Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα υπήρξε το καθοριστικό γεγονός που οδήγησε στην εξάρθρωση της Χρυσής Αυγής και στη φυλάκιση των ηγετικών της στελεχών. Και σ’ αυτή την περίπτωση επί χρόνια τα σημάδια ήταν εμφανή, μέσα κι έξω από τη Βουλή, χωρίς να κινητοποιούν τους υπευθύνους. Υπ’ αυτή την έννοια ο ιστορικός του μέλλοντος θα καταγράψει τη θυσία του αδικοχαμένου μουσικού, ανεξάρτητα από την οδύνη που προκάλεσε ο θάνατος του στην οικογένεια και τους φίλους του. Κατ’ αναλογία ενδέχεται η στυγερή δολοφονία του 19χρονου Άλκη στη Θεσσαλονίκη, στη μέση του δρόμου, να αποτελέσει σημείο καμπής για ουσιαστικές παρεμβάσεις στο σάπιο κύκλωμα του ελληνικού ποδοσφαίρου και των παραφυάδων του. Το αν αυτό συμβεί θα το καταλάβουμε σε λίγο καιρό, για την ακρίβεια τις επόμενες ημέρες. Αν συμβεί θα πρόκειται για μικρή παρηγοριά για τον άδικο χαμό ενός νέου ανθρώπου, αλλά, πάντως, θα είναι κάτι. Αν, όμως, τελικά, τίποτα ουσιαστικό δε γίνει για να αποκοπούν από τον αθλητισμό τα σάπια κομμάτια, τότε η δολοφονία του Άλκη θα είναι μία ακόμη άδικη θυσία στο βωμό της μάστιγας που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο. Ένα άθλημα που στη χώρα μας αποτελεί καρικατούρα σε σχέση με το κανονικό ποδόσφαιρο που υπάρχει στις ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς οι στρεβλώσεις ξεκινούν από τη βάση –από το παραγοντιλίκι των διοικούντων στις ερασιτεχνικές κατηγορίες- και φτάνουν μέχρι την …κορυφή, δηλαδή τα όσα συμβαίνουν στην πρώτη εθνική, που τώρα λέγεται Super League. Από την πρωτοφανή απαγόρευση της παρουσίας φίλων της φιλοξενούμενης ομάδας στα γήπεδα για λόγους ασφαλείας, μέχρι τη μετάκληση ξένων διαιτητών για τα ντέρμπι. Και από την συγκρότηση και συντήρηση οπαδικών στρατών από τις ίδιες τις ομάδες, μέχρι αλλά την αδιαφάνεια στο ιδιοκτησιακό καθεστώς, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το ποιος πληρώνει και γιατί ακριβώς πληρώνει.
Στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει μεγάλη κινητοποίηση των αστυνομικών και δικαστικών αρχών, αλλά και μεγαλόστομες πολιτικές δηλώσεις, που ίσως οδηγήσουν στα αυτονόητα. Αν και το πιθανότερο παραμένει η αντίδραση να εξαντληθεί στα λόγια. Κατ’ αρχήν τις τελευταίες δύο ημέρες η αστυνομία κάνει φύλλο και φτερό τα γραφεία συνδέσμων οπαδών μεγάλων ομάδων και ανακαλύπτει παντού φονικά αντικείμενα. Το γιατί έπρεπε να χυθεί με τόσο βίαιο και άδικο τρόπο το αίμα ενός νέου ανθρώπου για να γίνει αυτή η επιχείρηση – σκούπα, μόνο στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. το γνωρίζουν. Οι υπόλοιποι απλώς υποψιαζόμαστε. Επίσης, οι εισαγγελικές αρχές στη Θεσσαλονίκη κάλεσαν τους εκπροσώπους των ομάδων της πόλης για να συζητήσουν πως θα βάλλουν τέλος στην οπαδική βία, που έχει φουντώσει τα τελευταία χρόνια. Μια ανάλογη σύσκεψη είχε γίνει και πάλι πριν από ένα χρόνο, χωρίς να προκύψει επί του πεδίου κανένα αποτέλεσμα. Παράλληλα ο ΠΑΟΚ και ο Άρης συμφώνησαν να δώσουν φιλικό ματς στη μνήμη του Άλκη. Μαθαίνουμε ακόμη ότι ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης, λίγες ώρες μετά το έγκλημα στη Θεσσαλονίκη, μετέβη στην Ελβετία για να συζητήσει το θέμα και να ζητήσει από την ΟΥΕΦΑ τεχνογνωσία για την αντιμετώπιση του χουλιγκανισμού. Ακόμη, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έδωσε χθες το απόγευμα συγκεκριμένες και αυστηρές εντολές στους λειτουργούς της Δικαιοσύνης για το πώς θα πρέπει να χειριστούν φακέλους και δικογραφίες.
Το σκηνικό όπως διαμορφώνεται τις τελευταίες ημέρες παραπέμπει σε μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα, ίσως για να δικαιολογήσει τις αποφάσεις που θα ληφθούν. Αν ληφθούν. Διότι στην πραγματικότητα –όλοι το ξέρουν- η κατάσταση για ένα οργανωμένο κράτος και για ανθρώπους με καθαρή σκέψη είναι απλή. Όχι εύκολη, αλλά απλή, τουλάχιστον υπό την έννοια πως όλοι γνωρίζουν τι πρέπει να γίνει. Όπως όλοι ξέρουν ότι οι αποφάσεις είναι δύσκολες, αλλά αναγκαίες. Διότι αν οι αποφάσεις για την εξάλειψη του χουλιγκανισμού και της οπαδικής βίας ήταν εύκολες θα τις είχαν πάρει άλλοι, εδώ και χρόνια.
