Τα άνθη σε συνδυασμό με το ύψος τους σχηματίζουν μία εντυπωσιακή μενεξεδί ομπρέλα, ενώ η ομορφιά τους έχει μαγέψει έναν από τους μεγαλύτερους νεοέλληνες ποιητές, τον Γιώργο Σεφέρη. Ο λόγος για τις τζακαράντες, το υπο-τροπικό δέντρο που συναντάται σε θερμά κλίματα και αναμένεται να ομορφύνει την πλατεία Ναυαρίνου, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Η ιδέα να φυτευτούν τα εξωτικά δέντρα σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία του ιστορικού κέντρου της πόλης ανήκει στην καθηγήτρια του τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ στο ΑΠΘ, Σοφία Καϊτατζή - Γουίτλοκ, που κατοικεί στην περιοχή.
Όπως εξηγεί στη Voria.gr, βλέποντας καθημερινά την κατάσταση της χλωρίδας στην πλατεία, αποφάσισε να λάβει την πρωτοβουλία για να βελτιώσει την όψη της περιοχής. «Στο σημείο υπάρχει ένα πλατάνι που είναι σε καλή κατάσταση, ωστόσο τα υπόλοιπα φυτά και κυρίως τα λιγούστρα βρίσκονται σε κακουχία» λέει χαρακτηριστικά.
Βάσει του σκεπτικού της, πρόκειται να αγοράσει δύο ή τρία δέντρα, ύψους 1,5 μέτρων, για να τα φυτέψει σε σημεία που έχει ήδη υποδείξει στον δήμο. «Έχω εντοπίσει τρία κενά στα οποία θα μπορούσαν να τοποθετηθούν οι τζακαράντες, ωστόσο στο ένα σημείο υπάρχουν φρεάτια, οπότε εξετάζουμε αν θα φυτέψουμε δύο ή τρεις».
Επιφυλάξεις για το κλίμα
Οι τζακαράντες, που φτάνουν σε ύψος τα 15 - 20 μέτρα, ευδοκιμούν σε θερμά κλίματα, όπως της Νότιας Αφρικής όπου «γεννήθηκαν», και είναι αρκετά ευαίσθητες σε αρνητικές θερμοκρασίες και στον πάγο. Για τον λόγο αυτό η αρμόδια υπηρεσία αλλά και η ίδια η καθηγήτρια διατηρούν επιφυλάξεις για την αντοχή τους στο κλίμα της Θεσσαλονίκης.
Οι τζακαράντες παίζοντας καστανιέτες και χορεύοντας
ρίχναν γύρω στα πόδια τους ένα μενεξεδένιο χιόνι.
Αδιάφορα όλα τ' άλλα, κι αυτό
το Βένουσμπεργκ της γραφειοκρατίας με τους διπλούς
τους πύργους και τα διπλά του επίχρυσα ρολόγια
ναρκωμένα βαθιά σαν ιπποπόταμος μες στο γαλάζιο.
Και τρέχαν τ' αυτοκίνητα δείχνοντας
γυαλιστερές πλάτες όπως τα δελφίνια...Γιώργος Σεφέρης
Πραιτώρια, Οχτώβρης 1941
«Σε μία μικρή έρευνα που έκανα διάβασα πως στις αρχές του 20ου αιώνα οι τζακαράντες δέσποζαν κατά μήκος της οδού Παύλου Μελά, χωρίς βέβαια να είναι επιβεβαιωμένο» σημειώνει η κ. Καϊτατζή - Γουίτλοκ και προσθέτει: «Παρόλα αυτά τα δέντρα φυτεύθηκαν σε δρόμους της Αθήνας και άνθισαν χωρίς να επηρεαστούν από τις καιρικές συνθήκες».
Σε περίπτωση που δεν αντέξουν, πάντως, η ίδια προτίθεται να φυτέψει στη θέση τους μανόλιες. Αξίζει να σημειωθεί πως την φροντίδα των δέντρων θα αναλάβει η καθηγήτρια, ενώ η υπηρεσία του δήμου αναμένεται να βοηθήσει στο εγχείρημα.
«Γεννιέται κίνηση συνγειτόνων»
Η κ. Καϊτατζή - Γουίτλοκ χαρακτηρίζει τον εαυτό της «πρακτική οικολόγο», σημειώνοντας πως «αν είμαστε οικολόγοι φυτεύουμε γενικά, αν είμαστε πρακτικοί οικολόγοι, φυτεύουμε κοντά μας για να τα φροντίζουμε». Δεν είναι μάλιστα η πρώτη φορά που αναλαμβάνει παρόμοια περιβαλλοντική πρωτοβουλία.
«Έχω αναπτύξει μία παράδοση» λέει στη Voria.gr και εξηγεί: «Στο εξοχικό μου στην Πυλαία έχω ένα κτήμα, όπου ασχολούμαι με την κηπουρική. Όταν τα δέντρα και τα φυτά ρίχνουν τους καρπούς τους, τα μεταφυτεύω για να μην φυτρώνουν αυθαίρετα και καλύπτουν την υπόλοιπη βλάστηση». Έτσι, κατά μήκος της οδού όπου βρίσκεται το κτήμα της η κ. Καϊτατζή - Γουίτλοκ έχει μεταφυτέψει σε νησίδες και στην άκρη του δρόμου από ροδιές μέχρι και μουσμουλιές. «Αν τύχει να λείψω το καλοκαίρι, τα δέντρα έχουν κάποια φροντίδα από τα μπεκ του δήμου. Το πιο σημαντικό όμως για μένα είναι πως οι γείτονες αγκαλιάζουν το όλο εγχείρημα και φροντίζουν και εκείνοι τα φυτά. Γεννιέται με αυτό τον τρόπο μία κίνηση συγκατοίκων - συνγειτόνων» υπογραμμίζει.
Τα υπόλοιπα δέντρα και φυτά που έχει μεταφυτέψει τα χαρίζει σε γνωστούς και σε όσους ενδιαφέρονται να πάρουν. «Τη μεγαλύτερη ζήτηση έχουν οι ίριδες, λόγω του... σέξαπίλ τους», σχολιάζει σε εύθυμο τόνο.
Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: protagon.gr