Skip to main content

Πλειστηριασμοί: Ξανά στο σφυρί ο εμβληματικός «Μύλος» της Θεσσαλονίκης

Πότε βγαίνει εκ νέου σε πλειστηριασμό ο πολυχώρος αναψυχής που υπήρξε σημείο αναφοράς για τα πολιτιστικά δρώμενα της Θεσσαλονίκης - Η τιμή εκκίνησης

Για δεύτερη φορά φέτος κινδυνεύει να βγει στο ηλεκτρονικό σφυρί ένας εμβληματικός χώρος διασκέδασης. Πρόκειται για τον πολυχώρο αναψυχής «Μύλος» στη Θεσσαλονίκη απέναντι από το λιμάνι, ένα σημείο αναφοράς για τα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης και γενικότερα.

Ο πρώτος πλειστηριασμός είχε οριστεί για τις 10 Μαΐου 2023, ωστόσο στην πορεία οδηγήθηκε σε αναστολή. Πριν λίγες μέρες όμως ο «Μύλος» επανήλθε στην πλατφόρμα ηλεκτρονικών πλειστηριασμών με προγραμματισμό για τις 8 Νοεμβρίου 2023.

Σύμφωνα με το newmoney.gr, το σφυρί στρέφεται κατά της εταιρείας «Περιβαλλοντική Δράση Α.Ε.», με επισπεύδουσα την εταιρεία Telerin Α.Ε. και η τιμή πρώτης προσφοράς είναι 990.000 ευρώ, ενώ η κατάσχεση έγινε για οφειλή 49.992,60 ευρώ.

Διαβάστε - ΜΥΛΟΣ - ΒΙΛΚΑ: Ποια η επόμενη μέρα των πάλαι ποτέ δημοφιλών πολυχώρων

Η θέση και η ιστορία του

Αφορά ένα γήπεδο εκτάσεως 9.962,42 τετραγωνικών πήχεων, όπως αναφέρεται, στην συνοικία «Τσαίρ» και επί της οδού Βερμίου, -πρώην Κόκκινος Πύργος-, που συνορεύει με τον σιδηροδρομικό σταθμό Μοναστηρίου και την οδό Κεφαλληνίας. Μαζί βγαίνουν φυσικά και τα κτίρια, δηλαδή «αλευρόμυλος μετά καθαριστηρίου σίτου, αποτελούμενος από πέντε ορόφους, χωρητικότητας 5.445 κ.μ., δύο μηχανοστάσια, σιδηρουργείο, ξυλουργείο, στάβλος, κατοικία φύλακα, αποθήκες σίτου κ.α.».

Η περιγραφή του κτιριακού συγκροτήματος παραπέμπει στην πλούσια ιστορία του ως μεγάλη βιομηχανία αλευριού με την επωνυμία «Αλτιναλμάζης-Χατζηγιαννάκης» και ιδρυτή τον Γεώργιο Χατζηγιαννάκη.

Το βιομηχανικό συγκρότημα υπέστη μεγάλη καταστροφή στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στη συνέχεια το 1958, μετά τον θάνατο του Χατζηγιαννάκη, πέρασε στην ιδιοκτησία της αλευροβιομηχανίας «Αλλατίνη», η οποία το λειτούργησε μέχρι το 1987.

Το 1990, χρονιά «ορόσημο» για την πορεία του, άλλαξε ξανά χέρια περνώντας στην ιδιοκτησία της εταιρείας «Μύλος Α.Ε.», η οποία μετέτρεψε τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις σε πολυθεματικό χώρο πολιτισμού.

Επί της ουσίας επρόκειτο για την πρώτη  επιτυχημένη μετατροπή πρώην βιομηχανικού χώρου σε χώρο ψυχαγωγίας στην Ελλάδα. Μάλιστα, το 1993 ο Οργανισμός για την Προστασία της Ευρωπαϊκής Αρχιτεκτονικής και Φυσικής Κληρονομιάς “Europa Nostra” απένειμε στον Μύλο σχετική τιμητική διάκριση για το όλο εγχείρημα. Παράλληλα, υπήρξε ο μοναδικός ιδιωτικός φορέας που συμπεριλήφθηκε στο φάκελο υποψηφιότητας για την ανάδειξη της Θεσσαλονίκης ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 1997.

