Μεγαλεπήβολα κατασκευαστικά έργα, επενδυτικά σχέδια, αξιοποιήσεις εκτάσεων και κτηρίων που έμοιαζαν να χάνονται στη λήθη του χρόνου, βρίσκονται χάρη στην ιδιωτική πρωτοβουλία σε τροχιά υλοποίησης ή εκκίνησης, δίνοντας νέα πνοή στη φυσιογνωμία της δυτικής εισόδου της Θεσσαλονίκης. Μια περιοχή που αποτέλεσε για χρόνια πόλο έλξης για επενδύσεις, που αφορούσαν κυρίως χώρους διασκέδασης και ψυχαγωγίας, πλέον αλλάζει μορφή, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον επενδυτών που θέλουν να δώσουν μια νέα σύγχρονη όψη στην 26ης Οκτωβρίου και στην ευρύτερη περιοχή.
Εξέχουσα θέση κατέχουν οι επενδύσεις της Dimand για το πρώτο "πράσινο" business park στη Θεσσαλονίκη που είναι σε εξέλιξη και θα αποτελείται από ένα συγκρότημα 4 κτηρίων 5 ορόφων με γραφεία, το HUB 26, αλλά και στην αξιοποίηση, που βρίσκεται στη γραμμή εκκίνησης, του εμβληματικού παλιού βιομηχανικού ακίνητο ΦΙΞ, όπου αναμένεται να προκύψουν κτήρια μεικτών χρήσεων, γραφειακοί χώροι, κατοικίες, εμπορικές χρήσεις, ενδεχομένως και ξενοδοχείο. Πρόκειται για δυο έργα για τα οποία η συνολική επένδυση θα αγγίξει περί τα 180 έως 200 εκατ. ευρώ.
Την ίδια ώρα, πολυχώροι, που στη δεκαετία του 1990 αποτέλεσαν νεωτεριστικούς δημοφιλείς προορισμούς στη δυτική είσοδο της πόλης, συνδυάζοντας τη διασκέδαση, την ψυχαγωγία και τον πολιτισμό σήμερα βρίσκονται εγκαταλελειμμένοι, περιμένοντας, στωικά, την επόμενη ημέρα της αξιοποίησής τους. Ο λόγος για δυο πολυχώρους που άλλαξαν για χρόνια τις βραδιές της Θεσσαλονίκης, για τον ΜΥΛΟ, που έχει πλέον πάρει τον δρόμο του πλειστηριασμού, και το ΒΙΛΚΑ, που γίνονται προσπάθειες αξιοποίησής του.
Η αλλαγή που έφερε ο ΜΥΛΟΣ στην περιοχή
Στην περιοχή Μπεχ Τσινάρ («πέντε πλατάνια» στα ελληνικά) επί της 26ης Οκτωβρίου και των γύρω δρόμων μέχρι το 1990 μπορούσε κανείς να συναντήσει αποθήκες, μεταφορικές εταιρείες, βενζινάδικα, κάποια γραφεία και μια σειρά από εγκαταλελειμμένα εργοστάσια σε οικόπεδα πολλών τετραγωνικών μέτρων που έστεκαν σαν φαντάσματα μιας άλλης εποχής.
Την περίοδο εκείνη γεννήθηκε η σκέψη της αλλαγής χρήσης και μετατροπής μεγάλων χώρων της περιοχής σε κέντρα διασκέδασης που περιλάμβαναν συναυλιακούς χώρους και αίθουσες πολιτισμού. Το πρώτο και άκρως επιτυχημένο εγχείρημα δημιουργήθηκε από μια παρέα ανθρώπων που μετέτρεψε έναν παλιό μύλο σε πολυχώρο ψυχαγωγίας και πολιτισμού.
Για περίπου μισό αιώνα στον χώρο υπήρξε η μεγάλη βιομηχανία αλευριού με την επωνυμία «Αλτιναλμάζης – Χατζηγιαννάκης» και ιδρυτή τον Γεώργιο Χατζηγιαννάκη, πρόσφυγα από την Ανατολική Θράκη που ήρθε στην Θεσσαλονίκη το 1924, μετά τη μικρασιατική καταστροφή.
Η αλευροβιομηχανία λειτούργησε κανονικά μέχρι την Κατοχή, όταν και καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό από τους Βρετανούς, ώστε να μη μπορέσουν να τη λειτουργήσουν οι Γερμανοί κατακτητές. Το 1958, μετά τον θάνατο του ιδρυτή της, περνάει στα χέρια της αλευροβιομηχανίας «ΑΛΛΑΤΙΝΗ», η οποία το λειτούργησε μέχρι το 1987.
Το 1990 πέρασε στα χέρια της εταιρείας «ΜΥΛΟΣ Α.Ε.», η οποία μετέτρεψε τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις σε πολυθεματικό πολυχώρο.
