Η περίπτωση του σταθμού Βενιζέλου είναι μία από τις πολλές που μαρτυρά γιατί η Θεσσαλονίκη βρίσκεται έτη φωτός μακρύτερα από την Αθήνα.
Γιατί σε όλα, από τα μεγάλα και τα σπουδαία, ως τα πιο μικρά, η πόλη ψάχνει πάντα αφορμές για να μαλώσει και να διχαστεί. Από την παλιά και τη νέα παραλία, την περιφερειακή και την υποθαλάσσια, το τραμ και τα καραβάκια, το νέο δημαρχείο και το μετρό… ουκ έστιν αριθμός.
Τελευταίο περιστατικό στη μακρά αλυσίδα της εσωστρέφειας της πόλης η ανακατασκευή της αγοράς Μοδιάνο. Ένα έργο το οποίο επρόκειτο, σύμφωνα με τον προγραμματισμό να ολοκληρωθεί μέσα στους πρώτους μήνες του 2020 ώστε να λειτουργήσει το Πάσχα, είναι άγνωστο, πλέον πότε θα μπορέσει να ξεκινήσει το κύριο μέρος των εργασιών και βεβαίως το πότε θα περαιωθεί.
Αιτία αυτής της αβεβαιότητας είναι δικαστική προσφυγή την οποία κατέθεσαν μικρομέτοχοι της αγοράς Μοδιάνο και η οποία εκδικάστηκε την περασμένη Παρασκευή. Οι μικρομέτοχοι ζητούν επιπλέον να επιβληθούν ασφαλιστικά μέτρα ώστε να μην προχωρήσει η επένδυση έως ότου εκδοθεί η δικαστική απόφαση επί της προσφυγής τους. Σύμφωνα με εκτιμήσεις νομικών κύκλων η απόφαση επί των ασφαλιστικών μέτρων αναμένεται σε διάστημα δύο έως τεσσάρων μηνών, ενδεχομένως και αργότερα, όπερ σημαίνει ότι η αγορά Μοδιάνο δεν πρόκειται να λειτουργήσει πριν από το επόμενο φθινόπωρο.
Μπορεί βεβαίως, τυπικά, να πρόκειται για διένεξη μεταξύ ιδιωτών, ωστόσο, η προοπτική λειτουργίας της αγοράς επηρεάζει ολόκληρο το εμπορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης, συνεπώς συνδέεται ευθέως με την οικονομία, άρα και με το γενικότερο συμφέρον της πόλης.
Υπενθυμίζεται ότι το καλοκαίρι του 2017 το 43,63% της αγοράς πέρασε, έπειτα από διαγωνισμό, από το δημόσιο (ΤΑΙΠΕΔ) σε εταιρεία συμφερόντων του επιχειρηματία Σάμι Φάις, με τίμημα 1,9 εκατ. ευρώ. Το υπόλοιπο ποσοστό ανήκε σε 59 μικρομετόχους, πολλοί από τους οποίους πούλησαν στη συνέχεια στον κ. Φάις. Σήμερα η μετοχική σύνθεση της αγοράς έχει ως εξής: οι εταιρείες «Στοά Μοδιάνο ΑΕ» και One Outlet, συμφερόντων Φάις κατέχουν περίπου το 56%, έχοντας καταβάλει συνολικό τίμημα της τάξης των 2,4 εκατ. ευρώ και το υπόλοιπο 44% ανήκει σε μικρομετόχους.
Σύμφωνα με πληροφορίες οι μικρομέτοχοι οι οποίοι προσέφυγαν στη δικαιοσύνη είναι περίπου 15 και κατέχουν σχεδόν το 30% των μετοχών της αγοράς. Σύμφωνα με πηγή η οποία γνωρίζει τις μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις μεταξύ του μεγαλομετόχου και των μικρομετόχων «η κίνηση αυτή των 15 είναι εκβιαστική προκειμένου να αποκομίσουν οφέλη πολύ μεγαλύτερα από αυτά τα οποία εξασφάλισαν οι υπόλοιποι μικρομέτοχοι. Επιπλέον», σημειώνει η ίδια πηγή, «πρόκειται για ένα συνονθύλευμα συμφερόντων καθώς άλλος ζητά να εισπράττει μεγαλύτερο ενοίκιο, άλλος θέλει να πουλήσει σε μεγαλύτερη τιμή απ’ ότι οι προηγούμενοι, άλλος να μπει κι αυτός στην επένδυση με ευνοϊκότερους όρους κ.ο.κ.».
Σύμφωνα με την ίδια πηγή από κάποιους ζητείται να μην εκπροσωπούνται από την εταιρεία που έχει συσταθεί για τη διαχείριση της αγοράς Μοδιάνο, αλλά απαιτούν να συναλλάσσονται οι ίδιοι απ’ ευθείας με τους επαγγελματίες οι οποίοι θα δραστηριοποιηθούν εντός της αγοράς. «Αυτό είναι πρακτικά αδύνατον να γίνει. Άλλωστε, κεντρικός διαχειριστής υπήρχε και στην προηγούμενη κατάσταση. Δεν είναι δυνατόν ο κάθε μικροϊδιοκτήτης να πηγαίνει στον κάθε επαγγελματία και να εισπράττει το ποσοστό του ενοικίου που αναλογεί στο ποσοστό της ιδιοκτησίας του. Πέραν αυτού, κανείς στο μεταξύ δεν έχει βάλει ούτε ευρώ για τις δαπάνες που έχουν γίνει μέχρι τώρα για την προσωρινή υποστύλωση της αγοράς. Χώρια που κάποιοι έχουν να πληρώσουν κοινόχρηστα πέντε έως και οκτώ χρόνια», επισημαίνει η ίδια πηγή.