Οι Αμερικανοί είναι –αν μη τι άλλο- αρκούντως οργανωτικοί, οργανωμένοι, συντονισμένοι, επαγγελματίες και αποτελεσματικοί, ώστε να πετυχαίνουν τους στόχους τους. Είτε πρόκειται για εντυπώσεις είτε για την ουσία, συνήθως στο εξωτερικό προβάλλουν με υπερηφάνεια τη χώρα τους και εργάζονται συνειδητά για την αίγλη του ονόματός της. Το απέδειξαν αυτό με εμφατικό τρόπο το 2018, όταν οι ΗΠΑ ήταν τιμώμενη χώρα στην 83η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Οργάνωσαν μία μεγάλη και άψογη συμμετοχή στο Περίπτερο 13 και επί ένα δεκαήμερο έστησαν πολλές εκδηλώσεις, στις οποίες ήταν παρούσες οι εταιρείες τους, αλλά και η διπλωματία τους. Αποτελούν από τότε σημείο αναφοράς και μέτρο σύγκρισης, όχι μόνο με ό,τι ακολούθησε και θα ακολουθήσει στο μέλλον, αλλά και με ό,τι προηγήθηκε. Όσοι παρακολουθούν τα ζητήματα της ΔΕΘ είτε μόνιμα, όπως η διοίκηση της ΔΕΘ –Helexpo, είτε περιστασιακά, όπως οι Γερμανοί που επρόκειτο να παρουσιάσουν φέτος στον ίδιο χώρο τη δική τους συμμετοχή, αλλά η 85η ΔΕΘ ματαιώθηκε λόγω κορωνοϊού, έχουν να το λένε.
Αυτές τις ημέρες οι Αμερικανοί αποδεικνύουν για μία ακόμη φορά στην Ελλάδα ότι έχουν τον τρόπο τους. Ότι σε αυτό που λέμε μάρκετινγκ και εντυπώσεις απλά δεν… παίζονται. Στο τέλος της εβδομάδας έρχεται στη χώρα μας ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο, μια επίσκεψη που εκτιμάται ως κρίσιμη και ως εκ τούτου ενδιαφέρουσα για τα συμφέροντά τους. Τα οποία δεν αποκλείεται στη δεδομένη συγκυρία να συμπίπτουν ή να λειτουργούν συμπληρωματικά με τα συμφέροντα της Ελλάδος. Επειδή, όμως, τίποτα δεν αφήνουν στην τύχη προετοιμάζουν συστηματικά το έδαφος. Γνωρίζοντας, μάλιστα, ότι στην παρούσα φάση η οικονομική ανάπτυξη και οι επενδύσεις είναι θέμα που καίει την Ελλάδα –διότι σε λίγους ή κάπως περισσότερους μήνες ο κορωνοϊός θα περάσει- ποντάρουν σε αυτή την ευαισθησία. Μόλις χθες στελέχη του αμερικανικού κρατικού χρηματοδοτικού οργανισμού International Development Finance Corporation, με επικεφαλής τον διευθύνοντα σύμβουλο Adam Boehler, επισκέφθηκαν το Μέγαρο Μαξίμου και συναντήθηκαν με τον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη.
Πρόκειται για κρατικό φορέα των ΗΠΑ που δραστηριοποιείται μεταξύ άλλων σε στρατηγικές επενδύσεις, στους τομείς της ενέργειας, των υποδομών και της τεχνολογίας. Κατά τη συνάντηση επιβεβαιώθηκε το αμερικανικό ενδιαφέρον για την προοπτική πραγματοποίησης επενδύσεων στη χώρα μας, όπως στα ναυπηγεία Ελευσίνας και στα λιμάνια Αλεξανδρούπολης και Καβάλας, και υπογραμμίστηκε ότι η Ελλάδα, ως σημαντικός παράγοντας σταθερότητας και ειρήνης στην περιοχή, παρουσιάζει ιδιαίτερες επενδυτικές ευκαιρίες, με στρατηγικά χαρακτηριστικά, που θα συμβάλλουν στη σημαντική ανάπτυξη της εθνικής της οικονομίας αλλά και της ευρύτερης περιοχής.
