Σε δύο όψεις του ίδιου νομίσματος εξελίσσεται ο κλάδος της ένδυσης – κλωστοϋφαντουργίας με τις μεγάλες επιχειρήσεις του χώρου που έχουν εξωστρεφή προσανατολισμό να αποτελεούν ανθεκτικές δυνάμεις για την οικονομία και τις μικρές, που περιχαρακωμένες στην ανάγκη τους να επιβιώσουν, δεν ρισκάρουν, με αποτέλεσμα τελικά να φυλλορροούν.
Όπως λένε εκπρόσωποι του κλάδου, η απουσία στρατηγικού σχεδιασμού, για τη στήριξη της ελληνικής βιοτεχνίας αλλά και το μικρό μέγεθος πολλών επιχειρήσεων του κλάδου, που δεν τους επιτρέπει να στηρίξουν την εξαγωγική τους προσπάθεια, σε συνδυασμό με την εισαγωγή κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων από χώρες χαμηλού εργατικού κόστους(κυρίως από: Κίνα, Πακιστάν και Ινδία), οδηγούν σε λουκέτα, στέλνοντας σε πολλές περιπτώσεις επιχειρηματίες και εργατικό δυναμικό στην ανεργία.
Μονόδρομος οι εξαγωγές
"Στην παρούσα οικονομική συγκυρία η αύξηση των εξαγωγών αποτελεί τη μοναδική στρατηγική, η οποία μπορεί να εξασφαλίσει μεσοπρόθεσμα τη βιωσιμότητα και την ανάπτυξη των ελληνικών επιχειρήσεων" υπογραμμίζει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πλεκτικής και Ετοίμου Ενδύματος (ΣΕΠΕΕ), Βασίλης Μασσέλος.
Το ποσοστό άλλωστε αύξησης των εξαγωγών το 2018 καλλιεργεί προσδοκίες σε μερίδα του επιχειρηματικού κόσμου του κλάδου για θετικό momentum. Συνολικά, η αλυσίδα της ένδυσης-κλωστοϋφαντουργίας πραγματοποιεί εξαγωγές ύψους 1,5 δισ. ευρώ, ενώ οι ελληνικές εξαγωγές ενδυμάτων κατέγραψαν πέρυσι αύξηση, 12,2%, με αποτέλεσμα να ανέλθουν σε 682 εκατ. ευρώ. Ήταν η δεύτερη συνεχόμενη πολύ καλή χρονιά, αφού και το 2017 σημειώθηκε αντίστοιχα άνοδος 11,2%. Αξίζει πάντως να σημειωθεί πως στην εγχώρια αγορά η κατανάλωση ενδυμάτων παραμένει καθηλωμένη.
Για το 2019, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία του πρώτου τετραμήνου, οι εξαγωγές συνεχίζουν την θετική τους πορεία, ενώ αντίθετα οι πωλήσεις χονδρικής και λιανικής στην εγχώρια αγορά εμφανίζουν μεγάλη πτώση κατά 11% και 7,7% αντίστοιχα.
Οι μικρές βιοτεχνίες φυτοζωούν
Τι γίνεται όμως με τις μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις που είναι αντιμέτωπες, μεταξύ άλλων, με την έλλειψη ρευστότητας, με αποτέλεσμα να μένουν στάσιμες αναζητώντας τρόπους για να ανταπεξέλθουν;
Όπως λένε εκπρόσωποι του κλάδου «οι μικρές επιχειρήσεις δεν μπορούν να χρηματοδοτηθούν για να παράγουν και οι… ασκήσεις ταμειακής διαχείρισης δεν μπορούν να πάνε πολύ μακριά την προσπάθεια».
Σε αυτή την άποψη συνηγορούν και τα στοιχεία του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης που αποκαλύπτουν τη συρρίκνωση της μικρής βιοτεχνίας. Συγκεκριμένα τη δεκαετία 2009 -2019 σε διαγραφή προχώρησαν 588 επιχειρήσεις από τον κλάδο της ένδυσης –κλωστοϋφαντουργίας και σε εγγραφή 347.
Χειρότερη χρονιά αναφορικά με τις διαγραφές ήταν το 2011, όταν έναρξη έκαναν μόλις 16, ενώ σε παύση λειτουργίας προχώρησαν 254. Κακή χρονιά ήταν και το 2010 όταν κατέβασαν ρολά 159 επιχειρήσεις, ενώ στο χώρο εισήλθαν 37.
Σε κάθε περίπτωση πάντως ελάχιστοι είναι εκείνοι που θέλουν να μπουν στο συγκεκριμένο χώρο όπως καταδεικνύεται από τα στοιχεία του μητρώου του ΒΕΘ. Ενδεικτική είναι η φετινή χρονιά, με τις εγγραφές, σύμφωνα με το μητρώο του ΒΕΘ, μέχρι τα τέλη Αυγούστου να είναι μόλις 21, ενώ υπήρξε 1 διαγραφή.
Αξίζει να σημειωθεί πως από το 2013 το ισοζύγιο μεταξύ εγγραφών - διαγραφών είναι θετικό, ωστόσο κατ΄ έτος ο αριθμός των εγγραφών στον κλάδο είναι μικρός. Πιο συγκεκριμένα το 2013 προχώρησαν σε εγγραφή 51 επιχειρήσεις, ενώ 8 διεγράφησαν, το 2014 29 έκαναν έναρξη και 11 αποχαιρέτησαν το χώρο, το 2015 εγγραφή έκαναν 24 επιχειρήσεις και 7 διαγραφή. Ένα χρόνο αργότερα 26 βιοτεχνίες του κλάδου μπήκαν στο χώρο και 4 έπαυσαν τη λειτουργία τους, το 2017 και 2018 ξεκίνησαν τη λειτουργία τους 30 βιοτεχνικές επιχειρήσεις αντίστοιχα, ενώ δεν υπήρξαν διαγραφές το 2017 και μόλις 1 το 2018.