Μαζικό χαρακτήρα έχει πάρει πλέον η κάθοδος ελληνικών επιχειρήσεων, απ' όλους τους κλάδους, στην Κύπρο.
Τον τελευταίο μήνα ειδικά εταιρικοί - κυρίως - λογαριασμοί ανοίγουν σωρηδόν στις δύο κυπριακές τράπεζες (υπάρχει μάλιστα μια προτίμηση στην Ελληνική Τράπεζα), με τη λογική «πάμε μέχρι να ηρεμήσουν τα πράγματα και βλέπουμε».
Αυτό πρακτικά συνεπάγεται ότι:
α) είτε ανοίγεται ένα γραφείο αντιπροσώπευσης στο νησί, μέσω του οποίου γίνονται δοσοληψίες με τους συνεργάτες του εξωτερικού, για να αποφεύγονται κατ' αυτόν τον τρόπο τα προβλήματα από την επιβολή των capital controls στην Ελλάδα,
β) είτε μεταφέρονται ολόκληρες οι εταιρικές έδρες στην Λευκωσία, στη Λεμεσό ή αλλού στην Κύπρο, για να εξασφαλίζονται φορολογικοί και άλλοι όροι λειτουργίας των εταιριών.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι οff the record, ωστόσο, οι περισσότεροι από αυτούς που φεύγουν μέσω της μιας ή της άλλης οδού, παραδέχονται ότι «πολύ δύσκολα θα επιστρέψουν Ελλάδα, ακόμα και μετά το τέλος των capital controls».
Κι αυτή ακριβώς είναι η μεγαλύτερη ζημία για την Ελλάδα: Χάνει οριστικά μεγάλα assets που κάποια στιγμή θα την βοηθούσαν αν επανέλθει, έστω και με καθυστέρηση.