Την ίδια ημέρα, χθες δηλαδή, η αμερικανική φαρμακευτική εταιρεία Pfizer, που πρόσφατα ανακοίνωσε τη δημιουργία HUB ψηφιακής τεχνολογίας στη Θεσσαλονίκη, ανακοίνωσε την πρόσληψη μέχρι τέλους του έτους περίπου 200 επιστημόνων, σε καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας.
Χωρίς αμφιβολία πρόκειται για θετικές ειδήσεις για την Ελλάδα, τη Βόρεια Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη, την οποία θα επισκεφθεί στο τέλος της εβδομάδας ο Μάικ Πομπέο. Επίσης, πρόκειται για κινήσεις που οι Αμερικανοί έχουν δρομολογήσει το τελευταίο διάστημα, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους, είτε πρόκειται για το κρατικό fund των ΗΠΑ είτε για τη μεγάλη φαρμακευτική εταιρεία. Φυσικά πρόκειται για πρωτοβουλίες ανεξάρτητες από την επίσκεψη Πομπέο. Άλλωστε έγιναν γνωστές αρκετό καιρό πριν. Επειδή, όμως, ταιριάζουν στη συγκυρία, «δένουν» με την επίσκεψη και γίνονται μέρος του αφηγήματος της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ στην περιοχή. Ο κ. Πομπέο στη Θεσσαλονίκη θα επισκεφθεί πιθανότατα τις εγκαταστάσεις της Pfizer, ενώ –επίσης πιθανότατα- θα μιλήσει για τη στρατηγική σημασία της Β. Ελλάδος και των λιμανιών της. Και το ένα και το άλλο έχει ήδη κάνει το προηγούμενο διάστημα ο πρέσβης των ΗΠΑ στη χώρα μας Τζέφρι Πάιατ.
Πρόκειται για απόδειξη της αξιοποίησης σύγχρονων μεθόδων πολιτικής και επικοινωνίας. Ακόμη κι αν κανείς δεν συντόνισε αυτές τις κινήσεις είναι η λογική που διέπει τη σκέψη των Αμερικανών, είτε πρόκειται για πολιτικούς είτε για επιχειρηματίες. Αναζητούν μεταξύ τους συνέργειες χωρίς αναστολές, με τελικό στόχο να κάνει ο καθένας τη δουλειά του, κάτι που ως συνέπεια θα προωθήσει τα συμφέροντα της χώρας.
Ακριβώς αντίθετη είναι η πρακτική στην Ελλάδα. Για να μην πούμε ότι είναι μια σχεδόν άγνωστη πρακτική. Συνήθως οι πολιτικοί και οι διπλωμάτες αποφεύγουν εκτός συνόρων να συστήσουν -πολύ περισσότερο να προμοτάρουν- μία ελληνική επιχείρηση που θέλει να επενδύσει ή απλώς να πουλήσει προϊόντα και υπηρεσίες σε κάποια άλλη χώρα. Υπάρχει ο φόβος μην τυχόν και κατηγορηθούν ότι εξυπηρετούν ιδιωτικά συμφέροντα, λες και οι πετυχημένες επιχειρήσεις δεν είναι περιουσιακό στοιχείο της Ελλάδας. Αλλά και οι Έλληνες επιχειρηματίες έχουν εθιστεί να προχωρούν επί της ουσίας μόνοι στις ξένες αγορές, με μικρή ή ελάχιστη βοήθεια από τις κρατικές δομές. Έτσι, σπανίως όταν βρίσκονται εκτός των συνόρων αισθάνονται ότι αποτελούν μέρος του ελληνικού συστήματος, ώστε να φτάσουν στο σημείο να προσαρμόσουν το χρονοδιάγραμμά τους και να «κουμπώσουν» τις κινήσεις τους με κάποια πολιτική ή διπλωματική κίνηση της Ελλάδος.
Ενδεχομένως για κάποιους ανάμεσά μας όλα αυτά να μοιάζουν λεπτομέρειες. Ίσως στην ελληνική πραγματικότητα και να είναι. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι δεν εφαρμόζονται αλλού. Με προφανή επιτυχή αποτελέσματα.