«Πυρκαγιές και ακραίος καύσωνας στη Μεσόγειο» γράφει η ιστοσελίδα tagesschau.de αναφερόμενη στο κύμα ακραίων καιρικών φαινομένων αυτές τις μέρες στην περιοχή. «Ορισμένοι τουριστικοί προορισμοί στον νότο παλεύουν με τον ακραίο καύσωνα, την ξηρασία και τις φωτιές. Κυρίως πλήττονται η Τουρκία, η Ιταλία και η Ελλάδα». Αυτές τις μέρες στην Τουρκία μαίνονται πολυάριθμες πυρκαγιές σε πολλές και διαφορετικές εστίες, «κάποιοι κάνουν λόγο για 63 άλλοι για 71 περιοχές», αναφέρει η ιστοσελίδα, ενώ δική της μάχη με τις φλόγες δίνει και η Ιταλία, κυρίως η Σαρδηνία και η Σικελία.
«Στην Ελλάδα το κύμα καύσωνα που ξεκίνησε στις αρχές της εβδομάδας φτάνει στην κορύφωσή του. Το Σαββατοκύριακο αναμένονται θερμοκρασίες γύρω στους 40 βαθμούς, ενώ την επόμενη εβδομάδα ο καύσωνας αναμένεται να είναι πιο ακραίος. Μετεωρολόγοι κάνουν λόγο για ακόμη και 45 βαθμούς».
Όπως το καλοκαίρι του 1987;
Στο κύμα καύσωνα που πλήττει την Ελλάδα αναφέρεται και ρεπορτάζ στην ιστοσελίδα Redaktionsnetzwerk Deutschland: «39 βαθμοί στην Κέρκυρα, 40 στην Αθήνα, 41 στην Καρδίτσα: Την Παρασκευή, ο καύσωνας κυρίευσε την Ελλάδα. Και η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί (…) Οι μετεωρολόγοι ανέμεναν αρχικά ότι το κύμα καύσωνα θα κορυφωθεί το Σαββατοκύριακο φτάνοντας και τους 44 βαθμούς. Τώρα αναμένουν ότι οι θερμοκρασίες θα συνεχίσουν αυξάνονται τη Δευτέρα και την Τρίτη. Στη Λάρισα, το Άργος και την Καλαμάτα οι θερμοκρασίες θα μπορούσαν να αγγίξουν τους 46 βαθμούς». Όπως σημειώνει το ρεπορτάζ «η ελληνική υπηρεσία πολιτικής προστασίας κάλεσε κατοίκους και τουρίστες να αποφύγουν την ηλιοθεραπεία και τα υπαίθρια αθλήματα, να πίνουν άφθονο νερό και χυμούς φρούτων και να απέχουν από το αλκοόλ.»
Κλείνοντας το RND παρατηρεί: «Η Ελλάδα γνώρισε το μεγαλύτερο κύμα καύσωνα τις τελευταίες δεκαετίες μεταξύ 25 Ιουλίου με 7 Αυγούστου του 1998. Το πιο θανατηφόρο όμως κύμα καύσωνα μέχρι σήμερα ήταν το καλοκαίρι του 1987 με θερμοκρασίες που άγγιζαν τους 44 βαθμούς. Τότε σχεδόν 1.500 άνθρωποι πέθαναν εξαιτίας του καύσωνα».
Ιστορίες Ελλήνων μεταναστών στο Μουσείο Λούντβιχ
Στην έκθεση του Μουσείου Λούντβιχ της Κολωνίας με τίτλο «Επί τόπου: Φωτογραφικές ιστορίες μετανάστευσης» (Vor Ort: Fotogeschichten zur Migration) αναφέρεται ρεπορτάζ στην Frankfurter Allgemeine Zeitung. H έκθεση εστιάζει σε φωτογραφίες ‘φιλοξενούμενων’ εργατών που είχαν έρθει στη Γερμανία μεταπολεμικά: «Στη δεκαετία του 1950 και του 1960, εργάτες προσκλήθηκαν από την Ιταλία, την Ελλάδα ή την Τουρκία για παράδειγμα, για να καλύψουν τις ελλείψεις που είχαν προκύψει από τον πόλεμο. Στις δημόσιες φωτογραφίσεις οι ‘γκασταρμπάιτερ’, όπως αποκαλούνταν ευφημιστικά οι μετανάστες-εργάτες λόγω του περιορισμένου δικαιώματος διαμονής, εμφανίζονταν μόνο σύμφωνα με τις κανονιστικές προσλήψεις των εργοδοτών τους: συγκεντρωμένοι και εργατικοί μποροστά από τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις, συγκρατημένα χαρούμενοι στις γιορτές της εταιρείας ή ευτυχισμένοι μπροστά στις νεόδμητες εργατικές κατοικίες, χωρίς όμως να φαίνεται η εσωτερική τους κατάσταση».
Η έκθεση στο Μουσείο Λούντβιχ κομίζει ένα νέο στοιχείο. Παρουσιάζει τη ζωή και την καθημερινότητα των μεταναστών από τον νότο μέσα από τα δικά τους μάτια. «Συγκεντρώνει ιδιωτικές φωτογραφίες, γραπτές μαρτυρίες και ηχογραφήσεις που αφηγούνται την εμπειρία και τη ζωή των μεταναστών στο νέο τους περιβάλλον», γράφει η FAZ, σημειώνοντας: «Η φωτογραφία ως μέσο χρησιμοποείται συνειδητά για να παρουσιάσουν μέσα από τη δική τους οπτική τον νέο τόπο, σκηνοθετώντας μάλιστα με αυτοπεποίθηση το αρχικά άγνωστο μέρος ώστε να στείλουν στους συγγενείς που άφηναν πίσω στις πατρίδες τους μια εικόνα της ζωής στην Κολωνία».
Δήμητρα Κυρανούδη