Το κλείσιμο των συνδέσμων, που δεν έχουν κανέναν άλλο λόγο ύπαρξης στην Ελλάδα παρά μόνο να λειτουργούν ως λημέρια και κρησφύγετα, και η αποκοπή τους από τις διοικήσεις των ομάδων, είναι οι μόνες κινήσεις που μπορούν να παγώσουν τις άσχημες εξελίξεις που θα ακολουθήσουν, εάν τα πράγματα μείνουν ως έχουν. Από εκεί και πέρα θα βοηθούσε πολύ η απαγόρευση εμπρηστικών δηλώσεων που αμφισβητούν την επίδοση ενός διαιτητή ή την αξιοπιστία μιας διοργάνωσης από τους πρωταγωνιστές –προέδρους, διοικητικούς παράγοντες, ποδοσφαιριστές, προπονητές-, επί ποινή ποδοσφαιρικής εξαφανίσεως. Όπως, επίσης, η σοβαρή απειλή διακοπής διοργανώσεων και αποκλεισμού του ελληνικού ποδοσφαίρου από διεθνείς διοργανώσεις, θα μπορούσε να είναι ένα ακόμη πιο προχωρημένο μέτρο.
Όλα αυτά οι αρμόδιοι τα ξέρουν. Αλλά πιθανότατα θα αποφύγουν να τα εφαρμόσουν. Θα βρουν αρκετές δικαιολογίες γι’ αυτή την αδράνεια. Από τη λογοκρισία μέχρι τη… δημοκρατία. Άλλωστε, πάντα, υπάρχει κάτι το… ύποπτο σε χολιγουντιανές κινητοποιήσεις που γίνονται εν θερμώ από τον κρατικό μηχανισμό με αφορμή ένα μεγάλο γεγονός που συνέβη, ενώ θα μπορούσε να προβλεφθεί. Διότι τα σημάδια ήταν πολλά. Όσα και τα πάνω από 100 περιστατικά οπαδικής βίας που κατέγραψε η Ελληνική Αστυνομία μόνο το 2021. Και τα χιλιάδες που δεν έφτασαν στα αστυνομικά τμήματα, αλλά όλοι γνωρίζουν ότι συμβαίνουν σχεδόν καθημερινά.
ΥΓ. Κυκλοφορεί η πληροφορία ότι η κυβέρνηση δεν είναι και πολύ ζεστή στο να κλείσουν οι σύνδεσμοι, διότι –όπως λέει- τότε η βία θα μεταφερθεί στους δρόμους και στις πλατείες. Γιατί; Μήπως ο 19χρονος Άλκης δολοφονήθηκε μέσα στα γραφεία Συνδέσμου και όχι στη μέση του δρόμου; Αν κάποιος δεν καταλαβαίνει το συμβολισμό και την ψυχολογική βαρύτητα που έχει η ύπαρξη γραφείων, δηλαδή έδρας για μια οργάνωση, τότε μάλλον δεν είναι σε θέση να λύσει το πρόβλημα.
ΥΓ2. Η αμετροεπής εμπλοκή στις διαδικασίες και στη συζήτηση που γίνεται παραγόντων οι οποίοι έχουν δώσει τις εξετάσεις τους στο χώρο του ποδοσφαίρου κι έχουν μείνει στην ίδια τάξη πολλές φορές, ασφαλώς δεν βοηθάει στις εξελίξεις. Όπως δεν είναι χρήσιμη ούτε η προσπάθεια να διαγραφούν οι ευθύνες όσων συμμετέχουν στα ποδοσφαιρικά δρώμενα, με την επίκληση άλλων παράνομων πράξεων που πιθανότατα γίνονται με επίκεντρο τα γραφεία Συνδέσμων.
ΥΓ3. Προφανώς η πνευματική συγκρότηση και η πολιτική κατεύθυνση όσων κρύβονται πίσω από συνδέσμους οπαδών για να προκαλέσουν βίαια, αιματηρά επεισόδια είναι εύκολα και εύλογα αναγνωρίσιμη. Ανάμεσα τους υπάρχουν θιασώτες φασιστικών ιδεών, οι οποίοι μετά τη διάλυση της Χρυσής Αυγής αισθάνονται… ακάλυπτοι. Μόνο που οπαδικά επεισόδια γίνονται χρόνια τώρα, πολύ πριν διαλυθεί και φυλακιστεί η Χρυσή Αυγή. Ας μην απαλλάσσουμε από τις ευθύνες για την κατάντια του ποδοσφαίρου, όσους από τους άμεσα μετέχοντες του αθλήματος έχουν κακή νοοτροπία και παντελή έλλειψη παιδείας και αγωγής.
ΥΓ4. Πριν από λίγες ημέρες ένας 20χρονος ταλαντούχος ποδοσφαιριστής στην Αγγλία βιαιοπράγησε κατά μιας κοπέλας. Το τι αυτοματισμοί ενεργοποιήθηκαν δεν λέγεται. Με το που συνελήφθη από την αστυνομία η ομάδα του –η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ- ουσιαστικά τον διέγραψε, ενώ ανταλλάσσει δωρεάν τις φανέλες με το όνομα του που έχουν αγοράσει οι φίλαθλοι. Επίσης, ο προπονητής της Εθνικής Αγγλίας τον διέγραψε σε πρώτη φάση από τον κατάλογο των διεθνών, ενώ οι συμπαίκτες του έπαψαν σε πρώτη φάση να τον παρακολουθούν στα κοινωνικά δίκτυα.