Στην τελική ευθεία εισέρχεται από σήμερα, και για τις επόμενες σαράντα ημέρες, η μάχη για την ανάδειξη νέας ηγεσίας στο Κίνημα Αλλαγής. Μια μάχη η οποία απέκτησε άλλο ενδιαφέρον μετά την αιφνίδια επανεμφάνιση του Γιώργου Παπανδρέου στο πολιτικό προσκήνιο. Μία από τις βασικές επιδιώξεις του πρώην πρωθυπουργού, σύμφωνα με τους συνεργάτες του, είναι η υποψηφιότητά του να προκαλέσει το ενδιαφέρον και να κινητοποιήσει και ένα τμήμα ψηφοφόρων ή και πρώην μελών και στελεχών του ΠΑΣΟΚ τα οποία είτε αποστασιοποιήθηκαν γενικώς από την πολιτική είτε ακόμη και πρόσωπα τα οποία στρατεύτηκαν σε άλλα κόμματα, κυρίως στον ΣΥΡΙΖΑ.
Σε αυτήν την τελευταία κατηγορία ανήκει, μεταξύ άλλων, ο Μάρκος Μπόλαρης. Ο Σερραίος πολιτικός ήταν από τους ανθρώπους που βρίσκονταν κοντά στον Γιώργο Παπανδρέου, συμμετέχοντας και στην πρώτη κυβέρνησή του το 2009, ως υφυπουργός Οικονομίας με έδρα τη Θεσσαλονίκη, αλλά και μετέπειτα ως υφυπουργός Υγείας. Έχει εκλεγεί πέντε φορές βουλευτής Σερρών με το ΠΑΣΟΚ (2004, 2007, 2009 και στις δύο εκλογές του 2012) και διαγράφηκε από το κόμμα το 2012, επί προεδρίας Βαγγέλη Βενιζέλου όταν αρνήθηκε να ψηφίσει το μνημόνιο της κυβέρνησης Σαμαρά. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 εξελέγη βουλευτής Θεσσαλονίκης, συνεργαζόμενος με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η Voria.gr επικοινώνησε μαζί του, υποβάλλοντάς του το ερώτημα εάν οι εξελίξεις στον Κίνημα Αλλαγής και ειδικότερα η υποψηφιότητα Παπανδρέου, αφορούν και τον ίδιο. «Η υποψηφιότητα Παπανδρέου αφορά όλο τον κόσμο. Απασχολεί το Μέγαρο Μαξίμου. Απασχολεί και τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια κίνηση που αν υπάρξουν κάποιες συγκεκριμένες προϋποθέσεις, μπορεί να αναδιατάξει την πολιτική σκακιέρα», δήλωσε αρχικά ο κ. Μπόλαρης. Προσέθεσε ότι «οι υποψηφιότητες όπως είχαν εξελιχθεί στο ΚΙΝΑΛ, το οδηγούσαν σε εξευτελισμό και αφανισμό. Δηλαδή η επομένη των εσωκομματικών εκλογών θα οδηγούσε σε πολυδιάσπαση και συντρίμμια και τον κόσμο να μην έχει ομπρέλα για να σταθεί. Επομένως η ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Παπανδρέου έχει νόημα, το οποίο ξεπερνάει το ΚΙΝΑΛ, ως θλιβερό υπόλειμμα του κραταιού ΠΑΣΟΚ».
Κατά τον πρώην υπουργό των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ «η υποψηφιότητα Παπανδρέου θα έχει πραγματικό νόημα εάν ο Παπανδρέου δεν ασχοληθεί με το ΚΙΝΑΛ, αλλά εάν απευθυνθεί στη μεγάλη δημοκρατική παράταξη». Κατά τον ίδιο θα πρέπει να συντρέξουν τρεις προϋποθέσεις. «Η πρώτη αφορά την πολιτική, δηλαδή χρειάζεται ένας πολιτικός λόγος διαφορετικός από αυτόν που εξέφερε το 2004, το 2009 και το 2011. Πρέπει να απευθύνεται στις ανάγκες που έχει η δημοκρατική παράταξη σήμερα. Δηλαδή χρειάζεται ένα διακηρυκτικό πολιτικό κείμενο, το οποίο να μιλήσει στον κόσμο της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης. Με στόχευση πολύ ευρύτερη από το 6% με 8% του ΚΙΝΑΛ. Εάν δεν υπάρξει μία διακήρυξη η οποία να δίνει ένα όραμα στον κόσμο, όλο αυτό θα περιοριστεί στα στενά όρια που έχει περιχαρακώσει το ΚΙΝΑΛ και αυτό δεν συγκινεί τον κόσμο».
Η δεύτερη προϋπόθεση, σύμφωνα με τον κ. Μπόλαρη, είναι «να χαραχθεί μία στρατηγική, δηλαδή με ποιον τρόπο θα υλοποιήσει αυτά που θα παρουσιάσει στη διακήρυξη». Παράλληλα, κι αυτή είναι η τρίτη προϋπόθεση, «αυτά να συνοδεύονται και με προτάσεις προσώπων. Ο Παπανδρέου δεν μπορεί να πορευτεί με τα άτομα τα οποία στις κρίσιμες στιγμές που πέρασε η χώρα και το ΠΑΣΟΚ, τον εξέθεσαν. Που αποδείχθηκαν λίγοι για να διαχειριστούν τα πράγματα. Που γονάτισαν, τότε και δεν μπόρεσαν να σηκώσουν το βάρος. Εάν ξαναπροταθούν τα ίδια πρόσωπα, θα στείλουν λανθασμένα μηνύματα».
Δυστυχώς, επισημαίνει, δεν έγινε καμία αυτοκριτική για όσα συνέβησαν. «Κάποιοι που θα έπρεπε σήμερα να παίζουν τάβλι, βρίσκονται ακόμη στην πρώτη γραμμή. Και αυτό το βλέπουμε σε όλα τα κόμματα. Και στον ΣΥΡΙΖΑ και στη Νέα Δημοκρατία. Το επιτελείο δεν μπορεί να το συγκροτούν όσοι βρέθηκαν τώρα χωρίς ρόλο και αναζητούν θέσεις. Καταλαβαίνω αυτή την ανάγκη τους, όμως, δεν είναι αυτό που χρειάζεται η ευρεία παράταξη, ούτε αυτό που χρειάζεται ο Παπανδρέου».