Γράφει, μεταξύ άλλων, η "Εφημερίδα των Συντακτών" για τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο: «… άρχισε να μιμείται τον προκάτοχό του, χωρίς δυστυχώς να διαθέτει τη λάμψη και την ευστροφία εκείνου». Μακάρι να μπορούσε να μιμηθεί τον μακαριστό Χριστόδουλο. Ήταν ο μόνος, από όλες τις προσωπικότητες, σε όλους τους χώρους, που εμπιστευόταν ο λαός.
Δεν έπρεπε, έλεγαν, να ασχολείται με τα κοινά. Απαγορεύεται δηλαδή στον επικεφαλής της Εκκλησίας να συμμετέχει, ενώ επιτρέπεται στον οιονδήποτε αριστεριστή, που χωρίς κανένα προσόν εκτός από διαδηλώσεις και καταλήψεις, να κυβερνά έναν υπερήφανο -άλλοτε- λαό.
Ο Μιχάλης Ιγνατίου, εξακολουθεί φαίνεται να είναι ένας ρομαντικός αριστερός, και έγραψε για το νόμο Παππά: «Τι σόι αριστεροί είναι γαμώτο όταν στην πλάκα τους και για την πλάκα τους, στέλνουν στην ανεργία 550 ανθρώπους». Ο Ιγνατίου, ανταποκριτής και του Mega στις ΗΠΑ, είναι μεταξύ των απολυμένων, και περιέργως κάνει λόγο μόνο για τους απολυμένους του σταθμού του.
Όμως, τι ξεχνάει ο Ιγνατίου. Οι αριστεροί συνδικαλιστές δεν είναι αυτοί, που με παράλογα αιτήματα έκλεισαν του κόσμου τις μεγάλες επιχειρήσεις; Να μιλήσουμε για την ΕΘΥΛ, την Γκουντγίαρ, την Πιρέλι…; Να πούμε μόνο για τα Πόνυ του Κοντογούρη. Κάθε φορά που ο εργοδότης αποδεχόταν τα αιτήματα των απεργών, αντί να πιάσουν δουλειά, πρόσθεταν και άλλο αίτημα.
Και αφού έγινε πολλές φορές αυτό, με το τελευταίο αίτημα έκλεισε την επιχείρηση. Ζήτησε το Συνδικάτο του μετάλλου αύξηση… 37%, κι έμειναν στον δρόμο δεκάδες εργαζόμενοι. Η Αριστερά είναι, Μιχάλη Ιγνατίου, που δημιουργεί ανέργους, είτε επειδή για λόγους ιδεοληψίας είναι εναντίον των ιδιωτικών επιχειρήσεων, και τις κλείνει, είτε γιατί οι άνεργοι προσελκύονται ως ψηφοφόροι από τα κόμματα της Αριστεράς που… προστατεύουν τους ανέργους.
Πριν από λίγα χρόνια, στην Θεσσαλονίκη, από εστιατόριο απολύθηκε ένας υπάλληλος. Το Σωματείο επί μέρες βρισκόταν στο πεζοδρόμιο με πλακάτ, απαιτώντας την επαναπρόσληψή του. Αποτέλεσμα, οι πελάτες έφευγαν, η επιχείρηση έκλεισε, βγήκαν στην ανεργία οι άλλοι 17 υπάλληλοι, και η Αριστερά… θριάμβευσε.
Η Bild αναφέρει ότι έρχεται και τέταρτο Μνημόνιο! Είναι ανάγκη να μας το πει η γερμανική εφημερίδα; Έξη χρόνια ακούμε για μεταρρυθμίσεις, μη τις είδατε. Επειδή, μεταρρύθμιση σημαίνει αλλαγή του τρόπου δράσης του Δημοσίου. Πού είναι; Πόσα χρόνια πρέπει να περιμένει κάποιος για να ιδρύσει εταιρία [χωρίς τα δωράκια σε χαμηλόβαθμους και υψηλόβαθμους αξιωματούχους;]
Και όμως, ο πρωθυπουργός πιστεύει πως αν μετατεθεί ο χρόνος εξόφλησης του χρέους, θα τρέξουν οι επενδυτές να γεμίσουν την Ελλάδα με επιχειρήσεις. Αφού δεν τις θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τον Λαφαζάνη, αντικατέστησε ο Σκουρλέτης στο υπουργείο Ανάπτυξης. Ορκισμένοι εχθροί της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Και στις προηγούμενες κυβερνήσεις, υπουργοί ήσαν ο Χατζηδάκης, η Διαμαντοπούλου, ο Χρυσοχοΐδης… Τι εμπειρία είχαν όλοι αυτοί με την επιχειρηματικότητα;
Κι έρχεται η Καναδική εταιρία του χρυσού της Χαλκιδικής και λέει ότι έχει δικαιωθεί 16 φορές από το ΣτΕ (!), ενώ ο Πάνος Σκουρλέτης αποφάσισε να μπλοκάρει για ακόμα μια φορά μια επένδυση στην χώρα. Δεν είμαι ειδικός να πάρω θέση, αλλά αναρωτιέμαι: Τόσα χρόνια δεν μπορεί να βρεθεί μια οριστική λύση;