Στον ΜΥΛΟ, που αποτέλεσε πόλο έλξης για Θεσσαλονικείς και τουρίστες όλων των ηλικιών, πραγματοποιήθηκαν εμφανίσεις Ελλήνων και ξένων τραγουδιστών και συγκροτημάτων, εκθέσεις ζωγραφικής, θεατρικές παραστάσεις, πάρτι, δημιουργήθηκαν ουζερί, καφέ και εστιατόρια, εκδόθηκε το ομώνυμο περιοδικό, λειτούργησε ένας ραδιοφωνικός σταθμός, βγήκαν στην κυκλοφορία δίσκοι και CD.
Μέχρι το 2001 ο ΜΥΛΟΣ μεσουρανούσε στην πόλη. Τότε ήταν που το επιχειρηματικό σχήμα το οποίο δημιούργησε τον ΜΥΛΟ και αποτελούνταν από τους Νίκο Στεφανίδη, Χρήστο και Γιώργο Καϊσούδη, Χρήστο Κεφαλά και Στέφανο Ταυρίδη διαλύθηκε και ο χώρος πέρασε σε άλλα χέρια.
Στις 29 Αυγούστου του 2004 μια σπίθα που ξεπήδησε από την κορυφή του πενταώροφου πύργου του παλιού αλευρόμυλου, έσπειρε την καταστροφή. Ο πύργος αποτεφρώθηκε και οι φλόγες έσβησαν και την λαμπρή ιστορία του χώρου.
Το ηλεκτρονικό σφυρί για τον Μύλο χτυπά στις 10 Μαΐου
Για τον δημοφιλή πολυχώρο, πλέον, έρχεται η επόμενη ημέρα με το ηλεκτρονικό σφυρί να χτυπά στις 10 Μαΐου, στις 10 το πρωί, με τιμή εκκίνησης τις 990.000 ευρώ.
Ως εγγυοδοσία την οποία πρέπει να καταθέσει ο πλειοδότης που επιθυμεί να συμμετάσχει στον πλειστηριασμό ορίζεται το 30% της τιμής της πρώτης προσφοράς, ήτοι το ποσό των 297.000 ευρώ.
Όπως αναφέρεται στην περιγραφή του εκπλειστηριαζόμενου ακινήτου «έχει ανεγερθεί κτηριακό συγκρότημα αλευροκυλινδρόμυλου, σιδηρουργείου, ξυλουργείου, αποθηκευτικών και βοηθητικών χώρων, το οποίο με κατάλληλες επεμβάσεις είχε μετατραπεί στο ψυχαγωγικό συγκρότημα "Ο Μύλος", ο οποίος περιλάμβανε αίθουσες αναψυχής, αμφιθέατρο, εκθεσιακούς και συναυλιακούς χώρους, καθώς και σε βοηθητικούς χώρους. Στο παραπάνω ακίνητο ξέσπασε μεγάλη φωτιά στις 28/8/2004, η οποία προξένησε ζημίες σε όλη την εγκατάσταση. Στα χρόνια τα οποία μεσολάβησαν έχουν αποκατασταθεί οι ζημιές σε όλα τα κτήρια, πλην αυτών στο κεντρικό κτήριο του μύλου, το οποίο έχει καθαριστεί αλλά φαίνεται να μπορεί να λειτουργήσει μόνον το ισόγειο».
Σύμφωνα με την έκθεση του εκτιμητή, κάποια από τα κτήρια του συγκροτήματος έχουν χαρακτηριστεί ως «διατηρητέα» από το υπουργείο Πολιτισμού.
Η περίπτωση του ΒΙΛΚΑ
Μέσα στη δεκαετία του 2000 απέναντι από τον ΜΥΛΟ άνοιξε το ΒΙΛΚΑ, ένα βιομηχανικό συγκρότημα του 1956 που άνηκε στην οικογένεια Μιχαηλίδη και παρήγαγε λινάτσες κάνναβης. Ακολουθώντας τη γενική κρίση της κλωστοϋφαντουργίας, η βιομηχανία χρεοκόπησε και το 1988 σταμάτησε να λειτουργεί.
Ο επιχειρηματίας Πέτρος Μουρατίδης, που αγόρασε τον χώρο, αποφάσισε να τον διαμορφώσει σ' έναν νέο πολυχώρο με καφέ, αίθουσες τέχνης, γυμναστήριο, club, bar, εστιατόρια.
Πολλά άλλαξαν στην πορεία στις συνήθειες του κοινού.
Μετά την κρίση σταδιακά άρχισε να εγκαταλείπεται. Σήμερα, οι περισσότεροι που σταματούν ή περνούν από μπροστά είναι για να επισκεφθούν κάποια εμπορικά καταστήματα με τα οποία γειτνιάζει, βλέπουν τους εγκαταλελειμμένους χώρους τού πρώην δημοφιλούς ΒΙΛΚΑ, που δεν θυμίζουν σε τίποτε τις ένδοξες μέρες του παρελθόντος.
Σύμφωνα με πληροφορίες, από την πλευρά των ιδιοκτητών, γίνονται προσπάθειες αξιοποίησης του μέσω πώλησής του, που ωστόσο μέχρι στιγμής δεν έχουν ευοδωθεί.