Το 2004 όμως μια νέα πυρκαγιά προκάλεσε εκτεταμένες καταστροφές για δεύτερη φορά στην ιστορία του. Παρόλα αυτά, ο «Μύλος» επανήλθε στη ζωή και μέχρι το ξέσπασμα της πανδημίας, αλλά και στη συνέχεια εξακολουθούσε να αποτελεί μια ζωντανή εστία τέχνης και πολιτισμού.

Τα κτίρια και ποια είναι διατηρητέα

Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην έκθεση του πλειστηριασμού, το ακίνητο είναι περιφραγμένο και η είσοδος γίνεται από την οδό Ανδρέου Γεωργίου, μέσω καγκελωτής πόρτας που οδηγεί σε κεντρικό λιθόστρωτο διάδρομο, ο οποίος διασχίζει το κύριο τμήμα του και το οποίο πλαισιώνεται από διάφορα κτίρια.

Στο ακίνητο έχει ανεγερθεί κτιριακό συγκρότημα αλευροκυλινδρομύλου, σιδηρουργείου, ξυλουργείου, αποθηκευτικών και βοηθητικών χώρων, το οποίο με κατάλληλες επεμβάσεις είχε μετατραπεί στο ψυχαγωγικό συγκρότημα «ο Μύλος», ο οποίος περιελάμβανε αίθουσες αναψυχής, αμφιθέατρο, εκθεσιακούς και συναυλιακούς χώρους, καθώς και σε βοηθητικούς χώρους.

Στο παραπάνω ακίνητο ξέσπασε μεγάλη φωτιά στις 28-08- 2004, η οποία προξένησε ζημίες σε όλη την εγκατάσταση. Στα χρόνια τα οποία μεσολάβησαν έχουν αποκατασταθεί οι ζημίες σε όλα τα κτίρια, πλην αυτών στο κεντρικό κτίριο του μύλου, το οποίο έχει καθαριστεί αλλά φαίνεται να μπορεί να λειτουργήσει μόνον το ισόγειο. Επίσης , το 2005 ο Υφυπουργός Πολιτισμού με απόφαση του προέβη στον χαρακτηρισμό, ως μνημείων των κτιρίων 1,2,3,4 του συγκροτήματος «Μύλος Χατζηγιαννάκη – Αλτιναλμάζη», λόγω της ιδιαίτερης σημασίας τους ως σημαντικής μαρτυρίας για την νεότερη αρχιτεκτονική των βιομηχανικών κτιρίων στον ελληνικό χώρο και ειδικά στην πόλη της Θεσσαλονίκης κατά την περίοδο του μεσοπολέμου.

Ωστόσο, δεν προέβη στον χαρακτηρισμό ως μνημείων ούτε των υπολοίπων κτιρίων 5,6,7,8,9,10,11 του συγκροτήματος, θεωρώντας ότι αυτά έχουν υποστεί σημαντικές επεμβάσεις και έχει αλλοιωθεί η αρχική τους μορφή, αλλά ούτε και του εναπομείναντος μηχανολογικού εξοπλισμού, με το σκεπτικό ότι αυτός έχει καταστραφεί από την πυρκαγιά του 2004.

Μετά από αυτό, τα 4 εφαπτόμενα κεντρικά κτίρια (συμπεριλαμβανομένου και του μύλου) έχουν κηρυχθεί διατηρητέα, ενώ τα υπόλοιπα τα οποία περιβάλλουν τα προηγούμενα και αναπτύσσονται περιμετρικά του οικοπέδου δεν έχουν συμπεριληφθεί στην απόφαση χαρακτηρισμού.

Σημειώνεται ότι η προστασία του μνημείου παραμένει στην δικαιοδοσία της Εφορίας Νεωτέρων Μνημείων, με την οποία ο δυνητικός επενδυτής πρέπει να έρθει σε συνεννόηση για να βεβαιώσει ότι οι προθέσεις του θα τύχουν της έγκρισης της. Επιπλέον το παραπάνω ακίνητο βρίσκεται εντός του θεσμοθετημένου ΓΠΣ με χρήση «γενική κατοικία», η οποία με την σειρά της περιορίζει σημαντικά τις δυνατότητες ανάπτυξης του.

Πέραν των άλλων κτιρίων, δεξιά της εισόδου από την οδό Ιατρού Κοροβάγκου, υπάρχει μεταλλικό υπόστεγο, με στέγαστρο. Κατά την αυτοψία διαπιστώθηκε ότι η εγκατάσταση δε χρησιμοποιείται, παρά μόνον ο οπίσθιος ακάλυπτος-αύλειος χώρος, ο οποίος λειτουργεί ως υπαίθριο μπαρ.

Πηγή: newmoney.gr