Ηταν λίγο μετά την τελευταία ΔΕΘ όταν η Voria.gr αποκάλυπτε πως σύμφωνα με τις πληροφορίες της κατά τη σύντομη (κάτι παραπάνω από δεκαπεντάλεπτη) τετ α τετ συνομιλία των κ. Γουίλμπορν Ρος και Αλέξη Τσίπρα, στο περιθώριο της εκδήλωσης, ο υπουργός Εμπορίου των ΗΠΑ ρωτούσε τον Ελληνα πρωθυπουργό αποκλειστικά για το «τι θα κάνει με το θέμα των τραπεζών» - αντί για τα γεωστρατηγικά θέματα που περίμενε ο τελευταίος. Και εξ αυτού του λόγου, όπως σημειώναμε και τότε, υποψιαζόμασταν ότι η κατάσταση στο εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι πιο σύνθετη απ' ό,τι αρχικώς είχε εκτιμηθεί.
Δεν πέρασε μήνας και στο ελληνικό χρηματιστήριο σημειώθηκε το γνωστό κραχ, με τις τραπεζικές μετοχές να πηγαίνουν στα τάρταρα κυριολεκτικά και τον κ. Ρος να τηλεφωνεί ξανά τον κ. Τσίπρα για να τον ρωτήσει το ίδιο πράγμα.
Υπήρχε και υπάρχει λοιπόν έντονο κλίμα καχυποψίας για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα το οποίο ήρθε να ενισχύσει η φημολογία για την τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση, που έχει αρχίσει να αναπτύσσεται τις τελευταίες ώρες και για ορισμένους μάλιστα έχει φτάσει πλέον να είναι σχεδόν αναπόφευκτη. Σύμφωνα μάλιστα με μια εκδοχή, που είδε το φως της δημοσιότητας, στην έδρα του SSM, που εποπτεύει και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, εδραιώνεται πλέον η εκτίμηση ότι στην Αθήνα κάνουν και πάλι ασκήσεις «δημιουργικής λογιστικής» με τους τραπεζικούς ισολογισμούς.
Λίγες ώρες μετά, ήρθε ένα τηλεγράφημα του Bloomberg που έγραφε για τις κεφαλαιακές ανάγκες περίπου 450 εκατ ευρώ, ως το τέλος του έτους, που φέρεται να έχει μια τράπεζα και κάπου εκεί το «γλυκό ήρθε κι έδεσε».
Βεβαίως, αν ρωτήσει κανείς τις διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών αναφορικά με το ενδεχόμενο μιας νέας ανακεφαλαιοποίησης, θα το διαψεύσουν σχεδόν κατηγορηματικά. Τουλάχιστον on the record. Ωστόσο ο «καπνός» δείχνει να πυκνώνει και κάνει πολλούς πλέον να αναρωτιούνται μήπως υπάρχει κάπου και «φωτιά».
Σ' αυτή την ερώτηση θα πρέπει να δώσει απάντηση τώρα το Μέγαρο Μαξίμου. Υπό τη σκιά της κρίσης στην Ιταλία, που κάνει το εγχείρημα ακόμα πιο δύσκολο.