Σε κλειστή συνάντηση με 40 επιχειρηματίες, μέλη του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος, θα συναντηθεί την Παρασκευή στη Θεσσαλονίκη η κ. Λούκα Κατσέλη. Η πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας, με την ιδιότητα της προέδρου της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, αποδέχθηκε σχετική πρόταση του ΣΒΒΕ για μια ελεύθερη και χωρίς πρωτόκολλο και πρακτικά συζήτηση με επιχειρηματίες της Β. Ελλάδος, στις 7.30 το απόγευμα της προσεχούς Παρασκευής, σε αίθουσα του ξενοδοχείου The Met. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και πέρσι την ίδια ημέρα, την παραμονή των εγκαινίων της ΔΕΘ, με τις δύο πλευρές να αποκομίζουν χρήσιμα συμπεράσματα και να καταγράφουν ως θετική τη διαδικασία. Η χρησιμότητα των συναντήσεων αυτού του τύπου αποδεικνύεται από το γεγονός ότι στον ΣΒΒΕ τις οργανώνουν συστηματικά, με καλεσμένους σημαίνοντες παράγοντες της οικονομικής και πολιτικής ζωής του τόπου.
Σύμφωνα με πληροφορίες τα θέματα που θα θέσουν στην κ. Κατσέλη οι επιχειρηματίες από τη Μακεδονία, τη Θράκη και την Ήπειρο αφορούν την πορεία της αγοράς, τη διαμόρφωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος στη χώρα, τις σχέσεις των ελληνικών επιχειρήσεων με τις τράπεζες και –κυρίως και πάνω απ’ όλα- τα «κόκκινα δάνεια».
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι επιχειρήσεις του Βορρά είναι πολύ λιγότερο εκτεθειμένες σε «κόκκινα δάνεια», σε σχέση με τις επιχειρήσεις του κέντρου και άλλων περιοχών. Ιδιαίτερα οι άνθρωποι της μεταποίησης, οι οποίοι λόγω της φύσεως του αντικειμένου τους, αλλά και των εκτεταμένων σχέσεων με ξένους προμηθευτές και πελάτες είναι πιο συντηρητικοί στις επιλογές τους, αποτελούν το λιγότερο εκτεθειμένο στις τράπεζες επιχειρηματικό κομμάτι της χώρας. Έτσι τα δάνεια τους είναι τα λιγότερο κοκκινισμένα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Η μείωση της κατανάλωσης και η ουσιαστική κατάρρευση της εσωτερικής αγοράς έχουν δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα σε σημαντικούς κλάδους, όπως για παράδειγμα τα δομικά υλικά.
Εκείνο που απασχολεί ιδιαιτέρως τους βιομηχάνους του Βορρά είναι τα εκατοντάδες –ή μήπως χιλιάδες;- δάνεια με εγγύηση του ελληνικού δημοσίου που βρίσκονται στα χαρτοφυλάκια των ελληνικών τραπεζών. Πρόκειται για ρυθμίσεις δανείων που έγιναν στη δεκαετία του 2000, προκειμένου να σωθούν επιχειρήσεις που κινδύνευσαν να εξαφανιστούν, λόγω φυσικών καταστροφών. Ανάμεσά τους υπάρχουν –μεταξύ άλλων- τόσο κτηνοτροφικές μονάδες, τα δάνεια των οποίων αναδιαρθρώθηκαν με ευνοϊκούς όρους λόγω της μεγάλης καταστροφής του ζωικού τους κεφαλαίου από αρρώστιες, όσο και μονάδες μεταποίησης φρούτων και λαχανικών, που λόγω κάποιων ακραίων καιρικών φαινομένων, όπως ο παγετός, στερήθηκαν την πρώτη ύλη.
Η πορεία αυτών των ρυθμισμένων και με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου δανείων ήταν διαφορετική από περίπτωση σε περίπτωση. Για πολλά από αυτά η υποχρέωση περιοριζόταν στην πληρωμή μόνο των τόκων για 10 ή 20 χρόνια. Μόνο που πολλοί επιχειρηματίες αποδείχθηκαν συνεπείς και αρκετοί άλλοι ασυνεπείς, καλυμμένοι πίσω από την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. Ως αποτέλεσμα σήμερα υπάρχουν: επιχειρήσεις με πλήρως ενήμερα τα συγκεκριμένα δάνεια, επιχειρήσεις που δεν πλήρωσαν σχεδόν ούτε μία δόση, τράπεζες που κατέχουν τις εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου και το ελληνικό δημόσιο που πιθανότατα δεν ξέρει πόσα έχει εγγυηθεί, πότε και για ποιους.
Όπως είναι φυσικό αυτά τα δάνεια με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου έχουν τεθεί στις συζητήσεις με το κουαρτέτο για τη ρύθμιση των κόκκινων δανείων. Μόνο που το ζήτημα αποδεικνύεται εξαιρετικά λεπτό, καθώς στις σχετικές συζητήσεις από πολλές πλευρές –πρωτίστως από τον ΣΒΒΕ- τίθεται ζήτημα «ηθικού κινδύνου». Αυτό σημαίνει ότι απαιτείται η προστασία του υγιούς ανταγωνισμού. Ο αποκλεισμός της νόθευσής του. Η όποια ρύθμιση του συνόλου των κόκκινων δανείων δεν μπορεί να είναι μονόπλευρη. Οφείλει να λάβει υπόψιν της τους συνεπείς δανειολήπτες. Να τους επιβραβεύσει με τρόπο που δεν θα νιώσουν αδικημένοι σε βαθμό που να σκεφτούν –και κάποιοι από αυτούς να το κάνουν- να… εκπέσουν σε στρατηγικούς κακοπληρωτές, περιμένοντας την επόμενη ρύθμιση μετά από τρία ή πέντε χρόνια.