Οι κακεντρεχείς λένε ότι "το προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2016 ήρθε γραμμένο κατευθείαν από τις Βρυξέλλες". Και ότι "εύκολα 'η δύσκολα ή πρώτη αξιολόγηση θα περάσει, γιατί υπάρχει μια ιδιαίτερη ανοχή για τη νέα κυβέρνηση στους κόλπους των δανειστών".
Εγώ να δεχθώ και τις δύο παρατηρήσεις. Να προσθέσω όμως ότι στην παρούσα φάση, αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα κι όχι το πώς επιτυγχάνεται. Συνεπώς, λίγο με ενδιαφέρει αν οι δανειστές κάνουν τα στραβά μάτια, μου τη χαρίζουν ή οτιδήποτε άλλο. Τη δουλειά μου να κανω θελω.
Ωστόσο, θέλω να κάνω και μια μικρή παρατήρηση στο εξαιρετικά arrogant οικονομικό επιτελείο:
Και στο παρελθόν, πρόσφατο, αλλά και απώτερο, πολλοί ήταν οι υπουργοί Οικονομικών που θεωρούσαν ότι "τα 'χουν βρει" με τους δανειστές και τους... κουλάντριζουν καταλλήλως. Ακόμα και πρωθυπουργοί ζούσαν μ' αυτή την (απατηλή) ιδέα. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα απο εκείνο του Αντώνη Σαμαρά, δεν υπάρχει. Δώστε μου λίγο χρόνο να σας εξηγήσω:
Του είχαν υποσχεθεί κούρεμα του χρέους, αν δημιουργούσε πλεόνασμα και όταν εκείνος τα κατάφερε, ασκώντας μια πολύ σκληρή οικονομική πολιτική, εκείνοι έκαναν πως... δεν τον ήξεραν. Και ο Σαμαράς δεν το πίστευε, αφού θεωρούσε ότι τους είχε στο "τσεπάκι" του. Το χειρότερο απ' όλα;
Δεν κατάλαβε ποτε, γιατί τον "έριξαν" και πότε πήραν την σχετική απόφαση. Όλα έγιναν ενόσω αυτός "κοιμόταν" ήσυχος και κυρίως χαρούμενος στην Αθήνα. Και για να πω την αμαρτία μου, η εικόνα του μου 'ρχεται στο μυαλό κάθε φορά που βλέπω τους νέους υπουργούς του οικονομικού επιτελείο να κλείνουν το μάτι και να λένε "το 'χω", οπότε τους ρωτούν "τι θα κάνετε με τους δανειστές".
Γιατί αυτοί καλά νομίζουν ότι "το 'χουν". Τους δανειστές όμως τους ρώτησαν; Αν κάνουν τον κόπο να ρωτήσουν τους προκατόχους τους, τότε θα καταλάβουν ότι ποτέ κανείς μέχρι σήμερα, τα τελευταία έξι χρόνια, δεν "το 'χε" πραγματικά με την τρόικα, το κουαρτέτο 'η όπως αλλιώς θέλετε αποκαλέστε τους μέχρι πρόσφατα "τοκογλύφους", που ξαφνικά έγιναν... εταίροι.