Πρωτοδικείο σκοντάφτουν 3.928 επιχειρήσεις για επιδότηση

Οι δικαιολογίες αναμενόμενες: έλλειψη προσωπικού –όπως συμβαίνει τα τελευταία 200 χρόνια στο ελληνικό Δημόσιο- και ανεπαρκής υλικοτεχνική υποδομή –επίσης όπως τα τελευταία 200 χρόνια. Μάλιστα, η ανακοίνωση που εκδόθηκε –εννοείται σε απόλυτα υπηρεσιακό ύφος- πέταξε το μπαλάκι στον Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας, αφού καμία δημόσια υπηρεσία στην Ελλάδα δεν έχει ποτέ την παραμικρή ευθύνη προσωποποιημένη. Όπως δεν έχει ποτέ άδικο, εκτός κι αν κάποιος αποφασίσει να ταλαιπωρηθεί για πολλά χρόνια στα εγχώρια και ευρωπαϊκά δικαστήρια. Όπως, επίσης, δεν επιδεικνύει σε καμία περίπτωση κάποιου τύπου ηρωική συμπεριφορά. Ούτε καν σε καιρό πολέμου, έστω πολέμου πανδημίας, όπως αυτόν που διανύουμε. Ενώ δεν υπάρχει η συναίσθηση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση χαρίζει λεφτά στη χώρα, δηλαδή σε όλους μας, αρκεί η χώρα με τους μηχανισμούς της να μπορεί –και τελικά να καταφέρει- να τα απορροφήσει.

Δείτε ακόμα - ΠΚΜ: Παράταση στις αιτήσεις για ενίσχυση - Η λύση για το θέμα με το Πρωτοδικείο

Όλα αυτά τα αντιλαμβάνεται πλήρως ο κ. Ζαριφόπουλος, όπως και κάθε παράγων του δημοσίου βίου με όραμα για το αύριο της χώρας. Ή απλώς με συνείδηση του ποια είναι η πραγματικότητα γύρω του και πόσο οριακά είναι τα πράγματα σε πολλές περιπτώσεις. Όμως όλα αυτά εξακολουθούν να συνιστούν ψιλά γράμματα για πολλούς από τους εργαζόμενους – λειτουργούς της Δημόσιας Διοίκησης. Διότι ακόμη κι αν δεχθούμε ότι το σύστημα του Ελληνικού Δημοσίου σε αυτή τη φάση όντως είναι ανεπαρκές σε ανθρώπους και μέσα –κάτι που προφανώς ισχύει στην Ελλάδα των τριών μνημονίων την τελευταία δεκαετία- υπάρχουν περιπτώσεις που οι δικαιολογίες είναι στον αέρα. Ειδικά όταν μιλάμε για βεβαιώσεις και σφραγίδες, δηλαδή μια μάχη με τον χρόνο. Η τεχνολογία για την οποία παλεύει ο κ. Ζαριφόπουλος, σαφώς και θα βοηθήσει να ξεπεραστούν όλα αυτά, αλλά από μόνη της δεν φτάνει. Χρειάζεται η κατάλληλη νοοτροπία. Η αντίληψη του πόσο επείγοντα και κομβικά είναι τα πράγματα σήμερα σε σχέση με χθες και προχθές. Εάν υπάρχει κάποιος ή κάποιοι που δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν διαφορές αυτού του επιπέδου, όσα ψηφιακά συστήματα κι αν υπάρξουν η δουλειά θα συνεχίσει να έχει ρωγμές, τις οποίες θα πληρώνουν οι πολίτες.

ΥΓ. Όταν πριν από μερικά χρόνια δημιουργήθηκε το Γενικό Εμπορικό Μητρώο (Γ.Ε.ΜΗ.) η διαχείριση του ανατέθηκε στα Επιμελητήρια. Τα δικαιολογητικά (καταστατικά, ισολογισμοί, αποφάσεις γενικών συνελεύσεων, τροποποιητικά έγγραφα κ.λπ.) οι ενδιαφερόμενοι όφειλαν να τα προσκομίζουν σε ψηφιακή μορφή για να μπαίνουν στο σύστημα. Σε ορισμένα, λοιπόν, Επιμελητήρια –μήπως στα περισσότερα ή μήπως σε όλα;- οι υπεύθυνοι τα ζητούσαν και σε φυσική μορφή «για να υπάρχουν». Επειδή, όμως, τα αρχεία μαζεύονταν σε στοίβες χαρτιά, τα οποία δεν είχαν που να τα βάλουν, ρώτησαν το υπουργείο Ανάπτυξης –τα Επιμελητήρια είναι Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου και υπάγονται στην κεντρική κυβέρνηση- εάν γίνεται να πετάξουν, να καταστρέψουν όσα έγγραφα αφορούσαν δουλειές και πράξεις που έγιναν πριν από δεκαετίες, ώστε να τακτοποιήσουν τα καινούργια. Η απάντηση υπήρξε αφοπλιστική: όντως δεν χρειάζονται χαρτιά 50, 60, 70 χρόνων, αλλά καλού-κακού κρατήστε τα κάπου.