Skip to main content

Το νέο αίμα του ΣΥΡΙΖΑ στην Α' Θεσσαλονίκης και η επόμενη ημέρα

Ο προσωπικός θρίαμβος της Νοτοπούλου, η έκπληξη Γιαννούλη, η δυναμική Ζουράρη και οι χαμηλές... πτήσεις των απερχόμενων βουλευτών.

Ριζική ανανέωση της εκπροσώπησής τους στη νέα Βουλή επέλεξαν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ στην Α' Θεσσαλονίκης. Παρότι το κόμμα εξέλεξε μόλις έναν λιγότερο βουλευτή αυτή τη φορά σε σχέση με το 2015, οι νυν βουλευτές πλήρωσαν σε μεγάλο βαθμό το μάρμαρο της εκλογικής ήττας του κόμματος.

Διασώθηκαν δύο από τους έξι και συγκεκριμένα ο Γιάννης Αμανατίδης και ο Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης, που επανεξελέγησαν. Οι κ.κ. Τριαντάφυλλος Μηταφίδης και Μάρκος Μπόλαρης λιγότερο, καθώς και οι κ.κ. Τάσος Κουράκης και Νίκος Παρασκευόπουλος περισσότερο, δεν κατάφεραν να επανεκλεγούν, παρότι θεωρήθηκαν κομματικά ισχυροί και κατέβηκαν σ' αυτές τις εκλογές από θέση ισχύος σε σύγκριση με τους υπόλοιπους υποψηφίους.

Θριαμβεύτρια των χτεσινών εκλογών είναι η Κατερίνα Νοτοπούλου, η οποία ξεπέρασε όλες τις προβλέψεις, συγκεντρώνοντας εκπληκτικό αριθμό ψήφων. Η κ. Νοτοπούλου χτες εδραίωσε την ισχύ της στην τοπική κεντροαριστερή κοινωνία. Η νεαρή βουλευτής πήρε την πρωτιά με πάνω από 28.000 ψήφους, όταν τον Ιανουάριο του 2015 είχε λάβει λίγες ψήφους πάνω από τις 10.000 και ήταν στη 16η θέση του ψηφοδελτίου. Μάλιστα, η κ. Νοτοπούλου ξεπέρασε ακόμη και τις 27.626 ψήφους του Γιάννη Αμανατίδη, πρώτου βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο του 2015, όταν το κόμμα πήγαινε πρίμα και με αέρα εξουσίας.

Στην ηλικία των 30 είναι από τις νεότερες βουλευτίνες της Α' Θεσσαλονίκης και από αυτές που θα κληθούν να αναλάβουν τον «μετασχηματισμό» του ΣΥΡΙΖΑ, που προανήγγειλε ο πρόεδρός του, Αλέξης Τσίπρας. Η κ. Νοτοπούλου με φόρα από τις δημοτικές εκλογές, καρπώθηκε αφενός την περιορισμένη στήριξη στην αυτοδιοικητική κάλπη του Μαΐου σε κομματικό επίπεδο, αφετέρου την πολλή δουλειά και την ατζέντα Θεσσαλονίκης, που προέβαλε. Ήταν η μόνη με ισχυρό αφήγημα για το πολεοδομικό συγκρότημα, είχε έτοιμο μηχανισμό από τις δημοτικές εκλογές και σάρωσε στους νέους ψηφοφόρους.

Ο Γιάννης Αμανατίδης μπορεί να έχασε την πρωτιά (που όλοι υπολόγιζαν ότι θα ξαναπάρει), όμως διατήρησε την ισχύ του στο κεντροαριστερό ακροατήριο. Το γεγονός ότι έμεινε εκτός κυβέρνησης τους τελευταίους μήνες πιθανώς και να τον βοήθησε, ενώ είναι από τις πλέον τακτικές παρουσίες στην πόλη από τότε που εξελέγη βουλευτής. Κι αυτό εκτιμήθηκε από τους ψηφοφόρους. Έχασε μέρος των ψήφων σε σχέση με τον Ιανουάριο του 2015, αλλά και ποιος από τους νυν βουλευτές δεν έχασε; Σε κάθε περίπτωση οι πλέον των 20.000 ψήφοι που έλαβε τον καθιστούν σημαντικό πόλο στην επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης.

Τρίτος βουλευτής που εκλέγεται από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Χρήστος Γιαννούλης. Μεγάλη επιτυχία και έκπληξη για πολλούς, καθώς μπήκε στο ψηφοδέλτιο την τελευταία στιγμή και μόλις είχε βγει από την περιπέτεια των περιφερειακών εκλογών απέναντι στον αδιαφιλονίκητο νικητή, Απόστολο Τζιτζικώστα. Ο κ. Γιαννούλης δεν έσκυψε το κεφάλι. Αντιθέτως, προθυμοποιήθηκε να μπει εκ νέου σε εκλογικό αγώνα, παρουσιάζοντας το πρόσωπο του καλού στρατιώτη της παράταξης, ο οποίος όμως δεν διστάζει και τολμά να μπει μπροστά όσο δύσκολες κι αν είναι οι προκλήσεις. Έτσι «εξαργύρωσε» τη συνέπειά του με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, μπαίνοντας πλέον δυναμικά και ο ίδιος στην επόμενη μέρα για την κεντροαριστερά. Με τον αέρα του εκλεγμένου βουλευτή, ο κ. Γιαννούλης θα μπορεί πλέον να αφοσιωθεί στα κομματικά του καθήκοντα ως ένας από τους στενούς πολιτικούς φίλους του Αλέξη Τσίπρα, άρα και με ρόλο. Η χτεσινή προσωπική επιτυχία του είναι αξιοσημείωτη.

