Της Πένης Δαλαμπούρα*
Στην ζωή, όπως και στην πολιτική το θέμα δεν είναι τι θέλεις, αλλά τι έχεις. Εδώ και πολύ καιρό η παράταξή μας υφίσταται ένα φθοροποιό τέλμα.
Λέμε ότι θέλουμε να είμαστε τουλάχιστον ο τρίτος πόλος του συστήματος, ότι στις επικείμενες εκλογές θα διεκδικήσουμε με αξιώσεις την αξιωματική αντιπολίτευση και το κοντέρ των δημοσκοπήσεων μοιάζει κολλημένο μεταξύ 4ης και 5ης θέσης. Καλή η θέληση, αλλά η πραγματικότητα είναι αμείλικτη: Η παράταξη δεν επανακάμπτει.
Η μαζική προσέλευση των 210.000 πολιτών έδωσε σε όλο το πολιτικό σύστημα ένα διπλό μήνυμα. Ο χώρος της Κεντροαριστεράς είναι εδώ και οι Έλληνες αναζητούν από αυτόν τη λύση που δεν διαφαίνεται να βρίσκουν ούτε στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ούτε στη ΝΔ.
Η Φώφη Γεννηματά με αξιοπρέπεια και υπομονή έφερε την παράταξη ως εδώ και κατάφερε να ανοίξει τις διαδικασίες στο δρόμο προς το νέο ενιαίο φορέα. Η συνεισφορά της ήταν ζωτικής σημασίας. Η παράταξη όμως τώρα έχει όμως ανάγκη από κάτι διαφορετικό. Από ένα δημιουργικό σοκ. Που θα ανατρέψει κομματικά κατεστημένα, επετηρίδες, κλειστά συστήματα εξουσίας και τελικά το ίδιο το πολιτικό σκηνικό.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης μπήκε στο β’ γύρο των εκλογών, φαινομενικά κόντρα σε όλα τα προγνωστικά και μοιάζει να έχει ορίσει σωστά το διακύβευμα της αναμέτρησης, που δεν μπορεί παρά να είναι η αλλαγή γενιάς και νοοτροπίας, αφήνοντας πίσω πρόσωπα και πρακτικές που πλήγωσαν την παράταξη.
Σε αυτή τη μάχη της γενιάς μας θα είμαστε με το Νίκο. Γιατί δεν αποτελεί μοίρα της δημοκρατικής παράταξης η μιζέρια και η εσωστρέφεια. Όπως θα έλεγε και ο ποιητής, ώρα να κάνουμε ένα άλμα ποιο γρήγορο από τη φθορά. Ώρα να κάνουμε το Νίκο αρχηγό και την παράταξη μας ξανά μεγάλη. Νίκο μαζί σου. Πάρε το μέλλον μας στα χέρια σου.
* Η Πένη Δαλαμπούρα είναι γιατρός, μέλος ΚΠΕ ΠΑΣΟΚ