Να μπει τέλος «στον φαύλο κύκλο του υπερσυνωστισμού και των έκτακτων μέτρων» ζητούν από την ελληνική κυβέρνηση με κείμενο τους 12 ανθρωπιστικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας και τη διαχείριση των προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών.
Στο κείμενο που υπογράφουν οι οργανώσεις ActionAid Hellas, ASB, Danish Refugee Council (DRC Greece), Defense for Children International Greece, Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Διοτίμα, Έλιξ, Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, Ελληνικό Φόρουμ Προσφύγων, International Rescue Committee (IRC), Solidarity Now και Terre des hommes Hellas, επισημαίνεται πως δεν προκαλεί καμία έκπληξη ο υπερπληθυσμός στα νησιά του Αιγαίου.
«Σχεδόν 22.000 άτομα, το 35% των οποίων είναι παιδιά, φιλοξενούνται στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης (ΚΥΤ)1 που υπερβαίνουν τη χωρητικότητά τους μέχρι και 500%, και για άλλη μια φορά ευάλωτοι άνθρωποι διαβιούν σε εξευτελιστικές και επικίνδυνες συνθήκες», αναφέρουν χαρακτηριστικά οι οργανώσεις.
Όπως λένε μάλιστα, είναι προφανές ότι και φέτος ο υπερσυνωστισμός των αιτούντων άσυλο στα νησιά, απόρροια της ελληνικής και ευρωπαϊκής πολιτικής, δεν κινητοποίησε έγκαιρα τις αρχές ούτε συγκινεί πια το κοινό που έχει δει πολλές φορές το «ίδιο έργο». «Εξακολουθεί, όμως, να έχει σοβαρές συνέπειες στη διαβίωση των ανθρώπων που διαμένουν στα ΚΥΤ. Μακριά από την ελληνική και ευρωπαϊκή ενδοχώρα, άνθρωποι άρρωστοι, γυναίκες και παιδιά παραμένουν χωρίς επαρκή πρόσβαση στην υγεία, τη σίτιση και τους χώρους υγιεινής, με τις μαρτυρίες να επιβεβαιώνουν εκ νέου ότι η τραγική έλλειψη χώρου δημιουργεί επισφαλείς συνθήκες διαβίωσης, όπως εξάλλου καταδεικνύει και ο πρόσφατος θάνατος ενός ασυνόδευτου παιδιού στην «ασφαλή ζώνη» της Μόριας2», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Οι 12 οργανώσεις μάλιστα σημειώνουν ότι ααρά το γεγονός ότι για περίπου 7.000 άτομα είναι δυνατή η άμεση μεταφορά στην ενδοχώρα λόγω της άρσης γεωγραφικού περιορισμού3, η διαδικασία παγώνει συνεχώς λόγω της έλλειψης διαθέσιμων θέσεων αλλά και λόγω των δυσχερειών που έχουν προκαλέσει παράγοντες όπως η απουσία ενός λειτουργικού προγράμματος μετεγκατάστασης αιτούντων άσυλο σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και οι μεγάλες καθυστερήσεις στη διεκπεραίωση των αιτημάτων οικογενειακής επανένωσης.
Επιπλέον, σύμφωνα πάντα με τις ΜΚΟ, η απουσία μακροπρόθεσμου σχεδιασμού για την ουσιαστική ένταξη των προσφύγων στην χώρα έχει δημιουργήσει καθυστερήσεις στην αποχώρησή τους από τα προγράμματα στέγασης οδηγώντας σε περαιτέρω παρατάσεις και «μπλοκάρισμα» του συστήματος. Η έλλειψη προγραμμάτων ένταξης και η συνεχής αναβολή του ανακοινωθέντος Helios4, οι επίμονες δυσκολίες πρόσβασης σε παροχές και υπηρεσίες που δικαιούνται (όπως ΑΜΚΑ, ΑΦΜ, τραπεζικοί λογαριασμοί και επιδόματα) και η γενικότερη απουσία βασικών παροχών για ευπαθείς ομάδες δυσχεραίνουν συστηματικά τις δυνατότητες του υπάρχοντος συστήματος να λειτουργήσει σωστά και αποτελεσματικά.
Βέβαια ξεκεθαρίζεται από την πλευρά των οργανώσεων ότι η μεταφορά 1.500 ατόμων από το ΚΥΤ της Μόριας στην ηπειρωτική Ελλάδα είναι σίγουρα ένα βήμα, «ωστόσο δεν αποτελεί λύση ούτε για τους ίδιους τους ανθρώπους που αρχικά στεγάζονται σε σκηνές στην ενδοχώρα, χωρίς να πληρούνται τα πρότυπα για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, ούτε για τις χιλιάδες που θα συνεχίσουν να ζουν σε επισφαλείς συνθήκες μέχρι να έρθει η σειρά τους να μετακινηθούν».
«Οι υπογράφουσες οργανώσεις βρίσκονται από τις απαρχές της αποκαλούμενης «προσφυγικής κρίσης» στο πλευρό της ελληνικής Πολιτείας και των προσφύγων και γνωρίζουν ότι η βελτίωση του συστήματος ασύλου, υποδοχής και ένταξης στη χώρας μας είναι εφικτή. Η Ελλάδα μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες ενός διαχειρίσιμου αριθμού αιτούντων άσυλο5 εφαρμόζοντας τις νομικές της υποχρεώσεις αλλά και να προχωρήσει επιτέλους μπροστά, με μία μακροπρόθεσμη στρατηγική που θα λαμβάνει υπόψη της τα πλεονεκτήματα της ένταξης των προσφύγων αλλά και τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών υποδοχής.
Απαιτείται όμως ένα συνεκτικό πλάνο για την εξασφάλιση επαρκών υποδομών και ανθρώπινου δυναμικού, την καλύτερη αξιοποίηση των πόρων6 που διατίθενται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ενίσχυση της απαιτούμενης τεχνογνωσίας, όπως και η ουσιαστική συνεργασία με τους φορείς της κοινωνίας των πολιτών. Ταυτόχρονα, οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να αναλάβουν και αυτοί το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί με την έμπρακτη εφαρμογή της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, δημιουργώντας έναν μόνιμο μηχανισμό καταμερισμού της ευθύνης για την υποδοχή και υποστήριξη των αιτούντων άσυλο και υποστηρίζοντας την οικογενειακή επανένωση», καταλήγει το σχετικό κείμενο των 12 ανθρωπιστικών οργανώσεων.