Η τρίτη θέση της Χ.Α. ανατρέπει δεδομένα. Η περίπτωση συγκυβέρνησης Ν.Δ. - ΣΥΡΙΖΑ απομακρύνεται, για να αποφευχθεί να καταστεί η Χρυσή Αυγή αξιωματική αντιπολίτευση, ως το κόμμα με τα υψηλότερα ποσοστά. Άλλωστε, όλη η φιλολογία του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν θα συνεργαστεί με τη Ν.Δ. σ’ αυτό το ενδεχόμενο στηριζόταν.
Τα εκλογικά μαγειρεία των κομμάτων, καθ’ όλο αυτό το διάστημα επιχειρούσαν να παρακάμψουν το εμπόδιο, με πιθανότερο σενάριο να συμπτυχθεί μια ενιαία κοινοβουλευτική ομάδα από το ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, που θα ξεπεράσει σε αριθμό βουλευτών τους Χρυσαυγίτες, και να είναι τρίτο κόμμα, άρα αξιωματική αντιπολίτευση.
Καλό θα είναι πάντως οι αναγνώστες να γνωρίζουν, ότι από τις εκλογές δεν περίμενε κάποιος -αν ασχολούνταν με το παρασκήνιο των εκλογών-, να χριστεί πρωθυπουργός ο Τσίπρας ή ο Μεϊμαράκης. Το όνομα του πραγματικού πρωθυπουργού είναι Maarten Verwey. Να το θυμάστε.
Είναι Ολλανδός, οικονομολόγος των Βρυξελλών, με τον τίτλο του Γενικού Διευθυντή της Υπηρεσίας Υποστήριξης Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων της Κομισιόν. Πρόκειται για τον ανώτατο αξιωματούχο του υπουργείου Οικονομικών της Ολλανδίας, ο οποίος εντάχθηκε στην Κομισιόν το 2011 και είχε τον ρόλο του επικεφαλής στην Κύπρο, αντίστοιχη θέση στην taskforce της Ε.Ε για την Ελλάδα.
Χωρίς την έγκρισή του, νομοσχέδιο δεν πάει στην Βουλή, και νόμος δεν ψηφίζεται. Κάτι ανάλογο υπήρχε και στην πτώχευση του Τρικούπη, όπου σε κάθε Υπουργείο είχε εγκατασταθεί και ένας αξιωματούχος των δανειστών. Ο λαός, αποκαλούσε την ομάδα αυτή «ο Έλεγχος».
Από τα απίστευτα… Δεν έδωσαν στον Θεοδωράκη ψηφοδέλτιο του κόμματός του. Δεν υπήρχε στο πακέτο, και βγήκε από το παραβάν ζητώντας άλλο. Παρόμοιο περιστατικό και με την Γεννηματά, όπου το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ ήταν λερωμένο, με κίνδυνο να καταστεί άκυρο. Σκέψου να συνέβαινε κάτι τέτοιο με την Κωνσταντοπούλου. Ούτε ψύλλος στον κόρφο των μελών της Εφορευτικής.
Ο Λαφαζάνης επέμενε ότι του ανήκει το 62% του δημοψηφίσματος. Ακόμη και την Κυριακή, παρά τον νόμο, μιλούσε για «όχι». Αν πράγματι πίστευε, και μαζί του οι πολιτικοί ογκόλιθοι τύπου Λεουτσάκου, ή Λαπαβίτσα, ότι πράγματι εκπροσωπούσε του πολίτες του «όχι» του δημοψηφίσματος, τότε φαίνεται πως οι σπουδές στις σοβιετικές σχολές προπαγάνδας δεν του έμαθαν τίποτε.
Αν δεν το πίστευε, και σκόπιμα μας παραπλανούσε, τότε τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, επειδή τον παρουσίαζαν ως τον αγνό και έντιμο ιδεολόγο. Ας διαλέξει τι από τα δύο θέλει. Εκείνο που χρειάζεται είναι οι διάφοροι παλαβίτσες να προσγειωθούν, και ίσως αναλογιστούν πόση ζημιά έκαναν στον ελληνικό λαό, εξωτερικεύοντας τα πολιτικά τους συμπλέγματα.
Και για να μη ξεχνιόμαστε. Δεν αρκεί να γράφει στην ταυτότητα ότι είμαστε Έλληνες υπήκοοι. Τέτοιους «Έλληνες» έχουμε πολλούς. Επιβάλλεται να είμαστε και φιλέλληνες. Εκεί πάσχουμε.
Ο Μεϊμαράκης έχασε την ευκαιρία να παραμείνει ασυζητητί πρόεδρος της Ν.Δ. Η μεγάλη διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ, τον αναγκάζει να υποβληθεί στην βάσανο του ανταγωνισμού με άλλους δελφίνους (ο Σαμαράς προωθεί τον Βορίδη, λένε πληροφορίες).
Καλλισθένης