Στις εκπλήξεις η είσοδος του Κώστα Ζουράρη στη Βουλή αυτή τη φορά με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Ζουράρης, με διαφορετικό λόγο από τους υπόλοιπους υποψηφίους, αποδείχτηκε ότι έχει ισχυρή επιρροή στους ψηφοφόρους ανεξαρτήτως κόμματος. Τον βοηθάει ο ιδιαίτερος χαρακτήρας και λόγος του, η μη ταύτισή του με κόμματα και τα σημαντικά κοινωνικά ερείσματα στη Θεσσαλονίκη. Παρότι είχε εκλεγεί με τους ΑΝΕΛ, δεν υπέστη την κατακραυγή, που υπέστησαν οι άλλες «μεταγραφές».

Ο Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης έσωσε την παρτίδα και επανεξελέγη βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης, διατηρώντας μάλιστα το δικό του κοινό στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς δεν είχε σημαντικές απώλειες σε ψήφους συγκριτικά με τον Ιανουάριο του 2015. Κι αυτός, όπως και ο κ. Ζουράρης, έχει ως σημαντικό όπλο την αναγνωρισιμότητά του και το δικό του λόγο, που δεν είναι ο ξύλινος κομματικός. Έτρεξε πολύ στις φετινές εκλογές. Έκανε προσωπική εκστρατεία, που τον βοήθησε να περιορίσει τη φθορά των απερχόμενων βουλευτών.

Κάτι που δεν πέτυχαν οι κ.κ. Τριαντάφυλλος Μηταφίδης (έκτος) και Μάρκος Μπόλαρης (έβδομος), οι οποίοι περιορίστηκαν στις κλασικές κομματικές εξορμήσεις διεκδικώντας τις αμιγώς κομματικές ψήφους, οι οποίες όμως δεν ήταν αρκετές για να τους ξαναδώσουν το εισιτήριο για τη νέα Βουλή. Ο κ. Μηταφίδης δεν κατάφερε να πιάσει τον κ. Τριανταφυλλίδη για λίγες εκατοντάδες σταυρούς, ενώ ο κ. Μπόλαρης, που δοκίμασε για πρώτη φορά την τύχη του με σταυρό στην Α' Θεσσαλονίκης μπορεί να θεωρείται από τα προβεβλημένα τοπικά στελέχη, όμως δεν έχει τη δύναμη που πολλοί υπολόγιζαν ότι θα του έδινε τη δυνατότητα για ανανέωση της θητείας του.

Οι κ.κ. Βούλα Τεκτονίδου και Έλλη Χρυσίδου τα πήγαν σχετικά καλά, όμως ήταν πολύ δύσκολο πλέον να κάνουν την έκπληξη. Η κ. Τεκτονίδου αξιοποίησε το κοινωνικό κυβερνητικό και προσωπικό της έργο στο πολεοδομικό συγκρότημα, το οποίο όμως έχει χαμηλό ταβάνι, η δε κ. Χρυσίδου αξιοποίησε κυρίως τη δυναμική της στο δήμο Θεσσαλονίκης.

Η απερχόμενη υφυπουργός Μακεδονίας – Θράκης, Ελευθερία Χατζηγεωργίου, όπως και οι απερχόμενοι βουλευτές, Τάσος Κουράκης και Νίκος Παρασκευόπουλος κινήθηκαν μεταξύ 9.000 και 11.000 ψήφων. Η κ. Χατζηγεωργίου βασίστηκε αμιγώς στις κομματικές ψήφους, που δεν αποδείχτηκαν αρκετές για να κάνει κάτι καλύτερο. Ο κ. Κουράκης ακολουθεί σταθερά φθίνουσα πορεία, καθώς από πρώτος βουλευτής στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ στην Α' Θεσσαλονίκης τον Μάιο του 2012, ήρθε η τρίτη θέση, με σημαντική πάντως αύξηση του αριθμού των ψήφων τον Ιανουάριο του 2015 και χτες η 11η, με λίγες ψήφους πάνω από τις 10.000. Ο κ. Παρασκευόπουλος παρότι παλιά... καραβάνα ήταν επίσης η πρώτη φορά (όπως και για τον κ. Μπόλαρη) που μπήκε στη μάχη του σταυρού, χωρίς ικανοποιητικά αποτελέσματα, παρά τη στήριξη του κομματικού μηχανισμού.

Οι υπόλοιποι υποψήφιοι κινήθηκαν σε χαμηλούς αριθμούς και χωρίς ελπίδα να κάνουν κάτι περισσότερο.