Τρεις διαφορετικές ημερομηνίες πληροφορείται «ο Τειρεσίας» ότι έχει προτείνει στον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών η Αθήνα για να επιλέξει σχετικά το πότε θέλει να κάνει την προαναγγελθείσα επίσκεψη του στη χώρα μας. Η επικρατέστερη είναι η 31η Μαΐου. Μέχρι εδώ, όλα καλά. Φαντάζεστε όμως τι έχει να γίνει, αν ο «φίλος» Μεβλούτ επιλέξει την 29η Μαΐου; Για προφανείς κι εύλογους ιστορικούς λόγους, η Αθήνα δεν συζητά κάτι τέτοιο. Και προς το παρόν, είναι γεγονός πως ούτε η τουρκική πλευρά την έχει αντιπροτείνει, στη σχετική διαπραγμάτευση που γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις στο παρασκήνιο. Ωστόσο, ένας φόβος, μια ανησυχία, πάντα υπάρχει. Τι θα γίνει σε μια τέτοια περίπτωση; Είναι ξεκάθαρο ότι η ελληνική πλευρά θα πει «όχι», όμως, με την Τουρκία τσαμπουκαλεμένη, μετά το τελευταίο κάζο στην Άγκυρα, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά. Πιστέψτε μας. Γι' αυτό και η ελληνική πλευρά, προετοιμάζεται επίσης για όλα. Γιατί ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες και μην μας πείτε ότι το πρώτο πράγμα που σκεφθήκατε, όταν ακούσατε ότι τέλη του μηνός θα έρθει στην χώρα μας ο Τσαβούσογλου, ήταν η χρονική σύμπτωση της 29ης Μαΐου. Γιατί, δεν θα σας πιστέψουμε.
Βέβαια, τη λύση μπορεί και να δώσει, για μια ακόμα φορά, η ζωή. Γιατί οι πηγές του «Τειρεσία» στο υπουργείο Εξωτερικών λένε ότι το ενδιαφέρον της Άγκυρας για τη συγκεκριμένη επίσκεψης, τις τελευταίες ώρες δείχνει να έχει ατονήσει κάπως. Εξαιτίας, κυρίως, της εμπλοκής που έχει σημειωθεί στο Ισραήλ. Ο Ερντογάν αντιμετωπίζει την όλη εξέλιξη εκεί περίπου ως ...σωσίβιο σωτηρίας. Κι αυτό, γιατί για πρώτη φορά εδώ και καιρό, τα τηλεοπτικά κανάλια στην Τουρκία δεν ασχολούνται με τα οικονομικά προβλήματα του πληθυσμού. Όπως μας λένε από «απέναντι», τα ρεπορτάζ που προκαλούσαν εκνευρισμό στον «σουλτάνο», με τον κόσμο να τσαλαπατιέται για μερικά κιλά δωρεάν πατάτες και κρεμμύδια, εξαφανίστηκαν. Αντ' αυτών, προβάλλονται από το πρωί μέχρι το βράδυ, σχεδόν αδιάλειπτα, εικόνες από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς στη Γάζα και τον Ερντογάν, σε ρόλο «πατερούλη» να ζητά από τους μουσουλμανικές χώρες να ξεσηκωθούν. Δηλαδή, βρήκε το ρόλο του.
Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι δεν βρήκε τη φόρμα του. Γιατί, κάποια στιγμή η ανακωχή θα οριστικοποιηθεί και, τότε, τα ρεπορτάζ της φτώχειας θα επανέλθουν στις τουρκικές τηλεοράσεις. Κι αυτό το πρόβλημα, ως γνωστόν, δεν λύνεται με καμιάς μορφής ανακωχή, αλλά μόνο με εκλογές. Κι αυτές τις τελευταίες ο τούρκος πρόεδρος δεν θέλει ούτε να τις σκέφτεται. Για έναν απλό λόγο: Όλα δείχνουν ότι θα τις χάσει...