Καιρός ήταν να ασχοληθεί κάποιος με το Καπάνι. Καλύτερα που ασχολήθηκε ο ΕΦΕΤ, αφού οι υπηρεσίες της αυτοδιοίκησης -Δήμος, Περιφέρεια κ.λπ.- επί πολλά χρόνια δεν το καταδέχονται. Οι επαγγελματίες μαγαζάτορες, που στεγάζονται στην αγορά Βλάλη –αυτό είναι το… επίσημο όνομα, Καπάνι είναι το ιστορικό τοπωνύμιο- διαμαρτύρονται σταθερά, διότι νιώθουν ξεχασμένοι. Οι υποδομές της συγκεκριμένης ανοιχτής αγοράς που βρίσκεται στο πιο κεντρικό σημείο του κέντρου της Θεσσαλονίκης, καθώς εφάπτεται της Αριστοτέλους και της Εγνατίας, παραμένουν επί της ουσίας χωρίς συντήρηση, με αποτέλεσμα τα σημάδια της φθοράς να είναι ορατά διά γυμνού οφθαλμού. Όπως λένε οι επαγγελματίες «εδώ και χρόνια ούτε ένα σακί τσιμέντο δεν έχει πέσει στο Καπάνι».
Φυσικά ο ΕΦΕΤ δεν ασχολείται με θέματα αισθητικής, αλλά με θέματα υγιεινής και συντήρησης τροφίμων. Διότι μεταξύ κυβόλιθου και λαμαρίνας τα μπλουζάκια και τα παπούτσια μπορεί να πωλούνται χωρίς πρόβλημα, αλλά όταν πρόκειται για νωπά τρόφιμα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Καλή η γραφικότητα, ακόμη καλύτερη η υγιεινή. Για την ασφάλεια των τροφίμων για την οποία πασχίζουν οι επαγγελματίες της αγοράς –ανάμεσά τους ανήκουν ορισμένοι από τους παλαιότερους και πιο αξιόπιστους της πόλης-, αλλά το υποβαθμισμένο περιβάλλον δεν παύει να αποτελεί δυνητικό πρόβλημα. Είναι, μάλιστα, τόση η αγωνία που κατά καιρούς έχουν οι μαγαζάτορες της αγοράς Βλάλη, που δεν θα ήταν καθόλου περίεργο εάν προκάλεσαν οι ίδιοι την παρέμβαση του ΕΦΕΤ που έγινε χθες, προκειμένου να πιέσουν τους αρμόδιους παράγοντες να κινηθούν και να φροντίσουν την αγορά.
Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι την προηγούμενη ημέρα πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη μια πολύ ενδιαφέρουσα ημερίδα για την αγροδιατροφή. Τη διοργάνωσαν ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Ελλάδος, ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και η Τράπεζα Πειραιώς. Πρόκειται για φορείς που από διαφορετική οπτική γωνία ο καθένας γνωρίζουν καλά τόσο τις ιδιαιτερότητες, όσο και τη δυναμική της αγροδιατροφής στην ευρύτερη Βόρεια Ελλάδα. Λόγω αγροτικής παραγωγής, στους κάμπους, τις παραποτάμιες περιοχές και στα βουνά, αλλά και λόγω μεταποίησης, καθώς εκατοντάδες είναι οι επιχειρήσεις στο βορειοελλαδικό τόξο που ασχολούνται με την παραγωγή τροφίμων και ποτών. Μόνο που η αγροδιατροφή δεν «σταματάει» στην παραγωγή και επεξεργασία των αγροτικών προϊόντων, αλλά συμπεριλαμβάνει τη λιανική πώληση και την εστίαση, επομένως η αγορά της στη Θεσσαλονίκη είναι μεγάλη και κομβική για την οικονομία της περιοχής. Στην ημερίδα τονίστηκε -μεταξύ άλλων- η σημασία που δίνεται σήμερα στην ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων, τα στοιχεία της οποίας αρχίζουν από την ευφυή γεωργία, τη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας και τον περιορισμό του περιβαλλοντικού αποτυπώματος σε όλο τον κύκλο της αγροδιατροφής και φτάνουν μέχρι τη σωστή τοποθέτηση στο ράφι του καταστήματος λιανικής και στο σερβίρισμα του εστιατορίου.
Σε αυτό το πνεύμα ο εκσυγχρονισμός είναι απαραίτητος σε όλα τα επίπεδα, από το χωράφι μέχρι το Καπάνι και τους συμπαθείς μικροπωλητές που κατακλύζουν την πλατεία Αριστοτέλους και άλλους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Πολύ περισσότερο που σε λιγότερο από δύο χρόνια αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί η ανάπλαση της κλειστής αγοράς τροφίμων Μοδιάνο, που αναμένεται να αποτελέσει «στολίδι» για το κέντρο της Θεσσαλονίκης και συνορεύει με το Καπάνι.
Η Θεσσαλονίκη έχει όλες τις προϋποθέσεις να αποτελέσει παραγωγικό επίκεντρο για την ελληνική αγροδιατροφή, αλλά και «πρωτεύουσα της γαστρονομίας». Υπό την προϋπόθεση ότι θα γίνουν επενδύσεις στις υποδομές, στις επιχειρήσεις, στην εκπαίδευση και στην κουλτούρα. Στην εποχή μας ο αυτόματος πιλότος και οι μεμονωμένες πρωτοβουλίες έχουν «χαμηλό ταβάνι». Και πάντως ως παράμετροι τυχαιότητας δεν οδηγούν μακριά.